Een longembolie komt jaarlijks bij 2 op de 1000 Nederlanders voor. Een longembolie is een ernstige aandoening. Een longembolie wordt vaak veroorzaakt door een bloedstolsel afkomstig uit de aderen van het been. Pijn bij het ademen en pijn op de borst, kortademigheid en moeheid zijn symptomen van een longembolie. De diagnose wordt gesteld op basis van bloedonderzoek en een CT-scan. De behandeling bestaat vaak uit antistollingsmedicatie (bloedverdunners).
Wat zijn oorzaken van een longembolie?
Bij een longembolie wordt een deel van de longslagader (of aftakking van de longslagader; arterie pulmonalis) afgesloten door een bloedstolsel. Zo’n bloedstolsel wordt een trombusmassa genoemd. Doordat (een deel) van de longslagader wordt afgesloten, kan er geen gaswisseling plaatsvinden, waardoor longklachten ontstaan. De oorzaak van een longembolie is meestal een bloedstolsel wat afkomstig is uit de aderen van de benen of het bekken. Vaak is een trombosebeen dus de oorzaak van een longembolie. Een bloedstolsel kan ook uit de aderen van de armen komen en uit de rechterkamer van het hart. Na een botbreuk kan een vetbolletje (afkomstig uit het beenmerg) ook een longembolie veroorzaken. Oorzaken voor het sneller ontwikkelen van een bloedstolsel zijn:
- Ernstig overgewicht
- Afwijkingen in de stolling (bv factor V Leiden)
- Ouderdom
- Niet kunnen bewegen van arm of been door gips
- Narcose
- Eerder een trombosebeen of longembolie hebben gehad
- Voorkomen van trombosebeen of longembolie in de familie
- Zwangerschap
- Kanker
Wat zijn symptomen van een longembolie?
Doordat een stolsel een deel van de long afsluit, kan er geen uitwisseling van zuurstof plaatsvinden. Hierdoor gaan patiënten met een longembolie sneller ademen (hyperventilatie), zijn patiënten kortademigheid (dyspnoe) en is er sprake van moeheid. Wanneer het stolsel aan de buitenkant van de longen zit, kan het stolsel de longvliezen prikkelen. Hierdoor hebben patiënten erg veel pijn. Deze pijn is vaak gekoppeld aan de ademhaling. Bij een grote longembolie kan er pijn op de borst gekoppeld aan de ademhaling zijn. Hoesten en ophoesten van bloed kunnen ook symptomen zijn van een longembolie. Bloed ophoesten kan ook een gevolg van een longinfarct zijn. De diagnose longembolie wordt gesteld op basis van het gesprek tussen arts en patiënt en aanvullend onderzoek. Het aanvullend onderzoek bestaat uit bloedonderzoek en beeldvormende technieken. In het bloedonderzoek wordt D-dimeer bepaald en soms de bloedgassen zuurstof en koolstofdioxide. D-dimeer is een afbraakproduct van de bloedstolling. Wanneer D-dimeer verhoogd is, kan dat een aanwijzing voor een longembolie. Wanneer het bloedgas koolstofdioxide verlaagd is, kan dat betekenen dat er sprake is van hyperventilatie, een aanwijzing voor een longembolie. Beeldvormende technieken kunnen bestaan uit een CT-scan, met of zonder contrastvloeistof en een röntgenonderzoek. Met een CT-scan kunnen de stolsel en de afgesloten bloedvaten in beeld worden gebracht. Vaak wordt met een ECG de functie van het hart onderzocht. In een later stadium worden vaak ook nog de beenaderen onderzocht.
Hoe verloopt de behandeling van een longembolie?
De behandeling van een longembolie is gericht op het kleiner maken en oplossen van de bloedstolsels die de bloedvaten van de long afsluiten. Het oplossen en kleiner maken van de bloedstolsels gebeurd door antistollingsmiddelen (anticoagulantia, bloedverdunners). In het begin worden naast tabletten (vaak acenocoumarol of fenprocoumon) ook spuitjes met bloedverdunners gegeven. In deze spuitjes zit heparine. Het spuitje wordt vlak onder de huid van de buik gezet. Wanneer er voor de eerste keer sprake is van een longembolie moet de patiënt 6 maanden anti-coagulantie gebruiken en blijft de patiënt onder controle van de trombosedienst. Wanneer de patiënt voor de tweede keer een longembolie of trombosebeen heeft doorgemaakt, moet de patiënt levenslang anti-coagulantia gebruiken. Wanneer de patiënt niet reageert op anti-coagulantia en/of er sprake is van een grote embolie kan de behandeling bestaan uit trombolyse of een operatie. Een ernstige complicatie van een longembolie is pulmonale hypertensie. Bij een grote longembolie (ruiterembolie) kan de patiënt sterven. Een ernstige complicatie van herhaaldelijke kleine longemboliën is pulmonale hypertensie.
longziekten enz..... 
Heel interresante site! 🙂
Heel mooi.
Zo, wat een mooie site… dat heb je snel voor elkaar gekregen!!! haha
Groetjes van je schoonzus!!
Dag Ella, een duidelijk, kort en bondig verhaal!
weet je ook iets over het tijdstip na het instellen van de antistolling waarop weer met sporten kan worden aangevangen?
groet wijnand
Hallo Wijnand,
Bedankt voor je reactie. Als antwoord op je vraag kan ik je dit zeggen. Als je goed ben ingesteld met de medicijnen dan kan je weer rustig aan beginnen met sporten..Weet natuurlijk niet welke sport je doet. Als je nog een lopende afspraak heb bij een longarts[of andere arts]zou ik het daar voor de zekerheid even navragen of ff een belletje met de huisarts kan altijd. Dan speel je safe zeg maar!
Groetjes Ella 🙂
Hoi Ella, Wat mij bezig houd is de vraag of de trombose eiwitten al verhoogd zijn voor, of pas na de embolie? Als je trombose eiwitten zijn verhoogd, heb je dan meer kans op embolieen?
Hallo Inge,
Ik heb t verder voor je nagevraagd en onderzoek gedaan en ik hoop dat je aan dit antwoord iets hebt:
Trombose ontstaat door een interactie van diverse factoren: afwijkingen aan de vaatwand, veranderingen van de bloedplaatjes en verder door een opeenvolging van activering van zogenoemde stollingfactoren. Wanneer er een stuk van deze trombose afbreekt en vast komt te zitten in de bloedvaten van bijvoorbeeld de long, dan spreekt men van een embolie. Wat u precies bedoelt met verhoogde trombose eiwitten kan ik me niet goed voorstellen. Verlaging van de stollingfactoren zou alleen maar aanleiding geven tot de kans op het ontstaan van bloedingen. Ingrijpen in een fijn mechanisme van het lichaam is niet zonder ernstige risicos. Om kansen op een trombose te verkleinen worden soms aspirine of aspirine-achtige stoffen gegeven, die voorkomen dat de bloedplaatjes aan elkaar klonteren en zo tot trombose zouden leiden. Ontstolling wordt pas gegeven als er zich een embolie heeft voorgedaan of een trombose is opgetreden.
Groetjes Ella 😀
Beste Ella,
Met veel interesse heb ik deze site gelezen. Ik zocht naar longembolie op internet en geraakte zodoende hier. Alhoewel veel van je info bij mij al bekend is, trof me de duidelijkheid en bondigheid waarmee je e.e.a. uitlegt voor leken.
Heel goed en een voorbeeld voor anderen. Dit is de juiste toon voor patienten en hun achterban: niet te betuttelend en toch inhoudelijk goed te begrijpen. Bedankt! Wil 🙂
Hallo Wil,
Dank je wel voor de complimenten. Het is fijn mensen de informatie te geven waarnaar ze zoeken en zo andere mensen te helpen. Leuk dat je even een berichtje achter liet!
Groetjes Ella 😀
Echt een goeie site!! Ik werk en leer op dit moment in het Haga Ziekenhuis (Leyenburg Ziekenhuis) om uiteindelijk longfunctie laborant te worden. Deze site is echt een goede steun in de rug, die ik daarom ook vaak raadpleeg.
Ha Kiran,
Bedankt voor je complimenten en ik zie je hier graag vaker langskomen!!
Groetjes Ella 🙂
hallo ella door jou ben ik nu heel wat wijzer geworden over een longembolie, afgelopen april heb ik na een operatie een dubbele longembolie gehad en ben nu onder strenge toezicht van de long specalist a.s dinsdag gaan ze een scan maken van mijn long of er niet meer embolies zitten maar als ik zo naar de symptomen kijk zit het nog niet echt goed in mijn longen maar ik hoop dat de uitslag goed is. ik zal jou site vaak komen bezoeken want er staan hele intressante verhalen op die mijn goed kunnen helpen en kunnen gerust stellen.
Groetjes van patricia
hoi, ik ben gisteren als hh.hulpbegonnen bij een man met long embolie,ben me rot geschrokken,ik wist niet dat ik bij iemand kwam te werken die zo ziek is.wat kan ik daar van verwachten in de toekomst.vind het een beetje eng eerlijk gezegd.groetjes carmilla
Ha Carmilla,
Bedankt voor je reactie op mijn site.
Ik vraag me af of de man waar je nu werkt ook niet andere kwalen heeft behalve longambolie want een longembolie is goed te behandelen met medicijnen en daar knap je dan gewoon weer goed van op dus weet niet of deze man zo ziek is van de longembolie.
Groetjes Ella
een kennis van mij is dit weekeinde opgenomen na een acute longembolie. zij is inmiddels 3 x gereanimeerd en wordt buiten bewustzijn gehouden. de toestand is al 2 dagen uiterst kritisch volgens de artsen. de enige dingen die ik over longembolie tegenkom lopen praktisch allemaal goed af. enig idee wat er hier in dit geval aan de hand zou kunnen zijn dat het nu al zo lang kritisch is.
alvast bedankt voor je reactie
Hallo Inge,
Waarschijnlijk heeft je kennis een ruiterembolie. Dit is een massale longembolie , de bloedstolsels zitten dan ook in de hoofdaderen van beide longen waardoor je binnen paar uur als het ware ” stikt” in je eigen bloed. De “normele”longembolie zijn goed te behandelen met bloedverdunners en mensen knappen eigenlijk altijd goed op. Voor je kennis is het nog maar afwachten na 3 reanimaties achter de rug te hebben.
Heel veel sterkte!
Groetjes Ella 🙂
Hallo Ella, afgelopen maandag was ik gewoon aan het werk en ineens kreeg ik heel veel pijn aan mijn linkerschouderblad, ik ben telefoniste maar op een gegeven moment drong niets meer tot me door ik heb met veel pijn en huilen gevraagd met wie ik sprak en ze moest ’t wel 4x spellen omdat ik geen enkele info tot me kon laten doordringen. Ik heb zoveel pijn gehad kon bijna niet meer ademhalen en heb me na 1 uur van gillen v.d. pijn thuis moeten laten brengen, ik durfde echt niet zelf naar huis te rijden. Thuisgekomen 2 diclofenac ingenomen, spierontspanners, hielp niets, na nog 1 uur wachten assistente v.d. dokter gesproken, zou waarschijnlijk scheurtje in de spier van schouderblad zijn, moest 5 paracetamol codeine innemen en voor het slapen nogmaals 2 diclofenac. Dit alles was maandag, het is nu vrijdag en ik voel alleen nog pijn alsof spierpijn is (of blauwe plek). Ik moest vanochtend toch naar de dokter en die zei, het zou wel eens longembolie kunnen zijn geweest. Ik ben naar huis gegaan en heb meteen op internet gezocht, als ik dit allemaal zo lees, vraag ik me af had ik zomaar naar huis moeten gaan of had hij iets meer info moeten geven. Hoor graag van je, of ik stappen m oet ondernemen of kan het inderdaad zo zijn dat ik door het oog van de naald ben gekropen en nu “gezond” genoemd kan worden. Complimenten voor je pagina.
Hallo Elisabeth,
Ten eerste natuurlijk bedankt voor je complimenten.
Oei..je zal een hoop pijn hebben gehad zoals ik het verhaal hoort.Ben blij dat het nu iets beter gaat. Verstandig dat je langs de dokter bent gegaan en ik neem aan dat ie je goed heeft onderzocht en zo vast hebben kunnen stellen dat het geen longembolie meer is[je weet niet of dat wel het geval was]want anders had hij je zeker doorgestuurd naar het ziekenhuis omdat het erg riscant kan zijn als ze je daar niet voor behandelen. Hou wel je lichaam in de gaten en als je het alsnog niet vertrouwd..dat je een ander gevoel krijg neem weer contact op met je huisarts.
Veel sterkte! 😉
Groetjes Ella
Hallo Ella,
Ik kom op je site terecht omdat ik iets vermoed van longembolie. Ben in de nacht van 23 october om een uur getroffen door een acute hartinfarct. Geweldig geholpen door twee dames van de ggd, vervolgens naar het lange-land waarna ik in het leyenburg om half-vier diezelfde nacht ben gedotterd c.q. stent geplaatst. Ben van 1940 en een enorme sporter.(fietsen 2/3 maal per week) 50 k.m.
Heb al ruim een jaar last van die genoemde pijn aan de linkerzijde van mijn borstkast.(bij inspanning). Heb dat steeds toegeschreven aan een val op mijn rug van jaren geleden.
Momenteel heb ik ook veel last van mijn liezen (ben nu 16 dagen na de dotterbehandeling). Wat ga je mij aanraden?
Bij voorbaat dank, Hans..
Ha Hans..
Mail is onderweg!! 😀
mag eindelijk weer stoppen met de bloedverdunners longen zagen er vrij schoon uit wel is een deel van mijn rechterlong weg.
Dit komt door mijn embolie ik heb de ruiterembolie gehad en ik mag een kruisje slaan dat ik het gehaald heb.
Nu heb ik wel een vraag is er een mogelijkheid dat het ooit nog terug komt daar ben ik namelijk heel bang voor kijk ik heb er een overleeft maar een tweede nou dat weet ik niet nu heb ik te horen gekregen dat ik weer een operatie moet dit om mijn borstbeen te sluiten deze staat na 7 maanden nog steeds open nu ben ik bang dat de kans groot is dat ik weer een embolie krijg, ik sta echt in een twee strijdt wat ik moet doen, is er een manier om een embolie te mijden kan ik er zelf iets aan doen 😦 😦 😦
IN 1997 EERST IS BIJ MIJ EEN PLERITUS GECONSTATEERD DIT WAS VOLGENS DE ARTS EERST EEN ZENUW PIJN MISSCHIEN WEL EEN TUSSEN RIB SPIER OVERBELAST, NA EEN PAAR WEKEN IN HET ZIEKENHUIS TERRECHT TE ZIJN GEKOMEN DUURDE HET NOG 2 MND VOOR MEN DIT PROBLEEM TRACEERDE EN ER ACHTER KWAM DAT HET EEN LONGEMBOLIE WAS MET OVERAL STOLSELS , NA SPOED OPNAMEN NA 2 WEKEN WEER THIUS EN NOG 3MND OPGEKNAPT ,WEER MET WERKEN BEGONNEN EN SPORTEN EN DIT WAS TOP INSPANNING MET 8 TRAINING PER WEEK LOPEN BIJ DE BESTE MEE.MAAR BLEEV ALTIJD PJIN IN RIBBEN KAST HOUDEN NU IN 2004 IS ER WEER EEN TROMBOSE BEEN GECONSTATEERD OOK HIER MOEST IK TOT DRIE MAAL TERUG NA ZIEKENHUIS OMDAT DIT NIET KON VOLGENS ARTS WANT DIT IS NIET HET BEELD DAT BIJ SPORTER KLOPT , NU MET EEN STEUNKOUS EN BLOED VERDUNNERS GAAT HET WEER OKE EN SPORT WEER VOL OP MAAR LAAT JE BIJ EEN ARTS NIET WEG STUREN DIT IS MIJ NU 2 MAAL GEBEURD LET ZELF GOEP OP.
Hallo Ella,
Dank voor je mooie site-info. Heb veel gezocht op internet, maar ben er nu geloof ik achter na het lezen van de reactie’s op jouw site over Longembolie. Heb 4 weken geleden een nieuwe heup gekregen. Ging tadeloos. Na 8 dagen met spoed naar ziekenhuis terug. Trombose in mijn been. Had koors, dik been en zeurderige pijn tussen mijn schouderbladen. Trombose dus. Er zijn longfoto’s gemaakt,waren goed. De zeurderige pijn op mijn rug bleef, en is niet echt weggeweest. omdat ik op krukken loop kon het ook spierpijn zijn zei men. Zolangzamerhand geloof ik dat niet meer. Ben redelijk sprotief, voel niets in mijn armen. Alleen, en vooral s’nacht (ik moet op mijn rug slapen i.v.m. heup) voel ik de zeurdirige pijn meer als overdag. Zodra ik ga lopen wordt het minder, is nooit echt weg. Moet ik mijn zorgen maken ???? Of ondervangt de Marcoumar, welke ik 6 maanden moet gebruiken, de eventuele tromboseachtige verschijnselen in mijn longen ??? en gaat dit ook vanzelf weer over met de medicijnen die ik nu gebruik ?Graag jouw reactie. 😛 8) 😉
Hallo Els,
Bedankt voor je complimenten en je berichtje in mijn gastenboek..zal daar ook zo even een reactie voor je plaatsen.
Over je vraag kan ik het volgende vertellen. Indien er sprake zou zijn van een longembolie zou je, zoals je zelf al zei, dan zou er ook gestart worden met antistolling wat je nu al slikt en lost de embolie vanzelf op. Indien je na een paar weken toch de klachten blijft houden zou ik zeker even je bezorgdheid uiten bij je huisarts of specialist want het is zo dat jij je lichaam het beste aanvoelt.
Hoop je met dit antwoord te hebben geholpen.;)
Groetjes Ella 🙂
Beste Ella,
Mijn man heeft een ware engel bij zich gehad! Al geruime tijd heeft hij een buikklacht die hem het hardlopen belet (zijn lust en leven!) en was daar afgelopen dinsdag voor in het Erasmus ziekenhuis. Hij was echter al dagenlang vreselijk benauwd, maar dat had de huisarts aan zijn astma en hooikoorts toegeschreven. Na het consult in het Erasmus wilden wij naar onze verdere werkafspraken gaan, maar hij voelde zich zo beroerd, dat ik hem aanraadde om zich even bij de EHBO te melden. Daarna ging alles in een sneltreintempo! Na diverse onderzoeken bleek hij uiteindelijk een ruiterembolie te hebben en had geen halve dag later moeten komen, werd hem verteld, want dan had hij het niet overleefd. We hadden geen keus, hij heeft direct Actilyse toegediend gekregen en als door een wonder het overleeft (zeggen de artsen!). Niet eerder werd zo’n groot embolie door hen geconstateerd….
Weliswaar zijn er nog allerlei onderzoeken gaande, maar hij gaat maar voor xc3xa9xc3xa9n ding, de marathon weer kunnen lopen. Hij heeft het afgelopen jaar, door zijn buikklacht, niet kunnen hardlopen en heeft zich toen vol overgave gestort op ‘spinning’. Nu lees ik hier en daar (en de IC arts had het er zijdelings ook over) dat hardlopen en wielrennen, zulke intensieve sporten dus, een risico kunnen zijn voor trombose en longembolixc3xabn. Hij heeft 4 maanden geleden een trombosebeen gehad constateerden de artsten toen, maar de volgende dag met een echo was daar niets meer van te zien, dus had hij het weer niet gehad, zeiden ze. En toen deed hij ongeveer 6 weken dus aan (hm, intensieve) spinning. Hij is daar gewoon dus mee doorgegaan (6x per week).
Nu is mijn vraag: als alle onderzoeken uiteindelijk goed blijken te zijn, in hoeverre mag hij dan nog zo intensief sporten? Een vraag van een (over?) bezorgde echtgenote dus over een haast niet te temmen sportfanaat…. Hij is 49 jaar. Hoop dat ik gauw iets verneem en mijn complimenten voor de site! Hartelijke groeten, Anneke.
Hallo Anneke,
Ik kan je bezorgdheid heel goed voorstellen hoor want wat wil je..Je man is door het oog van de naald gekropen. In principe als alle onderzoeken goed blijken te zijn mag hij gewoon weer intensief sporten want dat is juist goed voor een mens alleen zal hij goed naar zijn lichaam moeten luisteren. Wel moeten jullie advies ook vragen aan zijn specialist die hem behandeld wat hij wel en niet mag doen natuurlijk omdat deze zijn heel status heeft en weet wat wel en niet goed is.
Ik neem aan dat je het hebt over de marathon van Rotterdam??Ik zag net, toen ik van mijn werk reed, dat deze volgende week zondag al is..Ik denk dat deze voor hem wel te vroeg komt..helaas..maar wederom de specialist heeft uiteindelijk het laatste woord.
Ik hoop dat ik je vragen in alle tevredenheid heb beantwoord. Sterkte en als je man de marathon weer een keer hebt uitgelopen moet je het me wel even laten weten hoor.Zou ik leuk vinden! 😀
Vele groetjes van Ella 🙂
Hallo Ella,
Allereerst de complimenten voor je mooie site, hij is echt schitterend!
Ik heb voor jou een vraagje; het zit namelijk zo: mijn pa die heeft al geruime tijd een droge hoest die maar niet over wil en ook steeds op en afgaande temperatuursverhoging, verhoogde bloeddruk, plots worden zijn vingers soms helemaal blauw, en soms dan krijgt hij een syncope. Dit alles is al aan de gang sinds december 2004, dus ongeveer 4 maanden. Hij is hierbij nietecht kortademig maar dit vindt ik moeilijk in te schatten omdat hij weinig inspanning verricht: heeft heel erge reuma en is ook al 72 jaar, hij ligt dus het grootste deel van de dag te rusten.
Hij heeft al rx-thorax, ct scan van de longen en het halsgebied, longfunctie en bloed prikken gehad en alles was steeds in orde.
Toch blijft hij met die klachten zitten, hij wordt hier erg angstig door en begint wat weemoedig te worden.
Nu was mijn vraag: is het mogelijk dat echt alles in orde is of zou er toch wat aan de hand kunnen zijn? Maar in welke richting moet er dan gezocht worden? Kunnen het longembooltjes zijn? Ik hoop dat je me wat advies kan geven want het begint echt wel te veel te worden voor mijn pa!
Met vriendelijke groet en alvast hartelijk dank, Cyn!
Hallo Cyn,
Allereerst natuurlijk bedankt voor de complimenten voor mijn site..Ik doe mijn best.
Om je vraag te beantwoorden. In principe zijn de onderzoeken gedaan om op te sporen of er echt iets met zijn longen aan de hand is maar als en foto..bloed..ct niets uit wijst dan zou je bijna vast kunnen stellen dat er toch niets met zijn longen aan de hand is. Misschien dat het iets met de reuma te maken heeft maar moet eerlijk bekennen dat ik daar eigenlijk te weinig van af weet om op dat gebied iets zinnigs te zeggen. Misschien met andere medicijnen gestart..of toch omdat hij wat ouder wordt en de rheuma meer op gaat spelen cq slijtage tav de rheuma, maar eigenlijk kan je wel vast stellen dat er niets ernstigs is met de longen.
Ik hoop je vraag te hebben beantwoord en als er vragen zijn kan je natuurlijk altijd mailen!
Groetjes Ella 🙂
hoi ella,
mijn complimenten voor je site,hier was ik al jaren naar op zoek.
in 1995 ben ik 2 weken in het ziekenhuis opgenomen met een longembolie.
terwijl mijn huisarts mij eigenlijk naar huis wilde sturen onder het mom dat het wel een verrekkte spier zou zijn,pas na dat ik bleef aandringen dat het dit niet kon zijn stuurde hij me naar de ehbo.
nu is mijn vraag :was dit niet een groot risico om mij zelf naar de ehbo te laten gaan,volgens mij had hij een ambulance moeten bellen.
en mijn volgende vraag is:kan die longembolie verband houden met longemfyseem wat een paar jaar daarna is ontdekt?
succes met je site en ik zal deze zeker regelmatig bezoeken.
groetjes ellen
Ha Ellen,
Het had een groot risico kunnen zijn ja want als zo’n embolie losschiet zijn de gevolgen niet te overzien..maar gelukkig is het goed gegaan en moet je er soms niet te veel maar meer bij stil staan van stel dat..en had ik maar..
In principe staan longemfyseem en een longembolie los van elkaar en is dat denk ik toeval dat er een paar jaar na je longembolie longemfyseem werd ontdekt.
Je bent welkom om mijn site regelmatig te bezoeken en vrij om altijd een berichtje achter te laten natuurlijk!
Groetjes Ella
Educatiefe informatie site betreffende Longziekten voor mensen die geintereerd zijn of vragen hebben.
Wel denk ik dat dit niet een vervanging kan zijn voor de “werkelijke medische wereld”.
Een meeting point zeg maar voor mensen die te kampen hebben of te maken hebben met Longziekten
Klopt ja..Ik verwijs mensen eigenlijk ook zeker altijd naar hun eigen specialist omdat deze hun status hebt met wat er allemaal aan de hand is maar je kan elkaar zo wat antwoorden geven op bepaalde vragen waar je mee zit.Altijd goed! 🙂
als je een embolie hebt meegemaakt dat krijg je nog maar hooguit 6 maanden antistolling.
dit kan dus onvoldoende zijn. heb nu mn tweede embolieen achter de rug.
Maar heb nog nooit de klassieke trombose arm enof been vertoond. wel vreselijke pijn in mn been bij de eerste keer en arm bij de tweede keer.
Stoppen met sintrom kan niet altijd. ga dus bij de zelfde soort klachten direct weer terug en wacht daar niet te lang mee.
Maar ja je bent ongeloofwaardig als je geen blauw of dik been kunt tonen. en toch zitten de beide onderste longdelen nu vol en een belangrijke verbinding.
Met het nieuwe beleid ben ik het uiteindelijke wel mee eens maar je moet niet tot de recidieven gaan behoren tja en hoe herkent men hen als zij geen blauwe dikke beentjes of armpjes hebben.
Ik heb dit avontuur weer overleeft ook die kans is al klein te noemen.
Ik was zelfs niet eens kortademmig kreeg gewoon geen lucht tussen de aanvallen in kon ik gewoon ademendacht ik.
bij de eerste embolie heb ik driemaanden doorgelopen de lever was van slag en ik was o zo moe rib kneusing dat been was spierkneuzing. maar toen had ik 2 embolien en een infarct. wat ik nu heb ach heelveel en het had voorkomen kunnen worden Misschien, zelfs met sintrom kun je nog embolien krijgen.
Onthoud de pijn en sla direkt alarm. men kan dan ingrijpen als een stolsel blijft hangen.
Ik ben rechtop blijven zitten in het ziekenhuis en dacht: dan zakken ze beter naar beneden, op dat moment had ik al 2 of 3 dagen fraxiparine en sintrom.
Er is iets fout in het denken rondom trombose of ik moet echt heel apart zijn, is dat zo?
Zijn hier nog meer recidieven na het nieuwe trombose beleid.?
Hallo Ella,
Begin dit jaar heb ik een aantal longembolien gehad en ben met spoed per ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Door de embolien ben ik verkeerd gaan ademen met als gevolg een acute aanval van hyperventilatie (bleek achteraf) waardoor mijn lichaam verkrampte en ik niet meer kon praten en ademhalen. Nu, naar 4 maanden heb ik nog steeds het gevoel dat ik mijn ademhaling slecht onder controle heb en ben ik nog steeds vermoeid. Uit bloedonderzoek blijkt dat de waarde van de lever te hoog is. Ook schommelt de bloeddruk en blijkt de cholesterol te hoog te zijn. Zijn er mensen die dit herkennen ?
Ha Renxc3xa9,
Bedankt voor je reactie en ik hoop dat er mensen jou verhaal lezen en je zullen mailen met hun ervaring.
Groetjes en sterkte, Ella 🙂
Hoi Ella 🙂 ,
Wat een goed initiatief zeg deze site!
Ik heb 7 jaar geleden uitgebreide longembolieen gehad maar dat werd niet herkend door de huisarts.
Ook omdat mijn moeder heel ziek was dachten hun aan hyperventilatie.
Ik slikte 6 maanden bloedverdunners en op erfelijkheid kwam er gelukkig niets uit.
Ik wist in het ziekenhuis dat ik het niet meer zou krijgen en zei dit ook, je had ze moeten zien kijken in het ziekenhuis 😛
In ieder geval heb ik het dus niet meer teruggehad maar ik hoop dat je me met 1 vraag kan helpen.
Ik ga volgend jaar vliegen naar Hawai en in het ziekenhuis werd mij wel verteld dat er nog “resten” in mijn longen zaten van de embolieen die niet helemaal zijn weggaan.
Die zitten aan de uiteinden van mijn longen en kunnen niet gaan zweven.
Ik ben nu bang dat de druk die je in het vliegtuig ervaart geen kwaad kunnen??
Ik ben dus niet bang om het terug te krijgen, ik ga gewoon veel naar de tiolet en laat mijn voetjes veel bewegen 8)
Ik zit alleen over die oude stolsels in die er nog zitten.
Ik kan het mijn huisarts vragen maar ik zou het graag van mensen horen die zelf longembolieen hebben gehad of dat jij Ella dit wel eens gehoord hebt dat ze gewoon zijn gaan vliegen?
Alvast bedankt!!
Groetjes
Sandra
Ha Sandra..
Heel goed al van je dat je besluit om veel te bewegen in het vliegtuig om evt risico uit te sluiten al denk ik dat de kans heel klein is dat het je gebeurd..denk dat de kans net zo klein is als bij iemand die nooit een longembolie heeft gehad..
Indien er ervaringen van mensen zijn zijn die zeker van harte welkom natuurlijk!!
Groetjes en veel plezier met je vakntie[ben wel een beetje jaloers hoor 😉 ]
Groetjes Ella 🙂
Dat is snel 😀
Dank je wel Ella en ik hoop ook op reacties!
Ik zal aan je denken op vakantie
😛
Groetjes
Sandra
Ha Sandra..
Vandaag vrij en toevallig achter mijn computer toen je berichtje binnen kwam vandaar de snelle reactie..
Neem maar een lekkere cocktail daar.mmm
Groetjes Ella 🙂
goeie site,
bij mijn opa is zojuist longembolie geconstateerd en ik wilde opzoeken wat het precies was. deze site geeft mij alle info die ik nodig heb, 1 opmerking, wanneer men zoals ik nu de gedachte heeft dat het wel eens slecht kan aflopen met de persoon in kwestie is de muziek die automatisch start een ontzettende (sorrie voor mijn taalgebruik) kut muziek. dit omdat je je al niet al te best voelt en dan krijg je er ook nog eens een droevige muziek bij, dat gaat gewoon niet mijn advies is om die muziek te laten vervallen
Andere optie is natuurlijk je geluid uit te zetten..vele positieve reacties dus de muziek blijft bij de site horen..sorry.
Sterkte en groetjes Ella 🙂
hai
We zijn weer wat verder.
En weet nu dat ik ook purpura heb, welke purpura weet ik niet maar ik heb het allang denk ik.
Mn hartritme was laatst overstuur en ik werd doorverwezen.
Op die verwijsbrief las ik dat de huisarts wist dat ik een purpura en lupus en factor viii heb.
Tjonge dat is veel en complex.
Maar het gekke was dat ik artsen heel vaak heb willen overtuigen van mn vreemde rugpijnen, het sloop erin het waren ontstekingen in de wervels.
nou bij mn arm voor de laatste embolie was het precies hetzelfde.ik heb er 8 maanden overgedaan om de embolie te krijgen. Als mn fysiotherapeute dat gebied wilde masseren dan werd het direkt vuurrood,precies zoals bij mn wervels.
Ik was nog 45 toen vertelde ik huisarts: “ik denk dat ik behoorlijke osteoporose heb” kan niet : “zei hij”,je bent daarvoor veel te jong.
Maar helaas ik had het wel.
Die trombose of de purpura die vormt zich dus jaren lang stieken in de kleine vaten en tast dan zo het orgaan of in mijn geval ook bijv je wervels aan.
Nu was mn arm aan de beurt en alle vaten in mn arm waren ontstoken, dat is de vasculitis ofwel de purpura.
Het is een ontsteking van binnen uit.
Resultaat was tot twee keer toe embolie de eerste keer een enkele en nu een dubbele met grote slagaders geraakt en dicht.
Nu las ik dat maar 30% van embolie patienten haemoptoe had,dankzij Ella,
nu ben ik nieuwsgierig zijn hier ook embolie patientien met haemoptoe?
En zoja hadden die voor de embolie en of trombose ook nog andere vreemde klachten waarvan ze vaag tijden/na of voor, de embolie dachten; he het lijkt toch iets op al het andere wat ik reeds eerder doormaakte.
Ik voel heel goed dat ik stollende ben,maar artsen denken vaak dat dat niet kan.Als ik stollende ben,verkramp ik ook, was bijna spatisch aan mn arm en been.
Niemand denkt dan aan trombose, en daarom loop je dan een riscio extra op embolieen.
Ik ben nu aan de antistolling maar voel mij helaas nog niet echt veilg.
Na zo een zware embolie krijg rust echt rust toegeschreven.
Ik wilde wat meer conditie opbouwen maar dat resulteerde in hartritme storing.
Dus rustig aan en pas als de longarts zn onderzoeken heeft afgerond dan na zijn goedkeuring pas sporten of zoals ik slechts kan wandelen of de vloer proberen in de was te zetten.
zo tot ziens ! 🙂
hai ella
mijn vriend is deze week naar het ziekenhuis gestuurd omdat er wat aan zijn thorax zou hebben,helaas blijkt het om longembolieen te gaan in beide longen,hij krijgt nu 3 soorten medicijnen (antistolling)en 2 spuiten in zijn buik is dit niet wat erg veel? mijn complimenten trouwens over jou informatie op deze site volgens mij waren zeop het zienhuis niet goed gemutst wat de info die ik daar kreeg was heel kort.bedankt, groetjes renate
Hallo Renate,
Ben blij toe dat je hier wat mer info heb gevonden.
Ik gok dat je vriend 2 medicijnen krijg..beide antistolling; Sintrommitis en fragmin[waarschijnlijk 2 hoeveelheden omdat ze die hoeveelheid niet hebben in 1 spuit gok ik]Indien je vriend goed is ingesteld kwa bloedwaardes voor de antistolling zal hij een half jaar ongeveer de sintrommitis moeten slikken thuis en mag hij ook weer snel naar huis toe gok ik..
Groetjes Ella 🙂
hallo ella,
nee mijn vriend krijgt marcoumar,pariet en fencopromon wat er in de spuit zit weet ik niet hij krijgt nu meer pijnstillers 7 maal hij heeft heel veel pijn kan ik hem niet helpen heb jij raad voor ons? alvast heel hartelijk bedankt
Hallo Renate,
Marcoumar kan ook ja..is net als sintrommitis een bloedverdunner..pariet kan ik ook alleen zeg fencopromon mij helemaal niets..Welke pijnstilling krijgt hij want hij zijn zo veel soorten en wieweet krijg hij te weinig of zijn er gewoon zwaardere die hij tijdelijk moet gebruiken.
Ik hoor graag van je!
Groetjes Ella 🙂
hallo ella, hij krijgt 3 maal paracetamol (1000mg )en 4 maal (ibuprofen).
Dank je voor je snelle reactie en ook een snelle reactie terug. Wij geven vaak 6x 1 gr paracetamol bij hevige pijn omdat pcm maar eigenlijk 4 uur werkt en ipv brufen geven wij bij hevige pijn tramal 3×50 mg.
sorry was te vlug aan het typen de bloedwaarden zijn tot nu toe nog niet veel verandert ten opzichte van donderdag(toen is hij opgenomen ) wel blijkt dat 1 long heel slecht is.zou hij dit misschien kunnen hebben opgelopen op zijn werk hij is lasser (ik probeer een verklaring voor zijn embolie te vindenaan zijnkant van de familie komt het niet voor)alvast bedankt 😀 groetjes renate ps een top site
Is altijd moeilijk te zeggen of het daar van komt. Als lasser gebruik je na mijn idee beschermende maatregelen dus het zou niet persee door zijn werk hoeven te komen.
Misschien dat zijn ene long altijd wat minder was maar zolang je geen klachten er aan hebt zal je dat ook nooit weten en nu hij in een ziekenhuis ligt komt dat pas aan het licht. Blijft dus altijd erg lastig zoals je ziet.
Ik hoop zeker voor hem dat het snel beter met hem gaat. Ik weet niet hoe jong/oud hij is? Bij wat jongere mensen kunnen zulke aandoeningen zoals longembolie, longontsteking enz best erg pijnlijk zijn..dat gaat wel weer afnemen hoor maar als je pijn hebt wil je er nu van af en niet over een week en das logisch.
Groetjes Ella 🙂
Ps..bedankt voor je complimenten! 🙂
hijis nog jong 30 lentes
Heerlijk jong..haha..
Uit ervaring op mijn afdeling zijn longembolieen voor die leeftijd best pijnlijk..vertroetel em maar goed..alleen niet te goed hoor..haha 😀
hallo ella,
daar zijn we weer, tonnie krijgt nu minder medicijnen dus is hij waarschijnlijk aan de beterendehand, gaan nu met minder medicatie kijken hoe of het dan gaat top 😀 he dat vertroetelen komt wel goed zowel door mij als door de kids 😀 😀
Hallo Renate,
Dit keer niet gelijk een reactie terug.ben net thuis van mijn avonddienst vandaar.
Goed om te horen dat het weer wat beter gaat..hopen dat hij weer snel naar huis mag..zou wel lekker zijn he!
Succes!
Groetjes Ella 🙂
hai ella
helaas gaat het niet goed nu hij minder medicatie krijgt, het bloed gaat weer indikken,
nu gaan ze toch de medicatie maar weer verhogen hij krijgt nu een spuit in zijn buik extra helaas.hou je op de hoogte groetjes 😕 renate
Hai Renate,
Dat is weer een tegenvaller voor hem..maar goed zolang hij in het ziekenhuis is kunnen ze em goed controleren en in de gaten houden..als het bloed stabiel is zeg maar kan het gelukkig weer mee naar huis.
Ik hoor graag van je als het weer beter gaat 🙂
Groetjes Ella
Hallo !
Mijn moeder is 5 weken geleden gevallen met haar fiets , pols gebroken..opname ziekenhuis . 4 jaar gelden heeft mijn moeder trombose gehad in haar been na heup ok . maar kreeg methaar polsbreuk geen bloedverdunners , heb dit nog aangekaart bij de verpleging .mijn moeder is uit het ziekenhuis gekomen en is thuis veel gaan zitten en veel minder gaan bewegen. Mijn moeder gaf geen klachen aan oals de vorige keer met trombose. zaterdagnacht 15 oktober is mijn moeder ’s nachts overleden . Gevonden door haar vriend . Na sectie blijkt dat ze een longembolie had gehad in de longstam . nu is mijn vraag , hoe gaat het precies , en hoelang heeft het geduurd voordat ze was overleden ?.
Hallo Ina,
Ten eerste natuurlijk gecondoleerd met dit grote verlies. Hele moeilijke tijd nu voor je en ik hoop dat het allemaal een beetje te verwerken is voor je.
Ik zou verder graag je vraag willen beantwoorden maar dat zou alleen maar giswerk zijn en dat zou niet gepast zijn vind ik. Ik weet niet of er obductie op het lischaam is verricht of iets dergelijks want diegene kan je daar eigenlijk dan meer over vertellen.
Helaas dat je dus weinig aan mijn antwoord hebt maar bij deze wil ik je heeel veel sterkte wensen!
Groetjes Ella
hallo ella
mijn vriend is nu 6 weken weer thuis maar zijn bloed is nog niet goed 1,8 hij moet tussen 3 en 4 zitten. de longarts wil toch straks een longfunctie gaan doen in (maart) omdat hij toch wel benauwd blijft en ik vindt hem s avonds grauw van kleur soory dat ik niet eerder terug heb gemaild
Hallo Renate,
Geeft niets hoor..Altijd leuk om nog even wat te vernemen. valt dan nog erg tegen met je vriend. Ik had de hoop dat het al en stuk beter zou gaan.
Wens em veel sterkte en jij natuurlijk ook enn ik hoop dat ie wel snel gaat opknappen!
Groetjes Ella 🙂
Hai Ella,
Heb met interesse jouw site gelezen, was deze niet eerder tegengekomen. Heb zelf 5 jaar geleden een dubbele longembolie gekregen. Goed afgelopen. Echter vanwege het houden van klachten door diverse medische molens geweest, echter niets opgeleverd. Ik vind het jammer dat ik niet veel lees over mensen die klachten blijven houden, pijn tussen schouderbladen, pijn tijdens het ademen bij koud en guur weer. Mijn arts twijfelt of deze pijn afkomstig is vanwege het littekenweefsel of vanwege het “dichtplakken” van de ruimte tussen je longvliezen. Ik slik overigens geen medicijnen meer, was na 1 jaar niet meer nodig. Misschien is het een idee om zelf dagelijks een aspirientje te slikken, foliumzuur schijnt ook goed te zijn voor de vaten. Heb vele sites bekeken echter weinig overeenkomsten gelezen. Ben jij dit wel eens in de praktijk tegengekomen.
Groetjes, Adriana 😉
Hai Adriana,
Om je vraag te beantwoorden..nee heb het eigenlijk op de afdeling nooit meegemaakt dus kan er weinig zinnigs op zeggen. Zou wel even overleggen met de specialist voordat je asprine elke dag wil gaan slikken..blijven toch medicijnen..
Hoop verder voor ej dat mensen op je antwoord reageren en als je wilt kan ik het ook nog bij de Log “Oproepen”plaatsen..
Ik hoor het wel!
Groetjes Ella 🙂
Ella,
Ja dat is prima, plaats deze info maar op de Log Oproepen. Misschien komt er respons op. Bedankt voor je antwoord. Ik speur verder.
Groetjes, Adriana
Hai Adriana,
Heb je oproep bij de log Oproepen geplaatst dus hoop op reactie voor je.
Sterkte!
Groetjes Ella 🙂
hallo
als eerste wat een goede website,ik zoek zelf wat inf voor mezelf hier kort mijn verhaal.
ik ben 35 jaar en kreeg in okt ineens hele erge pijn in me lende ,erg benauwd ik hield het niet meer.ik ben toen met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht ,een dag later mog ik weer naar huis omdat ik een longontsteking bleek te hebben .
drie dagen daarna gaf ik veel bloed op met hoesten dus ik weer terug toen bleek na een longscan dat ik in me beidenlongen lonembolieen had zitten en ook nog een longinfarct had gehad.
week in het ziekenhuis gelegen en mog weer naar huis zonder onderzoeken wel fragim spuiten en sintrom ook me inr waarde was toen ik naar huis mog 1.8
intotaal heb ik 4 maal in het ziekenhuis gelegen zonder onderzoeken.
nu gisteren een lonfunci gehad en bleek een longcapaciteit van 64%te hebben(weet nu niet of dat laag of normaal is)op de scan die er afgelopen week weer was gemaakt waren geen embolieen meer te zien wel een restafwijking van het infarct verder veel witte vlekken te zien maar daar heeft de arts niet over verteld.
nu is nog steeds me bloed niet goed ik blijf een te laag inr waarde hebben en slik 8 tabletten per dag en steeds als ze die gaan minderen wordt weer me bloed te dik.ik moet pas in april terug komen en nu nog steeds geen onderzoeen gehad (vraag me toch af hoe ik aan zoveel embolieen ben gekomen)ook heb ik een zus met croniche leukemie en ze maakt teveel bloedplaatjes aan is ook bij mij niet onderzocht dat kon allemaal wel wachten tot april.ik ben heel snel en vaak erg moe en dan bedoel ik ook echt om te gaan slapen moe.ik slaap overdag veel en ook gewoon in de nacht,ben na een trap oplopen al buiten adem,heb vaak last van hoofpijn en een druk op me oor alsof ik in een vliegtuig zit.
koude handen en koude voeten.
sorry voor dit lange verhaal maar ik wilde me verhaal eens kwijt in de hoop dat iemand er iets uit herken.
me man en me zoon maken zich hele erge zorgen en me man wil dan ook dat ik naar een ander ziekenhuis toe gaat .
mijn probleem is dat ik niet snel een dokter bel omdat ik dan bang ben dat ze me een aansteller vinden.
weet ook niet of ik zomaar naar een ander ziekenhuis mag.
hopelijk weet iemand wat antwoorden voor me of maken wij ons teveel zorgen?me i n r waarde is nu met 5 tabletten 1.8
groetjes gwendolyn
Dag Ella,
Ten eerste gefeliciteerd met de geboorte van jullie prachtzoontje. Een pienter jongetje is hij, meteen te zien.
Ik heb een vraag. Vandaag heb ik van mijn broer in Duitsland gehoord dat bij mijn moeder een dubbele longembolie geconstateerd met eenzijdige longontsteking. De dokter onderzoekt mijn moeder naar kanker als een mogelijke oorzaak. Van de dokter heb ik begrepen dat mijn moeder geen klinische verschijnselen van de trombose vertoont. Ik weet inmiddels dat kanker van invloed kan zijn op het ontstaan van de trombose. Morgen gaan zij mogelijk een scan doen om te kijken of zij trombose kunnen vinden. Mijn moeder is 75 jaar oud en was al onverklaarbaar lang “verkouden”.
Morgen ga ik naar Duitsland maar wil graag weten wat de levensprognose is voor oudere mensen. Ik besef dat dit een lastige vraag is, misschien is hij geboren uit wanhoop.
Bij voorbaat dank,
Marina
Hallo Marina,
Zoals je zegt is die vraag heeeeel lastig te beantwoorden omdat je eerst een juiste diagnose moet stellen willen je over levensprognese kunnen spreken..Als ik jou was zou ik die ook eerst afwachten voordat je het ergste scenario voorbij laat gaan. Ik hoop dan ook voor jullie dat het uiteindelijk mee zal vallen. Bedank wel alvast van te voren vragen die je aan haar arts wil stellen en schrijf ze op..want op het moment dat je een arts kan spreken heb je vaak geen erg in al die vragen!
Ik wens je veel sterkte enne ik hoop dat je, als je meer weet, wil laten weten wat er allemaal is uitgekomen!
Groetjes Ella 🙂
Ps..dank je trouwens voor de felicitaties..en zeker..het is een heerlijk pienter ventje! We genieten erg van hem!
leuke site.
ook ik heb nu 2 maanden geleden longemboliexc3xabn gehad en dit heeft een behoorlijke indruk op mijn leven achter gelaten. gelukkig ben ik niet de enige. ik bezoek nu regelmatig sites die dit probleem beschrijven. heel informatief ook.
groetjes Jannie
Hallo!
Allereerst mijn complimenten over de site, ziet er netjes uit!
Ik zit met het volgende..
Het begon denk ik zo’n 2,5jr (!) geleden. Ik voelde toen een heeeele lichte pijn in mijn linker borstkas bij heel diep inademen. De internist waar ik onder behandeling was liet direct een longfoto maken om een pleuritis uit te sluiten en een bloedonderzoek werd er gedaan om te kijken naar de stolling in het bloed. Er kwam niets uit. Dus ik denk..ik wil niet zeurend over komen..-> het zal wel overgaan, ik wacht wel af.
Nu ben ik dus echter ongeveer 2,5jr verder en de pijn zit er nog steeds. Alleen het is al veeeel heftiger als toen het begon. Voelde ik het toen bij alleen heel diep inademen, nu voel ik het bij elke ademhaling, en die hoeft dan nieteens zo diep te zijn. Ik voel het allxc3xa9xc3xa9n bij het inademen (dus niet bij uitademen) ook niet bij het hoesten. Wel heb ik soms last van hoesten (gevoel alsof er ‘iets’ in de longen zit wat eruit gehoest moet worden ofzo). Wanneer ik echter sport (zwemmen,hardlopen) voel ik de pijn minder.
Ik heb het xc3xa9xc3xa9n en ander doorgelezen en bij een longembolie hebben mensen pver het algemeen een zeer heftige pijn? Dat heb ik dus niet. Maar een pleuritis lijkt het ook niet op, omdat dat acuut begint en heftig is, dat is het dus ook niet.
Wat zou het wel kunnen zijn? Ik wordt er zo onzeker van! En ik wil eigenlijk niet naar de huisarts omdat ik me zo’n zeur voel 😦
(heb al 2jr onder behandeling gestaan van een internist, welke er na 2 jaar eindelijk achter kwam dat ik gewoon een maagslijmvlies ontsteking en een ontsteking van de 12-vingerige darm had :S )
Kan je me helpen?
Ik ben overigens 20 jaar!
Mijn emailadres klopte niet in het vorige berichtje, dus nu heb ik hem even goed ingetypt 😛 haha
Mijn emailadres klopte niet in het vorige berichtje, dus nu heb ik hem even goed ingetypt 😛 haha
Hallo..
Ik zou je graag willen helpen maar er zullen echt meer onderzoeken gedaan moeten worden willen ze kunnen zeggen wat het is..pijn ter hoogte van de longen kan natuurlijk zoveel betekenen en een specialist zal dat uiteindelijk moeten zeggen dus als ik jou was zou ik zeker wel naar de huisarts gaan..en zeggen dat je nu al 2 jaar pijn hebt en nu wel eens wil weten wat het is..je bent nog veel te jong voor steeds pijn te hebben!!
Hoo dat je een bezoekje brengt aan de huisarts!!
Succes!
Groetjes Ella 🙂
Hallo Jannie..
Bedankt voor je reactie!
Groetjes Ella 🙂
Hoi allemaal,
Ik heb een longembolie en een longontsteking gehad, dat is nu vier weken geleden. Ik heb nog steeds last van pijnen in mijn rug en kan vooral ’s nachts niet slapen, omdat ik niet plat kan liggen, maar ook niet op mijn zij.
Is dit herkenbaar? en hoe lang hou je de pijn?
Groetjes van sandra.
Hallo Sandra..zie dat er helaas nog niemand heeft gereageerd maar kan zeggen dat ik regelmatig patienten van mij hoort die aangeven dat de pijn meerdere weken aanhoud en dat ze aardig wat pijnstillers slikken en dat het na verloop van tijd afneemt en ze steeds minder pijnstiller hoeven te slikken..
Mensen met ervaring..plaats even jullie mening!
Groetjes Ella
hoi ella
ik heb een vraagje is het normaal dat als je eenmaal thuis bent de pijn weer iets toeneemt? ik ben gisteren thuis gekomen na 6 dagen bedrust na een longembolie en nu doet de ademhaling weer iets pijn.
ik denk zelf dat ik misschien te veel heb gedaan
is dit normaal?
groetjes lyn
Hai Lynda,
Je hoort dat vaker ja..In het ziekenhuis doet je eigenlijk zo goed als niets en weer thuis gekomen pak je sneller weer ff iets op en doe je wat meer waardoor de pijn wat toeneemt dus niets om je zorgen over te maken.
Succes!
Groetjes Ella
hallo Ella,
mijn moeder werd een week geleden opgenomen : xc3xa9xc3xa9n massief longembolie en blijkbaar nog enkele kleinere, bleek uit de scan.
ze werd na 24 uren uiteindelijk op haar vraag automatisch beademd. er volgden ook een 4-tal dagen van kunstmatige diepe slaap.
bloedverdunners werden gestart en tevens hartondersteunende medicatie alsook medicijn voor bloeddruk.
na 2 dagen bleek dat de nieren niet goed functioneerden, er werd een medicijn gegeven en gelukkig zette dit de nieren terug in gang.
Eergisteren werd er bloedverlies vastgesteld, men dacht aan een maagbloeding. De bloedverdunners werden gestopt en er werd in haar maag gekeken.
Dit wees uit dat er kleine bloedingen waren geweest als gevolg van aanbrengen maagsonde maar dat de bloedingen daar gestopt was. Gisteren heeft men 4 zakjes bloed gegeven en vandaag nog eens 2.
De medicatie voor bloeddruk is gestopt.
De hartondersteunende medicatie werd een xc3xa9xc3xa9rste maal lichtjes afgebouwd.
Ze is nu min of meer bij bewustzijn dwz reageert op aanwezigheid, opent ogen enz…
De artsen doen toch wel heel vaag over haar longmogelijkheden. Het bloed wordt elk uur gechekt en hieruit volgde dat 2 dagen geleden het beademingstoestel vermindert werd van 45 naar 40. Een nieuwe scan wordt blijkbaar niet onmiddellijk gepland. Artsen stellen dat als er geen complicaties komen, als het hart niet begeefd, het herstel zeer lang zal zijn.
Mijn vragen : Dient er niet onmiddellijk erug worden opgestart met de bloedverdunners?
kunnen de artsen niet nagaan wat de capaciteit is van de bestaande longblaasjes?
Klinkt al het bovenstaande u vrij normaal in de oren?
Is er kans op herstel en zo ja is het normaal dat de kunstmatige beademing zolang duurt en zo ja hoe lang kan deze beademing nog duren. Bestaan er medicijnen om de capaciteit van de longblaasjes te vergroten maw is er mogelijkheid om deze op te drijven.
Sorry lang verhaal & veel vragen
maar na een week hel moet ik dit eens schrijven en wil ik wel eens een ‘outsider’ haar opinie hoen
JB Oo
Hallo Jacques,
Zeker een heel verhaal en moet mij mn excuses aanbieding dat ik niet in staat was om eerder te reageren. Hoop bij deze ook dan al dat het beter gaat met je moeder, want het verhaal hierbovenklinkt niet erg opbeurend.
In principe kunnen mensen langere tijd aan de beademing liggen zonder blijvende schade, alleen dat afhankelijk van leeftijd en lich. gesteldheid. Ik las dat de longblaasje in capaciteit waren afgenomen. Helaas zullen longblaasje nooit beter kunnen worden en zal die capaciteit niet meer terug komen.
Je andere vraag begreep ik niet wat je wilde weten: “Dient er niet onmiddellijk erug worden opgestart met de bloedverdunners?” en dan met name het woordje erug?
Ik hoor graag van je en hoop op betere berichten!
Groetjes en sterkte,
Ella
5 dec. j.l.werd ik geconfronteerd met een long embolie.Na 8 dagen ziekenhuis mocht ik naar huis.De behoorlijke pijn die ik de eerste 3 dagen had is beduidend minder maar na 3 weken heb ik nog steeds wat last rechts voor op de borst! Vooral bij bukken,geeuwen,niezen en achter de computer/piano zitten! Weet iemand wanneer dat verdwijnt???
zie vorig bericht :
mijn moeder is gisteren overleden;
uiteindelijk heeft het hart het na 3 weken opgegeven.
Blijkbaar waren de embolies zo erg dat de rechterhartkamer ‘tegen’ een muur bonkte. De linkerkamer diende deze functie over te nemen. Maar na 3 weken was het hart uitgeput. De dokter zegden dat er geen oplossing was voor haar embolies. De xc3xa9xc3xa9rste uren (op een zondag)dacht de dienst spoedopname dat het enkel gekneusde ribben betrof. En toen het voor haar onhoudbaar was geworden ,2 dagen later, werd door de dokter wel bloedverdunners gegeven, maar dit is blijkbaar te laat om de embolies an te pakken, dienen wel om nieuwe te voorkomen.
M.a.w. mijn moeder heeft blijkbaar nooit kans gehad om dit te overleven.
Gecondoleerd met het verlies van uw moeder…..Wat een verdriet…
Sterkte de komende tijden……..
Groetjes Mirjam Datema.
Jacques,
Ik wil je condoleren met het verlies en je alle sterkte toewensen die je nodig zal hebben om dit verlies te verwerken.!
Groetjes Ella
Beste lezers,
Allereerst complimente voor de website, een geweldig medium!.
Op donderdag 18 januari heb ik een dubbele longembolie gekregen, dit gebeurde omstreeks 17:30. Eerder om de dag ben ik naar de huisarts geweest (verenigde huisartsen praktijken), en heb ik de klachten o.a. (naderhand de symptomen van een longembolie) benauwd, pijn op de borst, pijn aan de linkerflank van de rug, pijn op de rug (iets boven de onderrug), pijn in de benen, dit heb ik vaker vanwege mijn dwarslaesie L2).
Dienstdoende huisarts kwam na een onderzoek met de mededeling “zal wel een overbelaste / verrekte spier zijn”.
Ik heb vervolgens nadrukkelijk gevraagd of dit geen symptomen zijn van een evt. longontsteking. Daarop antwoordde ze “nee, je straalt de pijn uit vanaf de buitenkant, niet vanuit binnen”.
Goedgelovig thuis gekomen, kreeg ik rond 17.30 een enorme aanval (totaal geen lucht), hijgen als een hond en enorm veel pijn bij het ademen.
Via de ambulance dienst kwam ik terecht op de 1e hulp van het MCH (Westeinde Den Haag).
Na uren lang getest (long foto, bloedprikken, urine monster) op de 1e hulp, kreeg ik na 3/4 uur het verlossende antwoord dat er longembolie geconstateerd is.
De volgende ochtend (na een nieuwe scan) bleek dit een dubbele longembolie te zijn in de lagere gedeelte van de longen (zonder blijven letsel). Gaf de co-assitente aan.
Sinds de constatering van een dubbele longembolie krijg ik de volgende medicatie:
Sinds vrijdag 19 januari – Marcoumar 3 mg (3x) – elke dag een Fraxodi spuit.
Sinds 22 januari – Marcoumar 3mg (1x)
De Dokter heeft het nu al over naar huis gaan met “zelf medicatie” kortom: zelf Fraxodi spuiten en met hulp van de trombosedienst controles uitvoeren. En poliklinisch het e.e.a voorzetten.
Begrijp me niet verkeerd. Ik wil heel snel weer aan het werk (40 uur per week) als IT’er en studie maar naar mijn gevoel is dit wel heel kort door de bocht, toch?
Ik behandel mijn “klanten” ook niet kort door de bocht, Als het netwerk / internet / mail eruit ligt dan wordt er adequaat naar een passende oplossing gezocht en naar alle optie bekijken 😉 , toch.
Het gaat hier om een mensenlevens.
Als ik zo de verhalen lees dan zou er ook een echografie gemaakt moeten worden om te constateren of de oorzaak / stolling vanuit de benen komen, toch?
Is het wenselijk dat de “echografie scan” na het constateren van een longembolie gelijk uit gevoerd had moeten worden? Of is het gangbaar dat men de controle via poliklinisch constateert of de benen de “oorzaak” zijn van het stolen?
Een andere bezwaarlijk punt is het feit dat ik sinds de constatering van een longembolie nadrukkelijk “bedrust” heb. Hoe kan de dokter aangeven dat ik zonder mobilisatie “naar huis kan”?
Oke, ik vind dit een geweldige site met een hoop informatie en ik hoop dat mijn hiermee ook andere mensen / jongeren kan helpen
Groetjes,
Andre
Hai Andre,
Ik snap geheel je verhaal en probeer een antwoord te geven die aan jouw verwachtingen voldoen.
Een longembolie wordt meestal veroorzaakt doordat in grote aders in het bovenbeen of in de onderbuik trombose ontstaat. Dus als een longembolie is vastgesteld kan je er van uit gaan dat het daar dus is ontstaan. Je krijg nu bloedverdunners dus stolsels zal je niet maar aantreffen dus lijkt verder onderzoek overbodig.
8 jaar geleden toen ik ging werken in het ziekenhuis was het beleid ook nog volkomen bedrust maar dat is op den duur terug gedraaid omdat bleek dat bedrust weinig zin had en mobilisatie juist geen nadelige gevolgen hebben.
Op onze afdeling blijven patienten met een longembolie vaak totdat ze op bloedverdunners goed zijn ingesteld. Soms, als de patient verder geen klachten meer heeft en de prikjes Fraxodi zelf kan spuiten gaan patienten met ontslag en worden ze verder onder controle gehouden van de trombosedienst, met het advies thuis eerst wel even rustig aan te doen.
Hoop dat je aan mijn antwoord wat hebt en hoop dat je snel bent hersteld.
Sterkte!
Groetjes Ella
Hello Beste Ella,
Allereerst bedankt voor je verhelderende blik en duidelijke uitleg.
Het is inmiddels twee weken geleden dat ik bij SEH opgenomen werd en de diagnose (dubbele) longembolie werd vastgesteld.
Vanaf vandaag hoef ik geen Fraxiparine meer te spuiten in mijn buik en / of been en sinds maandag hoef ik ook geen marcoumar meer in te slikken, vanwege het feit dat de INR waarde te hoog is (6), en vandaag 4.5.
Ik hoop dat ik snel een acceptabele streefwaarde bereik en dat mijn energie asap zoals vanouds is. Dat is op dit moment een vervelende bijkomstigheid van de longembolie. Ik wil heel graag weer aan het werk en studie vervolgen, maar door de longembolie en energie beperking loopt het e.e.a vertraging op.
Even terugkommend op je reactie xe2x80x9clongembolie is vastgesteld kan je er van uit gaan dat het daar dus is ontstaan. Je krijg nu bloedverdunners dus stolsels zal je niet maar aantreffen dus lijkt verder onderzoek overbodigxe2x80x9d.
Met name xe2x80x9cervan uit gaanxe2x80x9d, als het e.e.a uitgesloten kan worden, waarom dan geen vervolg onderzoek naar de (exacte) oorzaak (slagader vernauwing) om dergelijke problematiek in de toekomst te voorkomen?
Het preventieve gevolg van o.a. longembolie is het gebruik maken van fraxipirine en marcoumar (een preventieve maatregelen om recidive (stolsel) te voorkomen, toch.
Op de 4e dag in het overheerlijk klein ziekenhuis bedje, kwam het (besloten) voorstel om naar huis te gaan met een INR waarde van 1.6 en zonder mobilisatie en leren zelf prikken. aan de hand van de bulten op mijn buik en been doe ik dat gedeelte perfecto mundo 😉
Oke, ik zal waarschijnlijk aan alle criteria voldoen om met dergelijke (niet bespreekbare) voorstellen te komen.
Ik kan het accepteren dat het een xe2x80x9cnormxe2x80x9d is, maar niet dat ik twee co-assistentes aan mijn bed krijg en drie verschillende doktoren. Ik stel 5 concrete duidelijke vragen, waarvan ik op 1 direct antwoord krijg (men kan ook niet alles direct weten), de andere vier antwoorden kreeg ik nadat ik ontslagen werd en een officixc3xable klacht heb ingediend.
Tja, hoe zou dat nou komen…
Betreffende hoofddokter van de afdeling, schijnt ook nog niet klaar te zijn met zijn studie en heeft het .e.e.a na besluit van zijn meerdere / verantwoordelijke kortgesloten. Stel je dan ook niet voor als “hoofddokter”…
Teleurstellend dat het grootse probleem o.a. “Communicatie & Omgang” is….
Oke, oke… al met al ben ik weer een ervaring / longembolie rijker 😉
Ella, ik wens je een fijne avond en bedankt voor je adviserende en luisterend oor.
Groetjes, Andre
Ik heb een vraag over vliegen na een longembolie. Een vriend van ons waar we vaak op vakantie gaan is gisteren opgenomen in het ziekenhuis. Hij heeft longembolie en ook longbloeding. Door deze combinatie ligt hij op de IC.
We hebben plannen om eind April op vakantie te gaan. Mag hij tegen die tijd vliegen?
Alvast bedankt! Lanny
Hai Lanny,
Het zal er aan liggen hoe snel doe opknapt maar dit is echt een vraag die zijn specialist moet beantwoorden.
Succes!
Groetjes Ella
hoi hoi hier een berichtje van bianca leuke site heb je gemaakt ik ben zeven maanden geleden bevallen van een zoon alles is snelverlopen in het kraambed kreeg ik een plekje op mijn been daar had ik veel pijn niemand wist wat het was na een week ben ik thuis gekomen en die plek werd groter en pijnlijker ik ben na de huisarsten post geweest en die zeiden dat het een alrgie van een insecten beet kreeg een antibiotica voor geschreven ik na het weekend ben ik na mijn huisarts gegaan omdat ik pijn kreeg en het was net alsof ik stikte die zei dat ik een longembolie had dus met spoed na het ziekenhuis ik was zo bang een week in het ziekenhuis gelegen ben weer na huis gegaan en het gaat super goed slikte wel bloedeverdunners maar de inr bleef schommelen .27.2.2007 ben ik weer op controle geweestik mag nu stoppen ,maar nu ben ik zo bang dat ik het weer krijg wat kan ik hier aan doen gr bianca
Hallo Bianca,
ten eerste nog gefeliciteerd met de geboorte..altijd leuk een kleintje..
Het kan altijd gebeuren natuurlijk dat het terug komt maar niet heel vaak hoor je het. Het beste is gewoon goed naar je lichaam te luisteren en als je wat denkt te voelen weer contact opnemen met je huisarts.
Succes!
Groetjes Ella
Hoi Ella,
Super website! Ik zit hier wel gebeiteld met een man als sarcoidose patient en zelf als trombosepatient. Ik heb een vraagje, wellicht dat jij er een antwoord op weet. Ik heb ruim 3 jaar geleden een longembolie gehad. Ik blijk een stollingsafwijking te wijken hebben en zit nu levenslang aan de acenocoumarol. Ik heb nu al een dag of wat pijn op mijn rug ter hoogte van mijn longen. Weet jij of het mogelijk is dat je onddanks de acenocoumarol alsnog embolieen ontwikkeld???
Groetjes Hanneke
Hallo Hanneke,
Ik heb wel eens een patient op mn afdeling gehad die ondanks de bloedverdunners een longembolie toch had dus zou wel even contact opnemen met je huisarts.Voor het geval dat.
Succes!
Groetjes Ella
Vorige week ben ik opgenomen met een longembolie na mijn kraambed van ons voor de geboorte overleden zoontje. Vrijdagavond ontdekte ik wat bloed in het slijm dat ik ophoeste maar op de HAP vond men dat redelijk normaal.
Wat is nog een ‘normale’ hoeveelheid bloed in het slijm en wanneer moet ik aan de bel trekken? Ik word hier nl.nogal onzeker van.
Hallo Marleen,
Ten 1e gecondoleerd met het verlies..wat vreselijk.
Als antwoord op je vraag kan ik zeggen dat een sliertje bloed wel kan omdat er altijd wat irritatie kan zijn en je daardaar met ophoesten een bloedvaten knapt en je wat bloed bij t slijn hebt..als t echt kloddertjes worden dan moet je aan de bel trekken hoor.
Sterkte!
Groetjes Ella
Dank je wel voor je medeleven. We missen ons mannetje erg maar zijn ondanks alles gelukkig ook in staat te genieten van onze andere twee kinderen en al het moois wat het leven nog te bieden heeft.
Ik heb maandagmorgen de internist gebeld om te vrag
en hoe lang het in deze mate mocht duren. Hij zag er niet echt een probleem in en zodra het erger werd moest ik aan de bel trekken.
Wel hebben ze uit eigen beweging mijn afspraak op de poli met twee maanden vervroegd zodat ik 19 maart al terecht kan ipv 21 mei.
Verder gaat het hier wel redelijk. Ik heb nog wel behoorlijk wat pijn maar daar valt wat aan te doen. Nu maar weer langzaam aan conditie opbouwen en het vertrouwen in mijn lichaam terugkrijgen.
Ik ben erg blij met je log vanwege de duidelijke informatie zonder dat er paniekvoetbal gepleegd wordt.
Groetjes,
Marleen
Hoi Ella,
Ten eerste mijn complimenten over je informatieve,goede site!
Ik heb een vraagje, 5 weken geleden begon mn rechterkant van mn ribben zeer te doen..3 weken later ben ik met best veel pijn naar de dokter gegaan, diagnose: luchtweginfectie.. een halve week later zat ik op zondag bij de huisartsenpost, omdat de pijn na een antibiotica kuur nog erg veel toenam. Deze arts zei dat ik “pijn aan de ribbenkast” heb.. Nu zijn we 4 dagen later en ben ik weer terug gegaan naar de huisarts, dit keer met gruwelijke pijnen op rechter ribbenkast en borstkas, heb last van kortademigheid, pijn bij ademen, bewegen noem maar op. Bij niezen en hoesten lijkt het alsof er een mes door me heen gaat..ben door de dokter naar het ziekenhuis verwezen, waar ze een longfoto hebben gemaakt, hierop was niets te zien. Ben gelijk verder onderzocht, en met mn bloeduitslag kwam eruit dat er een waarde te hoog was, wat duid op longembolie. Morgen moet ik terug voor een ct scan..ik ben een beetje angstig, omdat ik 21 jaar ben en ook al de ziekte van crohn heb..voel me nu een chemiebak en weet niet goed of mijn pijnen passen bij het beeld van longembolie. Zou u mij kunnen vertellen naar aanleiding van mijn verhaal of deze symptonen normaal zijn met een longembolie?
Heel erg bedankt!
Groetjes Sanne.
Owja, ik word vaker wakker (al een langere tijd) met het gevoel of mn rechterbeen dood is en ik heb ook last van koorts, slijm en mn borsten doen erg zeer, (lijken ook wel opgezet aan de bovenkant)..moest ik er nog even bij vermelden
Hai Sanne..
Zoals je gelezen hebt, heb ik je even persoonlijk gemaild..Bij deze nogmaals sterkte!
Groetjes Ella
hallo ella
ik ben een vrouw van 33 en ben net een weekje thuis van een opname van ongeveer twee weken met een dubbele longembolie ik weet er niet heel veel van ben dus veel informatie aan het opdoen her en der niet teveel want dat is ook niet goed.
maar ben thuis moet een half jaar aan de bloedverdunners ben gestopt met roken je leven wordt best eff overhoop gegooid.maar ik heb grote angst dat het me weer gebeurd daar kunnen de artsen niet echt zekerheid geven en heb veel pijn aan de linkerkant nog me longvlies is beschadigd en daar moet de pijn wegkomen wordt gezegd.maar ik heb nooit last gehad van me benen ze vermoeden dat het daar wegkomt maar weer geen zekerheid.ik denk van niet want heb al 2jaar klachten op de borst vooral links en al vele onderzoeken gehad wat op niks uitwees ik denk dat het er al heb gezeten en niet uit me benen komt kun jij me daar iets over vertellen. me huisarts had het ook nooit gedacht en gaf toe ja dat had die pijn kunnen zijn al die tijdt en bij diep inademen nu nog pijn en heb zware pijnstillers gaat die pijn wel weg ik hoop het wel het is best wel zwaar allemaal en ik heb geluk gehad heb ik begrepen. en ga wel doorzetten dat wel heb ook 2 kindjes waar ik aan denken moet. maar angst is een probleem op het moment en over 3tot4 maand krijg ik de scan om te kijken of ze dan hopelijk weg zijn duurt erg lang allemaal maar geef de moed niet op je site kwam ik tegen via google en een interesante site hoor. hoop op een reactie b.v.d en groetjes van silvia
Hallo Silvia,
Een dubbele longonsteking hebben zonder dat je medicijnen krijgt kan heel gevaarlijk zijn dus je heb zeker geluk gehad..waar de embolie eerst hebt gezeten is altijd de vraag maar gelukkig zijn ze er bijtijds achter gekomen en heb je nu de juiste medicijnen als is een half jaar best lang ja om te slikken maar goed voor je het tegenwoordig weet vind ik een half jaar ook weer zo voorbij..spannend dan na 4 maanden de scan..hopen op positieve uitslag en dan je na een half jaar mag stoppen met je medicijnen..
Sterkte!
Groetjes Ella
Is dit verschijnesel erfelijk (familieleden)?
Vraag?
Mijn man is vanavond opgenomen met een longembolie in het ziekenhuis.
Hij denkt volgende week weer te kunnen werken.
Ik denk van niet, maar weet ook niet hoelang dit kan duren?
Vraag: hoelang duurt het herstel van een longembolie?
Klazien
Nikkie..je hoort steeds vaker dat trombose erfelijk aangelegt is ja
Klazien,
Als je man goed is ingesteld op zn bloedverdunners en hij voelt zich goed kan ie gewoon aan t werk gaan
Succes!
Groetjes Ella
heb in september 2006 een massale longembolie gehad in byde longen na een verkeerde diagnose van een trombosebeen men dacht dat ik een wondroosbeen had.Wat ik al 3 keer heb gehad.Net 9 weken van een wondroos beenhersteld kreeg ik last van myn andere been .wondroos dachtmen nee het was een trombosebeen de arts vond het al vreemd dat het in die andere been was.Een kuur gekregen voor wondroos .tot vrydag avond dat ik zo maar in elkaar zakte en hele maal van de wereld was.dokter gebeld moest maar met de benen om hoog gaan liggen dat is 2keer gebeurd daarna weer de dokter gebeld kwam toen direkt en met de ambulance heb daar 2dagen op ic gelegen toen 2wekenziekenhuis heb helemaal geen pyn gehad alleen kortademig na een half jaar gestopt met bloedverdunners .Hebben gister6 flesjes bloed afgenomen en wordt opgestuurt voor de antistollings controle duurt 6weken voor de uitslag.Voel men nog steeds erg moe en kortademig moet nu naar een internist omverder te kyken wat er aan de had kan zyn.dus afwachten maar weer . Heb veel aan je site gehad ga zo door Succes.
Hallo Carla,
Bedankt voor je hele verhaal en ik hoop dat je snel meer weet.
Succes!
Groetjes Ella
komplimenten voor je prachtige uitleg over longembolie. kan je ook water op de longen krijgen door een longembolie
Na 5 dagen ziekenhuis en 2 weken thuis is mijn man nog niks opgeknapt, hij is heel erg moe, probeert wat te wandelen maar na een paar meter kan hij niet verder.
Douchen en scheren is voor de ochtend alle inspanning die hij kan doen.Hij klaagt nu ook over pijn in de onderrug.
Ik als bezorgde vrouw ga nu toch twijfelen, moeten we contact opnemen met de arts? of is dit normaal?
Klazien
Hallo Steven en Klazien,
Hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik even antwoord geeft in 1 bericht..
STeven, ik heb er eigenlijk nog nooit van gehoord..
Klazien..wat lastig is dat ik de mensen op de afdeling mee maakt als ze een longembolie hebben en hoor ik eigenlijk nooit meer of ze een lang herstel dan hebben.
Als je gewoon twijfelt..ff contact opnemen met de behandelend arts om je gerust te stellen.
Sterkte
Groetjes Ella
Bedankt Ella we gaan contact opneen en je hoor wat we als antwoord krijgen groetjes klazien
Hallo Ella,
Ik had gezegd je te laten horen hoe het is afgelopen, wel man lief is bij de arts geweest en het blijkt dat de embolie nog niet helemaal weg is, vandaar dat hij nog steeds snel moe is, dit is bij enkele mensen mogelijk, zo dus ook bij mijn man,trombose medicatie is aangepast, we zijn nu gerust en moeten veel geduld hebben.
Groetjes Klazien
Groetjes
Hallo Klazien,
Toch goed dat je dus even contact hebt opgenomen. Hopen dat de klachten nu snel verminderen en dat de energie weer een beetje terug gaat komen.
Sterkte!
Groetjes Ella
Bedankt Ellen, afgelopen pinksterweekend heeft mijn man weer een lichte intact gehad, normaal ben je daar niet blij mee, maar nu zijn wij daar wel blij mee want daardoor is zijn bloed extra nagekeken en bleek het niet helemaal goed, de trombosedienst heeft zijn medicatie aangepast en hij heeft extra medicatie gekregen dit omdat hij ook de ziekte van meniere heeft.
Nu zijn we samen veel aan het wandelen, kost veel energie en lucht, maar iedere dag een stukje verder. Ik dacht dit meld ik toch even zodat je ook weet hoe de nazorg gaat
Bedankt voor je aandacht en interesse dit is heel fijn als je angst hebt, bedankt
Groetjes Klazien
Hallo Klazien,
Fijn dat jij ook even hier weer een reactie hebt geplaatst..zo weten we allemaal hoe het met je man gaat.
Veel wandelen is goed en zolang het mooi weer is moet je het er van nemen he..
Sterkte en hoop dat hij snel opknapt..
Groetjes Ella
Hallo ella . een berichtje van my.ben nog steeds erg kort ademig in september 2006 massale longembolieen gehad in byde longen .ben nog steeds met onderzoeken bezich moest van de longarts naar de internist en van de internist naar de cardioloog daar kryg iknog allemaal onderzoeken .du s maar weer afwachten groetjes carla en succes met je site heb er veel aan.
Hai Carla,
Leuk dat je even een berichtje achter laat. Je zit flink in de lappenmand en je moet nog allerlei onderzoeken krijgen wil je een definitieve uitslag krijgen.
Succes met de onderzoeken en t wachten..
Groetjes Ella
Ik ben nu plm 4 weken uit het ziekenhuis na de diagnose dubbele longembolie. Het moeilijke van alles was dat op de dag dat ik met spoed opgenomen werd mijn zusje van 36 jaar 4 weken eerder aan een ruiterombolus was overleden.
Dus al met al heel spannend allemaal. Ik ben nu goed ingesteld op de bloedverdunners en heel veel minder kortademig. Nu moeten we allemaal proberen om weer vertrouwen in mijn lijf te krijgen en proberen niet angstig te zijn. Vanaf het moment dat ik opgenomen werd was ik rustig en wist dat ik op de goede plek was. Ik ben positief en probeer dat ook over te brengen op iedereen die heel bang is geweest om mij naast mijn zusje ook te verliezen. Nu heb ik een vraagje. Ik heb gehoord dat je door een longembolie spierpijn kan krijgen. Is dat zo??
Ik heb al een paar dagen spierpijn net onder mijn schouderblad, maar ook in mijn rechterelleboog en bovenarm.
Ik heb ook gehoord dat je door een longembolie een vergroot hart kan hebben en vraag me nu af of die klachten daar misschien vandaan komen.
Ik doe mijn best om positief te blijven en vertrouwen te hebben in mijn lijf maar soms is dat moeilijk.
Is er iemand die dit herkent of misschien antwoorden heeft?
Ik hoor het graag.
Hallo Ella, ik wil graag antwoorden op de vraag van Carmelita en dan weet jij ook gelijk hoe het bij ons verloopt.
Allereerste heel veel sterkte met het verlies van je zusje en heel veel sterkte met je herstel.
Spierpijn is herkenbaar, ook mijn man heeft nog steeds na 11 weken spierpijn in bovenlijf en armen, nu is hij onder begeleiding aan het sporten om de spieren weer soepel te krijgen, maar is nog heel kortademig gelukkig kon hij in 1 dag alle onderzoeken bij de cardioloog doen van ecg tot fietsen en eggo de uitslag van het hart was goed geen afwijkingen dus toch nog steeds de nasleep van de embolie.
Sterkte allemaal groetjes Klazien
hoi hoi ik heb 30 maart een heel verhaal geschreven over mijn dubbele longembolie erfelijk kan dus ook meetellen
maar het gaat nu goed de scan was positief heb ik pas geleden gehad, de druk op me borst waar ik 2 jaar al meeliep is weg, alleen ik zit nog wel aan de bloedverdunners mijn bloed klontert nog steeds zit vaak onder de streefwaarden maar het veranderd een leven wel. moet nog een sterilatie ondergaan want de pil daar moet ik vanaf.
en uiteraad roken ook daarvoor loop ik bij de rokerspoli en dat gaat ook de goede kant op.
wou het toch even vertellen omdat ik je toen het hele verhaal geschreven heb ik heb gelukkig 2 gezonde kinderen en heb me daar ook bij neergelegd is beter voor mijn gezondheid.
het was fijn om het verhaal toen even kwijt te zijn en kon informatie opdoen op jou site dankjewel daarvoor
groetjes silvia van der maas
Bedankt voor jullie reacties. Even terugkomend op de vraag van het vergrote hart. Ik heb het eigenlijk nog nooit gehoord maar het kan zeker wel. Even navragen bij je behandelend arts. Die kan het gelijk bekijken of je hart werkelijk vergroot is.
Sterkte allemaal!
Groetjes Ella
Bedankt voor jullie reacties. Even terugkomend op de vraag van het vergrote hart. Ik heb het eigenlijk nog nooit gehoord maar het kan zeker wel. Even navragen bij je behandelend arts. Die kan het gelijk bekijken of je hart werkelijk vergroot is.
Sterkte allemaal!
Groetjes Ella
Mijn man is voor zijn hart goed onderzocht omdat hij na de embolie een lichte hartinfarct heeft gehad.
De arts melde dat hij versteld stond dat hij na de embolie en gezien zijn leeftijd 54 geen vergroot hart had, dus ga ik er vanuit dat het wel mogelijk is. Wel melde hij ook dat het geen kwaad kon tenzij je al klachten heb met je hart. hopelijk kunnen jullie hier iets mee.
trouwens man lief is nu na 3 maanden 2 dagen in de week 2 uur per dag aan het werk, is nog wel heel vermoeiend maar beter iets dan niets.
Groetjes Klazien
Hoi Ella,
Ik heb al twee keer een longembolie gehad zonder dat er een oorzaak is gevonden. In beide keren had ik de dag ervoor krachtsport met de benen gedaan. De dag erop kreeg ik beide keren pijn in de kuiten. De dagen erna ontwikkelde zich beide keren een dubbele longembolie. Ik zit nu levenslang aan de verdunners. Zou het kunnen zijn dat mijn bloed tijdens het sporten ingedikt is door te weinig te drinken? Verder heb ik regelmatig pijn tusssen mijn schouderbladen, is dat een bekend verschijnsel na een longembolie? Ik heb wel eens gehoort dat het met littekens te maken heeft die na de embolie zijn ontstaan.
Groetjes,
Jasper
Hallo Jasper,
Het is wel toeval dat je het 2x na het sporten hebt gehad maar of dat dan de oorzaak was is zo moeilijk te zeggen. Weet niet wat de specialist hier van vind.
Die pijn van de schouderbladen hoor je vaker bij een longembolie. Een longembolie kan soms ook heel pijnlijk zijn.
Hoop dat het ondertussen weer wat beter met je gaat.
Sterkte!
Groetjes Ella
Hoi, Ik heb ook een longembolie opgelopen na de bevalling van mijn zoontje. Nu ongeveer 3 maanden later, heb ik erge last van pijn op mijn borstkas en achter op mijn rug. Ik ben ook ontzettend moe. Ik ben vandaag naar de dokter geweest en die garandeerde mij dat ik geen tweede embolie kan krijgen maar dat ik een soort van hyperventilatie had. en dat de spieren vastgehecht aan mijn middenwervels geirriteerd zijn. Ik heb ook constante pijn en bij stress situaties krijg ik een druk hierop en dan heb ik enorme pijn. Ik geloof dat ik ook het syndroom van Tietze heb opgelopen hierbij. Nog even afwachten wat de dokter zegt over 2 weken als ik terug moet komen. Het valt allemaal niet mee vind ik. Ik probeer het ritme en de balans te vinden in het opvoeden en verzorgen van mijn zoontje, samenleven met mijn partner, werken als het lukt en het huishouden. Ik heb hier ook ontzettend veel moeite mee. Heeft iemand ervaring hierin of hetzelfde meegemaakt. Ik zoek lotgenoten om hierover te vertellen. De onzekerheden. De embolie en hyperventilatie.
Als mijn man zich maar iets drukker maakt dan anders heeft ook hij veel pijn dat maakt hem heel onzeker en geeft angst voor een nieuwe longembolie.
Die angst komt vaak als hij gaat slapen dan komt hij tot rust en krijgt hij de pijn.
Van de controlerend arts moet hij volgende week 3 ochtende van 4 uur gaan werken hij wil echt graag, maar ziet hier verschrikkelijk tegen op. Hij is vertegenwoordiger op een rijdende winkelwagen met kantoorartikelen dus alleen op pad, gelukkig is een collega bereid gevonden de eerste week met hem mee tegaan, dit neemt wat angst weg.
We hopen dat het lukt, want na zowat 4 maanden thuis wil hij wel weer wat gaan doen.
Groetjes Klazien
Hoi Ella,
Ik lees verschillende reacties op je site en heb het idee dat jij me misschien wel antwoord kan geven. Afgelopen week is er bij mij een longembolie geconstateerd. Aangezien ik nog maar 22 jaar ben een rare zaak. Helaas verblijf ik momenteel in het buitenland en wil graag terug voor behandeling in Nederland. Heb jij enig idee hoelang ik niet mag vliegen en wat verstandig is? Van de doktoren hier wordt ik weinig wijs.
Groetjes, ingrid
Klazien,
Ik hoop dat het werken voor je man goed gaat en dat het vertrouwen weer een beetje terug gaat komen..Succes!
Ingrid,
Na mijn idee moet je goed zijn ingesteld op de bloedverdunners dat je pas terug mag vliegen naar huis. Misschien anders een idee om even vanuit het buitenland tel. contact op te nemen met je huisarts hier in Nederland voor het juiste antwoord.
Sterkte!
Groetjes Ella
hoi ella een berichtje van carla nu 1 jaar in de ziekte wet na massale long embollieen in byde longen en veel onderzoeken bly kt myn stolling niet goed moet 22 aug. voor verder onder zoek naar internist en voor my vermoeidheids klachten naar het umcg in groningen. voor long en hart onder zoeken.ze denken aan verhoogde bloed druk in de longen van daar nog steeds die vermoeid heid dus.in sep.en oktober onder zoeken dus afwachten maar weer. groetjes carla
Op 4 september a.s. om xc2xb1 21.45 wordt in het programma MISSERS van de AVRO de rehabilitatie van mijn dochter Anne voltooid zover dat nog mogelijk is.
Na 2 jaar en 3 maanden hebben wij op donderdag 30 augustus j.l. haar somatisch dossier, zoals dat door het Delta Psychiatrisch Centrum in Poortugaal is opgesteld, mogen inzien en hebben wij daarvan een kopie ontvangen.
De feiten:
– In het dossier wordt Anne door een huisarts van de huisartsenpost Ruwaard van Putten in Spijkenisse op 9 mei 2005 om 23.45 uur als hysterisch bestempeld; op dat moment vocht zij voor haar leven.
– Op 10 mei 2005, Anne is opgenomen in het Delta Psychiatrisch Centrum in Poortugaal, wordt zij beoordeeld als xe2x80x9ctheatraalxe2x80x9d patixc3xabnt; ook op dat moment vecht zij voor haar leven.
– Op 11 mei 2005 in de morgen, wordt Anne opnieuw beoordeeld als een xe2x80x9ctheatraalxe2x80x9d patixc3xabnt eveneens in het Delta Psychiatrisch Centrum; op dat moment vecht zij in doodangst opnieuw voor haar leven.
– Op 11 mei 2005, Anne is inmiddels opgenomen in het Ruwaard van Putten Ziekenhuis in Spijkenisse, zegt zij tegen haar vriend Ruben, haar broer Bouke en haar zus Wilma: xe2x80x9cEindelijk wordt er naar mij geluisterd en wordt ik goed verzorgdxe2x80x9d. Geen van ons allen wist op dat moment, dat zij reeds stervende was.
– Op 13 mei 2005 om 6.30 uur is Anne overleden aan een massale longembolie.
– 10 xe2x80x9cartsenxe2x80x9d – van huisartsen, internist tot psychiaters – hebben niet (willen) zien hoe verschrikkelijk ziek zij vanaf januari 2005 is geweest.
Wij hopen, dat u wilt kijken naar de uitzending van MISSERS op dinsdag 4 september a.s. om 21.45 uur.
Namens Ruben (de vriend van Anne), Wilma haar zus en Bouke haar broer
Bert Noorlander
Els van Diesen
Beste H Noorlander, wat verschrikkelijk wat met uw dochter is gebeurd! Ik lees dit nu pas, jaren later. Klinkt als een enorme medische fout! Ik zie dat een aantal pagina’s hieronder de psychiater die bij uw dochter betrokken was uw een bericht stuurt ik hoop dat u dat gelezen heeft en hier iets aan heeft.
Alle kracht en sterkte toegewenst.
Carla,
Succes met je onderzoeken en hoop voor je dat ze wat wijzer worden..dan kunnen ze er aan werken..
Fam. van Anne,
Al ben ik op vakantie..ben in Nederland dus ga zeker vanavond de uitzending bekijken en laat daarna weer wat van mij horen. Het verhaal klinkt vreselijk en wat moet ze hebben geleden..echt vreselijk.
Sterkte vanavond ook tijdens de uitzending. Zal niet makkelijk zijn het te zien!
Groetjes Ella
Hallo iedereen,
Mijn moeder van 68 jaar oud is gisteren onverwachts overleden aan de gevolgen van een longembolie. Een week geleden heeft zij een volledige heupprothese ondergaan en stond op het punt om het ziekenhuis te verlaten.
Ze klaagde al een paar dagen over benauwdheid. wij hebben nooit aan een longembolie gedacht. Er zelfs nog nooit van gehoord. Ze moest ook zelf de bloedverdunners inspuiten met een prik, terwijl ze allerergisch is voor prikken. Met de wetenschap van nu hadden we wellicht eerder notie genomen van haar benauwdheid en er strakker op toegezien of ze zichzelf wel injecteerde.
Mijn medeleven met het overlijden van je moeder. Ze lag nog in het ziekenhuis toen ze is overleden? Dan is het toch niet jou verantwoordelijkheid om toe te zien of zij zichzelf wel injecteerd! Daar is het verplegend personeel toch voor. Trouwens ook vreemd dat een longarts deze conclusie niet heeft getrokken. Ik vind het erg slordig, maar daar heb jij je moeder niet mee terug helaas.
Veel sterkte gewenst.
Peter,
Gecondoleerd alsnog met het verlies van je moeder. Wat Alida zegt is het wel de verantwoording van het ziekenhuis om er op toe te zien dat ze de prikjes aan zichzelf gaf. En daarbij had het ziekenhuis haar bloed enz in de gaten moeten houden want daaraan kan je al zien of iemand waarschijnlijk een longembolie heeft. Lastig alleen dat iemand soms plots in een embolie schiet en je dan vaak te laat bent.
Sterkte met het verlies en de verwerking!
Groetjes Ella
hallo Ella,
Dit bericht schrijven mijn vrouw en ik om mensen bewuster te laten maken van gemiste diagnose van Artsen. Zo’n 4 maanden geleden lagen we ’s avonds in bed toen mijn vrouw pijn voelde opkomen onder haar linkerborst. De weken ervoor voelde zij al steeds regelmatiger pijn rond het gebied van het sleutelbeen. Deze pijn werd steeds hevtiger. Die avond was de pijn zo erg dat we na een telefoontje naar de huisartsenpost ’s nachts naar het ziekenhuis zijn gereden. Daar werd min of meer de diagnose “spierpijn” gesteld. Mijn vrouw had immers de dag ervoor gezwommen dus dat kon de oorzaak zijn. De diagnose longembolie werd tussen neus en lippen door nog wel even genoemd. (mijn vrouw en ik hoorden dat aan, maar hadden van deze medische term nog niet eerder gehoord.) De nacht erna werd de pijn heviger en hebben we wederom contact opgenomen met de huisartsenpost. De persoon die de telefoon opnam las in het dossier dat de diagnose reeds was gesteld nl. spierpijn en dat dit met de tijd wel over zou gaan. de dag erna, zondag, zijn we opnieuw bij de huisartenpost langs gegaan. De behandeld arts onderzocht mijn vrouw opnieuw en na wat “bukken en strekken” werd er opnieuw niets ernstigs vastgesteld. Na dat “pinksterweekend” is mijn vrouw opnieuw naar de arts gegaan, en ditmaal onze eigen huisarts. Ze kon op dat moment niets meer. Ze kon onze zoon, van amper 4 maanden niet eens meer optillen. Tijdens de eerdere bezoeken aan de diverse artsen werd er niet eens naar haar zwangerschap gevraagd. Onze eigen huisarts was uiteindelijk degene die het zaakje vertrouwde en mijn vrouw doorverwees naar het ziekenhuis. Daar ging het balletje al snel rollen en na diverse onderzoeken mocht mijn vrouw geen stap meer verzetten. De diagnose longembolie was vastgesteld. In het ziekenhuis werden we nauwelijks gexc3xafnformeerd over de stand van zaken, gevolgen, toekomst enz. Men leek verbaasd over de diagnose aangezien mijn vrouw nog maar 22 was. De diverse forums die we nadien hebben gelezen laten een ander beeld zien, namelijk dat het zxc3xa9xc3xa9r regelmatig voorkomt bij jonge vrouwen. De weken na de ziekenhuisopname van mijn vrouw hebben we nog diverse malen contact gehad met de huisarts, longarts en de trombosedienst. Deze “eilandjes” communiceren niet of nauwelijks met elkaar dus als je xc3xa9xc3xa9n van hen niet te pakken krijgt is het wachten op het moment dat dit wel lukt. We hadden veel vragen en telkens weer kostte dit erg veel moeite om deze ergens neer te leggen, laat staan dat ze duidelijk werden beantwoord. We zijn nu 4 maanden verder en nog steeds zijn de klachten niet geheel verdwenen. Mijn vrouw spuit tweemaal daags fraxiparine. Ze heeft last van rugklachten, wat volgens dit forum ook vaker voorkomt. Deze klachten zijn zo erg dat we hiervoor alweer bij de huisarts en de huisartsenpost zijn beland. Geen van hen legt de mogelijke link tussen de embolie en de rugklachten. De kramp in haar benen is gelukkig met de tijd verdwenen. Ook hoest zij dagelijks meerdere malen per dag zwart slijm. Dit is ook nergens terug te vinden. Volgens de artsen zou dit een bijwerking kunnen zijn van het medicijngebruik. Over anderhalve maand is mijn vrouw klaar met haar medicijngebruik. Dan zal zij “genezen” zijn. Via dit verhaal willen we mensen erop attent maken dat zij niet moeten twijfelen aan hun eigen klachten en zij zich zeker niet moeten laten wegsturen door de diverse artsen. Dat de diagnose vaak gemist wordt is wel bekend, maar in veel gevallen had hij eerder gesteld moeten worden.Vraag ook om informatie, inzage in het medisch dossier enz. (zo kom je er nog eens achter dat er niet een, maar zes propjes zijn gevonden). H en L
Hallo Hans,
Sorry voor de late reactie maar wil je hartelijk bedanken voor je uitgebreide verhaal en ik denk dat veel mensen met jou/jullie verhaal zeker wat kunnen.
Een ieder is gewaarschuwd.
Dank je wel!
Groetjes Ella
Hallo Ella
Eindelijk een goed bericht, met mijn man gaat het steeds beter hij werk weer een paar ochtende en de benauwdheid neemt af ondanks de drukte met de bruiloft a.s. zaterdag van onze dochter (dus veel drukte) gaat het de goede kant op. Wel blijft de angst maar dat zal hopelijk ook wel overgaan.
Wij wensen iedereen sterkte en beterschap toe
Groetjes Klazien
Hai Ella, allereerst een compliment voor je site en je hulp aan iedereen die hier met vragen zit!
Ikzelf heb ook een vraagje: ben 23 jaar en heb van de zomer in het ziekenhuis gelegen met een longembolie. Ben inmiddels alweer 2 maanden uit het ziekenhuis en slik dagelijks acenocoumarol. Ik voel me al een stuk beter en wil binnenkort weer bij mn bijbaantje aan de slag in de supermarkt.
Nu las ik dat krachtsporten beter vermeden kunnen worden, geldt dit ook voor bijvoorbeeld het tillen van zware spullen? Hierbij denk ik dan aan bijv. vakkenvullen, waar ik binnenkort dus weer mee te maken ga krijgen…
Alvast bedankt voor je tijd en moeite!
Hallo Klazien en Roos,
Klazien..fijn om eens goede berichten van je te lezen..eindelijk lijkt je man op de goede weg maar het heeft een hoop gevraagd en nog steeds. Ik hoop dat jullie gister een mooie dag hebben gehad en vanuit hier nog van harte gefeliciteerd!
Roos..in principe als je jong bent en je verder geen klachten meer hebt, je medicijnen trouw slikt kan je gewoon alles weer doen en dus ook je bijbaantje oppakken hoor..tillen mag dan ook hoor!
Groetjes Ella
Dag Ella,
Fijn om deze site te lezen en met name de reacties van de jongere mensen onder ons. In het ziekenhuis – waar ik vorige week ontslagen ben nadat een dubbele longembolie de diagnose was – haalde ik de gemiddelde leeftijd op de longafdeling (ik ben 36) behoorlijk naar beneden.
Ondanks dat ik de longarts de hemd van het lijf heb gevraagd, heb ik nog een paar vragen:
Op dit moment slik ik bloedverdunners (acenocoumarol, soms wel 9 op een dag!) en totdat de bloedwaarde goed is, spuit ik ook fraxiparine in mijn buik. Waar ik het meest last van heb, zijn gek genoeg niet mijn longen – alleen bij diep ademhalen en bij heftige emoties zoals lachen en huilen heb ik nog pijn in de borst – maar meer de blauwe plekken op mijn buik. Kan ik daar iets aan doen?
Daarnaast weet ik zelf niet goed waar de grens van inspanning en uitputting ligt. Als werkende moeder ben ik gewend om door te gaan, luisteren naar mijn lichaam vind ik moeilijk. De artsen en iedereen raden rust aan, maar ik vind het moeilijk om te bepalen wanneer ik moet stoppen, zijn hier tips voor? Komt dit meer voor? En wanneer kan dit gevaarlijk zijn voor mijn gezondheid?
Tenslotte nog 1 vraag: De discussie voor een 3e is bij ons nog niet afgesloten. Stel dat we er voor kiezen om nog een kindje te willen. Kan dit, of levert dit een gevaar op voor mijn gezondheid en moet ik deze wens naast me neerleggen?
Bedankt alvast voor de reactie.
Bernardine
Hallo Bernardine,
Een heel verhaal zeg maar begrijp je verhaal zeker hoor. Wat je zegt je haalt met je leeftijd gelijk het gemiddelde wel naar beneden want xc2xbe is wel wat ouder dan jij ja.
Even je vragen bekijken. De blauwe plekken: ik weet niet of je..nadat je jezelf heb gespoten gaat wrijven over de plek waar je hebt geprikt. Dit dan zeker niet meer doen want dat maakt gemene blauwe plekken. Meer kan je niet echt doen aan blauwe plekken. Je zou je buik af kunnen wisselen met je bovenbeen.
Ja wanneer te stoppen is moeilijk te zeggen. Als je altijd een druk persoon bent en continu met van alles bezig is het lastig een versnelling te minderen. Toch wel even beter om zo je herstel te verspoedigen.
Na mijn idee kan het verder geen kwaad om over een 3e na te denken maar ik zou dit zeker even overleggen met je huisarts voor het juiste antwoord.
Hoop dat je hier wat mee kan.
Sterkte met het herstel!
Groetjes Ella
Graag wil ik ook even reageren .4 Juli Jongstleden heb ik ook een ruiterembolie gehad. s”morgens ben ik op mijn fiets naar mijn werk gegaan maar na nog geen honderd meter ben ik door duizelingen in mijn hoofd eraf gevallen .Wat resulteerde in een groot gat in mjn hoofd.Bij thuiskomst is de huisarts gebeld die mijn hoofd heeft gehecht maar me doorstuurde naar de EHBO omdat hij mijm lage bloeddruk en mijn trage polsslag niet kon thuisbregen .Hij dacht aan een cardinale klacht.Na zeven uren onderzoek was er nog niets duidelijk en ging men twijfelen aan een longembolie.Er was pas om acht uur in de avond plaats voor een scan.Toen men mij in de rolstoel naar het onderzoek wilde brengen ging ik naar wat ze mij acheraf hebben verteld ,onderuit.Een tunnel heb ik niet gezien maar het was wel een bijna dood ervaring.De specialisten in rep en roer. Uit het onderzoek bleek dat mijn beide longen vol zaten met embolieen.Waarvan de beide longslagaders afgesloten werden.Zelf heb ik dit niet echt meegemaakt.De daarop volgende 36 uren waren kritiek omdat ik toen een tromboliese behandeling gehad heb.In totaal 10 dagen ziekenhuisopname En nu 4 mnd. na dato slik ik 5 tabl.Acenocoumarol. Voel me een stuk beter maar heb toch altijd nog angst.en mijn conditie laat nog veel te wensen over .Van veel sporten(marathons lopen) naar wandelen met kleine beetjes opvoeren. Deze reactie wilde ik graag plaatsen omdat je een ruiterembolie WEL kunt overleven .Groetjes Jo
graag wil ik iets weten .
ik weet sinds 2 weken dat ik een longembolie heb .na onderzoek is gebleken dat bij het spuiten van m,n spataders in m,n onderbeen een lek zat en nog zit .
nu is daar 2 keer in gespoten met als gevolg een longembolie naar het schijnt overal boven en onder .nu kamp ik met vermoeidheid en kort ademig verschijnselen .(dat spuiten is 4 weken geleden begonnen )die vermoeidheid werd met de dag erger na 1.5 week kon ik nog geen 25 meter lopen zonder te moeten zitten om op adem te komen .
wie kan mij vertellen hoelang dit nog kan gaan duren .
de longarts zegt na een week of 2 .3 weer rustig te gaan werken .
tot horens gr dirk jaspers
Hai Ella, ik heb weer een vraag. (fijn dat dat hier zo makkelijk kan)
Ik heb dus inmiddels 3 maanden geleden in het ziekenhuis gelegen met een longembolie.
Ik voel me inmiddels weer goed, ben al vanalles aan het doen.
Alleen ik heb de laatste dagen ineens weer pijn bij mijn linkerborst, vooral als ik diep inadem, dan voel ik zo’n steek. Deze pijn zit op dezelfde plek als waar ik op het begin van de embolie ook pijn had en voelt ook hetzelfde aan (alleen minder pijnlijk). Dit maakt me een beetje ongerust…
Maar zolang ik bloedverdunners (acenocoumarol) slik is het toch onmogelijk een nieuw bloedpropje in je lichaam te hebben?
Heb je enig idee waar deze pijn vandaan kan komen? Kan dit komen omdat ik weer vanalles aan het doen ben, langere dagen maak en dus minder rust?
Alvast bedankt voor je reactie!
Soms zie je dat wel als je alles weer op ga pakken je opeens weer wat klachten gaat krijgen en daarbij ga je je nog meer ongerust weer maken waardoor de pijn nog erger lijkt. Als je er toch niet helemaal gerust op bent zou ik zeker even contact met je huisarts opnemen voor een definitief oordeel!
Sterkte
Groetjes Ella
Aan ieder die een extra handvat nodig heeft bij het genezen van falen aan de longen.
Eerst terug in de tijd..
1969 mijn ouders hebben wat afgetobt, was een baby met vaak blauw aanlopend gezicht en stikkend ik mijn eigen gehoest en blaffend als een zeehond waren mijn eerste jaren van mijn leven voor hun erg afzien….
Volgens de doktoren: zou ik erwel overheen groeien.
Nixxs van waar… elk om de twee jaar longontsteking en bij het huis soppen met middelen bleven de prikkels,
na meerdere longonderzoeken
niet een naam voor te geven,
maar wel dat ze allemaal mij attendeerde dat mijn longen erg klen van inhoud zijn.
Nu mijn huis maak ik nu schoon met middelen zoals lavendelolie en citroenolie,
het vuil lost er snel door op en werkt als een tirelier.
Lavendel houd mij rustig, soms de cirtoen geeft mij heldere ingevingen en maakt mij tegelijk blij en positief.
Maar mijn grootste troef is het boek dat ik telkens terug pak de Titel is:
Het Geheim van zelfgenezing.
isbn. 90-202-4384-5
is een praktische gids om je vitaliteit en weerstand te verbeteren…suc-6 ermee!
hallo,
ik heb in september een longembolie gehad. heb tot de kerstdagen tijd nodig gehad om weer volledig te kunnen werken.(21 uur). ik ben 38 jaar en ben moeder van 2 kinderen, dus je snapt wel dat dit genoeg impact in ons leventje heeft gehad. ik voel me goed nu, heb soms nog wel pijn aan de rechterkant, vooral als ik moe ben of een koutje bij me heb. Met de bloedverdunners mag ik op 11 maart stoppen. Ben wel heel bang voor wat er daarna zal gebeuren, maar heb wel geleerd te leven met de dag.
ik vind het wel heel fijn dat je deze site hebt gemaakt, heb er veel van opgestoken en ben blij dat ik nu toch ook een beetje mijn verhaal kwijt kan. ik ben wel heel blij en dankbaar dat ik mijn eenvoudige en gelukkige leventje met man en kinderen weer redelijk opgepakt heb!
groetjes van jolanda.
Hallo Jolanda,
Bedankt voor je berichtje en dat is het leuke van mijn site dat vele mensen weer steun vinden in verhalen van anderen.
Groetjes Ella
Hallo,
Ik ben net 2 dagen weer thuis uit het ziekenhuis van een longembolie. Heb nu veel last van kriebelhoest, en hoest dan af en toe bloed op. Hoort dit erbij?? of moet ik me nu opnieuw zorgen gaan maken. Wie heeft daar antwoord op voor mij??
groeten monique
hoy Ella
nu inmiddels 7 maanden verder na een longembolie op gelopen te hebben. na een spataderbehandeling in m,n onderbeen .
heb ik nog steeds te kampen met vermoeidheid. ben bij een therapheut onder behandeling .
als ik moet fietsen ongeveer 65 kwu is na 10 min m,n zuurstof 88% dat is wel weinig he .kan dit nog lang gaan duren .ik ben het wel een beetje zat .
ik kan geen zwaren dingen tillen of zo ben dan ook snel buiten adem .
gr dirk jaspers valkenswaard
Hallo Monique,
Ik denk dat je er niet zoveel zorgen over hoeft te maken en dat het een beetje toeval is nu die kriebelhoest. Waarschijnlijk door het hoesten ook een adertje gesprongen waardoor er wat bloed mee komt.
Als je je echt toch ongerust maakt zou ik even contact opnemen met je huisarts of specialist.
Hallo Dirk..
Je hoort het wel vaker dat mensen zeer lang vermoeid zijn na een longembolie. Ik hoop dat mensen met ervaring je berichtje lezen en reageren of contact met je opnemen. Ervaringen van andere is goed om te horen!
Sterkte!
Groetjes Ella
hallo Ella,
stukje voorgeschiedenis. ik ben 57 jaar, kreeg pm. 9 jaar geleden een subdoraal hematoom daarna in 2000 keelkanker 36 bestralingen uitzaaiingen in de lymfklieren, grote operatie, 2005 darmkanker, endeldarm en anus verwijderd en een blijvende stoma. iets meer dan een jaar geleden longembolieeen en half januari een ruiterembolie, vergrote hartkamer en opname op de hartbewaking. ik heb dit allemaal overleefd.
nu heb ik al sinds een paar dagen nare pijn links onder in mijn hoofd, het lijkt net of daar vocht zit, gisteren kreeg ik een behoorlijk oedeem in mijn linkerbeen en had pijn, voelde aan mijn been en bleek dat op de plaats waar de pijn zat een hele deuk in mijn been zat. later op de avond had ik het gevoel dat ik eventjes, maar een tel, uitviel, het was een erg eng gevoel. ik heb nog steeds steken in mijn borst maar lees dat velen dit hebben. ben best erg bang en vraag me steeds af wanneer ik aan de bel moet trekken. heb inmiddels een PETscan gehad en die was goed, ze weten niet waar de embolie en nu dan de ruiterembolie vandaan is gekomen, ze dachten aan opnieuw kanker maar er is dus gelukkig niets gevonden. toch voel ik me heel onprettig. ik vind je site tot nu toe het meest duidelijke over embolieeen, merk wel dat er veel verschillende situaties zijn.
wat moet ik doen met mijn klachten? de huisarts heeft me al in veel gevallen laten stikken, zei bij de keelkanker dat het opgezette klieren waren en bij de darmkanker aambeien. voel me erg onzeker. graag je reactie, bedankt, vriendelijke groet, ingrid
Hallo Ingrid,
Snap je ongerustheid! Kan je ipv met je huisarts contact opnemen met je behandelend arts in het ziekenhuis en daar je onrust bij uitspreken. Snap heel goed dat je je zorgen maakt. Je kan je eigen lichaam toch het beste!
Sterkte!
Groetjes Ella
Dag Ella,
Mijn man heeft vorig jaar september een longembolie gehad. Dat is gekomen na een zweepslag. Nwordt ons gezegt dat hij nu naweeen heeft van de longembolie. En dat houd in dat hij af en toe trillingen heeft in handen en benen en lippen. onze huisarts zegt dat je hem dan op de grond moet leggen en tegen hem moet blijven praten of als het lukt lopen met hulp van iemand. Nou kan ik het niet terug vinden bij andere. Dus mijn vraag is komt dit vaker voor? En wat kan je er verder nog aan doen. Kan er ook geen informatie over vinden.
Groetjes sonja
Hallo Sonja,
Ik heb het nog nooit gehoord dus ik hoop dat er mensen zijn die dit herkennen en je tips kunnen geven want mij zegt het helemaal niets!
Sterkte met het herstel!
Groetjes Ella
hallo Ella,
bedankt voor je antwoord. ik ben inmiddels bij de internist geweest en mag zodra ik iets vervelends voel direct naar eerste hulp. verder heeft hij contact opgenomen met de longarts en de cardioloog en zegt dat ik daar aan het beste adres ben. heel erg veel succes met je fantastische site, ik hoop dat veel mensen er steun aan hebben.
groetjes, ingrid
Op 19 februari heb ik thuis een acute longembolie opgelopen, als gevolg van een trombose been en die weer als gevolg van 4 weken gips was. Op de IC heb ik trombolyse toegedient gekregen. Daarna ging het snel “beter”. Pas achteraf besef ik hoe kritiek het is geweest. En zeker nu ik er info over aan het zoeken ben.
hoi ella heb al vaker op je site gekeken en iets gevraagt.anderhalf jaar geleden massale longembolieen gehad ben nog steed niet weer aan het werk steeds snel moe en draaierg veel onder zoeken gehad door de longarts .cardiologen zelfs in groningen internist maar niets te vinden.steeds gezegt dat ik erg draaierig ben word niets aangedaan .toch deze week 2 keer naar men huisarts geweest moet nu naar de fisio.en medicijnen voor de duizeligheid slik ze al een week maar helpen niets.zijn er meer mensen met longembolieen die deze ervaringen hebben men controlearts zei dat er mischien toch een klein propje naar men evenwichtsorgaan is gegaan met die long embolieen.dus mijn vraag hebben andere mensen hier ervaring mee.groetjes carla
Hallo Carla,
Ik hoop dat er mensen zijn die je vraag lezen en ervaringen hier mee hebben.
Sterkte!
Groetjes Ella
Hallo Ella,
6 weken geleden heb ik in het ziekenhuis gelegen omdat ik een longembolie had. Door een verkeerde diagnose heb ik er eerst nog 8 dagen met rondgelopen. Nu ben ik weer voor ongeveer 50% aan het werk, maar de laatste dagen last van mijn longen. Dit is een andere pijn als bij een longembolie. Kan het zijn dat ik te veel doe of is er een andere verklaring voor. Groetjes Truus
Hallo Truus,
Het zou kunnen zijn dat je wat te fanatiek bezig bent met van alles en dat je lichaam een halt toe roept. Je zou kunnen proberen t iets rustiger aan te doen. Als de klachten dan weg zijn dan weet je dat je toch te hard van stapel hebt gelopen. Als de klachten blijven dan zeker even contact opnemen met je huisarts cq specialist.
Sterkte!
Groetjes Ella
2 maanden geleden is bij mij een longembolie geconstateerd, oorzaak vooralsnog niet gevonden. Is het zinvol om nu na 2 maanden toch een echo te laten maken van mijn rechterbeen-kuit, omdat ik daar toch wel watlast van heb gekregen, net uitgerekt elastiek in mijn been. kuit is soms zwaar en vermoeid, enig oedeemvorming , maar niet dramatisch
Hallo Tinie,
Ik zou even navraag bij je huisarts doen om te kijken wat verstandig is nu te doen.
Sterkte!
Groetjes Ella
Beste Ella,
Een jaar geleden begin februari kreeg ik longembolixc3xabn in beide longen.
Ik was toen 29 jaar. De embolixc3xabn gingen gepaard met ongeveer 1liter vocht in de longen waardoor ik constant zeer moe was en niet eens de energie had om te eten en ongeveer 9 kilo afviel. Ik kreeg een drain waardoor het vocht eruit liep.
Dit ging gepaard met ongeveer drie weken koorts, die hele periode heb ik in het ziekenhuis gelegen. Waarvan ik die koorts had en het vocht is nooit duidelijk geworden, ik had wel een infectie maar dat is ook niet duidelijk geworden waar of hoe die gekomen is. Nu zijn gedeeltes van mijn longen waar het vocht zat aan elkaar geplakt als het ware. De longarts in het ziekenhuis vertelde me dat dat ik dit als littekenweefsel moet zien en waarschijnlijk nooit meer goedkomt. Ik wil aan u vragen of dat zo is omdat ik voor mijn opleiding een vliegmedische keuring moet doen waardoor ik momenteel afgekeurd. Ik kan nu niet verder met mijn opleiding (moet nog twee cursussen waarvan xc3xa9xc3xa9n onder water en de ander in een drukcabine waar ze hypoxia en rapid decompression simuleren)en moet wachten tot 1 juli. Dan heb ik een HR CT-Thorax. Mijn longinhoud was ook te klein, ik sport (loop 4×9,6km hard in de week)nu om deze te vergroten als dat mogelijk is.
Groetjes Renxc3xa9
Hallo Rene,
Het is moeilijk antwoord te geven op je vraag.je zal denk ik de ct van 1 juli[wat helaas nog even duurt] af moeten wachten wil je een definitieve uitslag krijgen. Hoop dat het allemaal de goede kant voor je op gaat en je gewoon je opleiding af kan maken.
Wil je heel veel sterkte en succes wensen!
Groetjes Ella
Hallo Ella,
Fijn dat ik op jouw site veel en vooral duidelijke informatie terug kan vinden.
Op 23 april jl. onderging ik een arthroscopie van mijn knie. Twee dagen later bleek ik aan ditzelfde been trombose te hebben. Mijn been werd meteen ingepakt in steunkousen, ik moest zelf leren spuiten en sintrom slikken. .. en toen kon ik naar huis. Zaterdags kreeg ik pijn in mijn rechterzij en op mijn rug. Na een slapeloze nacht besloot ik de huisartenpost te bellen voor die zondagmorgen. Ik kon meteen door naar de EHBO. Hier kreeg ik een aantal onderzoeken. Ik werd te woord gestaan door een assistentarts die ‘gewoon’ geen zin in mij had en mij naar huis stuurde met vermoedelijk spierpijn en paracetamol. De gemaakte thorax-foto had geen enkel nut, hier was immers niets op te zien. En de bloeduitslagen lieten ook niets raars zien. Dus maar weer naar huis..
Na nog een aantal slapeloze nachten – ik kon nl. niet liggen en ging erg oppervlakkig ademhalen – besloot ik maar iets voor de pijn te vragen bij de huisarts. Hier kreeg ik Tramadol, sterk spul zeg en dit hielp mij van de ergste pijn af. Vrijdags moest ik naar de trombosedienst om te prikken en heb ik vervolgens mijn huisarts gebeld voor een afspraak. Hier kon ik meteen terecht. Ik werd ook nu meteen doorgestuurd naar de EHBO. Hier onderging ik een hele reeks onderzoeken en werd een CT-scan gemaakt. Inderdaad bleek nu wel wat mijn klachten veroorzaakten. Ik had in mijn linkerlong een embolie en een aantal kleine in mijn rechterlong. Ik werd meteen opgenomen in ziekenhuis. Hier verbleef ik tot vorige week vrijdag. De pijn gaat niet over en wordt zelfs niet minder. Vandaag was ik bloedprikken bij de trombosedienst. De stolling was 2.0 pt. Dus weer een sintrom extra. Vrijdag weer opnieuw prikken. Ik ben erg moe en alle kleine dingen zijn teveel. Dit frustreerd. Ik heb weinig energie. Vanaf vandaag heb ik een vervelend kuchje erbij gekregen. Kan het zijn dat ik nu extra vatbaar ben voor longontsteking? Morgen toch maar even langs de huisarts. Verder moeten we maar rustig blijven. Dit valt niet mee. Ik wil wel, maar kan niet.
groetjes Sandra
Hallo Sandra,
Omdat ik een weekje op vakantie bent geweest nu pas mijn reactie. Mijn excuses. Ik hoop in ieder geval dat je je al weer wat beter voelt. Hoor graag van je!
Groetjes Ella
Hoi Ella,
Ik hoop dat je een fijne vakantie hebt gehad. Ik zal je even bijpraten.
Inmiddels heb ik met het genoemde ‘kuchje’ van mijn vorige mail de huisarts bezocht. Het was gelukkig niets om mij zorgen over te maken. De huisarts heeft nog contact gehad met de longarts. Ik kon gerustgesteld weer naar huis. Twee dagen later had ik een afspraak met de longarts. Omdat ik nog zoveel pijn had is besloten om een nieuwe ct-scan te maken. De longembolixc3xabn zijn allemaal weg! Geweldig uiteraard. Toch heb ik nog veel pijn in mijn rug en zij. De pijn zit vast aan mijn ademhaling. De longarts had geen idee waarom die pijn nog in deze mate aanwezig is. Bloedonderzoek heeft ook niets opgeleverd. Gezien het aantal pijnstillers die ik nog steeds dagelijks neem, al vanaf de ziekenhuisopname begin mei,(3×2 paracetamol, 3 diclofenac en 2 tramadol) heb ik volgende week woensdag een afspraak op de poli pijnbestrijding. Dus dit maar even afwachten.
Op dit moment ben ik nog erg moe. Ik kan mij voorstellen dat dit ook een gevolg kan zijn van de medicatie. De pijn kan ik echter niet plaatsen. Ik probeer -rustig aan- mijn energie weer terug te krijgen door zelf weer kleine dingen te doen. Ik ben mij er inmiddels wel van bewust dat het nog een tijdje gaat duren voordat ik weer helemaal fit ben.
Ik zal je in ieder geval op de hoogte houden. Bedankt voor je interesse.
groetjes, Sandra
Hallo Sandra,
Dank je wel voor je update. Is altijd fijn om te horen hoe het nu uiteindelijk gaat.
Ik hoop dat ze je op de poli goed kunnen helpen en dat je weer langzaam, al is het met medicijnen weer kan herstellen.
Ik hoor graag weer van je!
Sterkte!
Groetjes Ella
Hoi Ella,
gisteren bezocht ik de poli pijnbestrijding.
Na een gesprek met de anesthesist is besproken dat ik vanaf vandaag de paracetamol en diclofenac achterwege moet laten en start met 2 x 100 mg tramadol ipv 2 x 50 mg. Ook kreeg ik een recept voor primperan en lactulose. Naar verwachting is de oorzaak van de aanhoudende pijn, zenuwpijn. Dit moet ook weer vanzelf overgaan. De verhoogde dosering tramadol moet in ieder geval de pijn ‘draaglijk’ maken. Ik hoef pas over vijf weken terug te komen, mits ik geen vervelende bijwerkingen krijg. Ik hoop dat deze dosering mij fysiek niet te ver terugzet. Ik probeer sinds deze week weer mijn twee meiden (van 4 en 10 jaar) zelf naar school te brengen. Dit valt niet mee, maar geeft een enorme meerwaarde aan mijn dag. Ik moet zeggen dat dit tijd werd, ik voelde mij de laatste weken zo enorm nutteloos. Het wel willen, maar niet kunnen.
Over vier weken heb ik pas weer een nieuwe afspraak met de longarts. Dus nog even afwachten.
groetjes Sandra
Hoi Ella,
Eind aug 2007 ben ik 2 wkn opgenomen vanwege longembolixc3xaben in beide longen, longontsteking en waarschijnlijk pleuritus.Met dit alles heb ik al een paar maanden gelopen, maar werd steeds weer naar huis gestuurd met een antibioticakuurtje.
Ik heb ruim 9 maanden marcoumar geslikt en sinds 2 wkn mocht ik daarmee stoppen.
Nu heb ik sinds aug vorig jaar, heel veel last van ontzettende pijn onder mijn linkerborst; onder of tussen mijn rib en borstbeen, uistralend naar de zijkant, en eventueel schouderblad.
Het is opvallend dat deze pijn vooral op komt zetten nadat ik de romp veel heb gedraaid of uitgestrekt.Op het moment zelf doet het geen pijn, maar deze pijn komt later opzetten,en kan dagen zoniet weken aanhouden in diverse gradaties van pijn.Dit houdt dus in dat ik me het beste voel als ik werkelijk niets doe, en mijn armen niet rek, uitreik of strek.Maar in de praktijk werkt dat natuurlijk niet.
Daardoor kan ik nu al bijna een jaar niet werken, en normaal mijn huishouden doen.Zelf de kinderen naar school brengen lukt al niet.
Heel erg frusterend hoor.
Er is al gecontroleerd (vanwege hoge hartslag) of er sprake van PH is.Gelukkig niet.En de longfunctietesten zijn op mijn astma na, wel allemaal ok (kreeg daarna, ’s avonds alleen weer heel veel pijn door het krachtig in- en uitademen).Bloedondz is ok.En bij de laatste controle ct-scan was ook alles ok.
Ben bij een fysiotherapeut voor oefeningen, maar krijg nu zoveel pijn van al dat gerek en gestrek, dat ik al een week “plat” lig.
Zelfs ademen/praten geeft ontzettend nare steken, tranen krijg ik ervan in mijn ogen.
De artsen weten niet wat het is, want alles is ok zeggen ze.Het zou littekenweefsel kunnen zijn.
Paracetamol, ibuprufen, naproxen helpt niet.
Mijn vraag is, waar denk jij aan wat het is, en wat kan ik eraan doen?
En zou ik om een second opinion vragen?
Ik hoop dat je me kunt helpen, want inmiddels, ben ik aardig wanhopig.
Groetjes Monique-Esther.
Hoi Carla,
Ik lees net dat je nog zo duizelig bent,en je bent niet de enige, ik heb er ook al heel lang last van.
Zie mijn verhaal hierboven.
Bij mij zeggen ze er sprake is van hyperventilatie door het verkeerd ademen.
Nou daar kan je het mee doen dan.Misschien een schrale troost voor je, dat je niet alleen bent.
Groetjes.
even een berichtje van mij ik heb geen hyperventilatie het bleek in men nek te zitten ga daarvoor nog steeds naar de fisio gaat goed draaierig heid is weg nog wel pijn in men nek en nog steeds snel moe ben wel weer begonnen met werken 4*2uurtjes moet s”midags even gaan liggen het is anderhalfjaar geleden dat ik massalelogembolieen heb gehad .
even een berichtje van mij ik heb geen hyperventilatie het bleek in men nek te zitten ga daarvoor nog steeds naar de fisio gaat goed draaierig heid is weg nog wel pijn in men nek en nog steeds snel moe ben wel weer begonnen met werken 4*2uurtjes moet s”midags even gaan liggen het is anderhalfjaar geleden dat ik massalelogembolieen heb gehad .
Sandra..sterkte en ik hoop dat het snel beter met je gaat!!
Hallo Monique-Esther..
Voor mij is het zo ook moeilijk om te zeggen..als dokters er al niet uitkomen. Misschien toch die second-opinion in overweging nemen want wie weet zien andere doktoren opeens wel iets waar ze wat aan kunnen doen.
Sterkte!
Groetjes Ella
Hoi Ella,
Toch iets sneller een reactie. Zoals eerder verteld kreeg ik na een bezoek aan poli pijnbestrijding tramal 100 mg en primperan. Dat laatste is nog niet nodig geweest. Ik moet zeggen dat de pijn wat “gedoseerder” is. Ik ben iets minder moe. Hierdoor kan ik rustig aan weer wat dingen oppakken zoals de kinderen zelf naar school brengen. Het huishouden blijft een struikelblok maar alles op zijn tijd. Afgelopen zondag lag ik in bed en sliep bijna. Ineens, zonder aanleiding, sloeg mijn hart op hol, ik kreeg een tintelend gevoel in de hoofd en de rest van mijn linker lichaamshelft. Ik werd erg sloom en kon niet snel reageren. Ik schrok maar kon slechts rustig blijven liggen. Mijn man schrok enorm, vooral omdat zomaar uit het niets dit op kwam zetten. Ik heb hem alleen gevraagd om hulp in te schakelen omdat ik voelde dat dit noodzakelijk was. Hij belde met de huisartsenpost en vertelde de situatie. De huisarts was snel aanwezig. Mijn hartslag en bloeddruk waren erg hoog. Tijdens het bezoek kreeg ik met name in mijn rechter been spierverkrampingen waardoor het been bleef schokken. Ik had het niet onder controle. Gedurende een hele tijd werden verschillende tests uitgevoerd. oa. het testen van met reacties en motoriek. Langzamerhand werden mijn hartslag en bloeddruk weer wat lager. De arts had niet meteen een verklaring. Zijn dacht een beetje aan hyperventilatie maar twijfelde. Ook zag zij geen link met de tramal (100)die ik nu een aantal dagen innam. De spierverkrampingen hielden nog zeker 1 a 2 uur aan. Verder heb ik wel kunnen slapen. Die morgen bekeek ik met mijn man de bijsluiter van de tramal en vond toch enige overeenkomst met de klachten van de vorige avond. Die morgen nog nam ik contact op met de poli pijnbestrijding. Ik heb het gebeurde voorgelegd en zou dit middag teruggebeld worden. Dit gebeurde en mij werd verteld dat ik as. dinsdag op de poli moet terugkomen. Ik vroeg hoe dan verder met de pijnstilling. Ik mocht tot die dinsdag niets meer innemen. Dit is geen optie gezien de enorme pijn die ik nog (nu 7 weken na de kijkoperatie)dagelijks ondervind. Ik had -omdat ik die morgen geen tramal of wat dan ook had ingenomen – ongelooflijke pijn in mijn rug en rechterzij. De pijn werd overigens door de anethesist zenuwpijn genoemd en moet uiteindelijk zelf herstellen. De verpleegkundige had geen optie. Ik besloot dat ik weer zou starten met de medicijnen die ik voor het eerste bezoek aan de pijnpoli had. Dit heb ik de verpleegkundige meegedeeld en ik moest het dan maar zelf uitzoeken. Ik kreeg geen alternatief aangeboden, alleen stoppen met alle pijnstillers was dus de mogelijkheid. Gezien de pijn is dat totaal niet realistisch. Ik voelde mij een beetje onbegrepen… Vanaf het moment dat ik weer met de vorige medicijnen gestart ben, ben ik weer erg moe en heb weer meer pijn teruggekregen. Op zich werkte de tramal 100 wel voor wat betreft de pijn… Nu dus maar afwachten wat de volgende week dinsdag brengt. groetjes 🙂 sandra
Hoi Ella,
Ik heb dinsdag een gesprek gehad op de pijnpoli. Nu heb ik oxycontin 10 mg gekregen (2x per dag). Voor wat betreft pijnbestrijding werkte de tramal 100 beter. Ik heb meteen een afspraak gekregen bij de neuroloog. Deze afspraak is om uit te sluiten dat ik, op die bewuste avond toen de huisartsenpost er aan te pas moest komen, een tia heb gehad. Wordt vervolgd. groetjes Sandra
Hallo Sandra,
Sorry voor een late reactie, maar door omstandigheden ben ik er niet eerder aan toe gekomen.
Ik hoop dat het nu een beetje beter gaat met je en dat de pijn dragelijk is.
Fijn ook dat er een neuroloog mee gaat kijken.
Ik hoor graag van je als je weer meer weet!
Sterkte!
Groetjes Ella
hoi Ella een berichtje van mij heb 22maanden geleden een massalelongembolieen gehad ben nu al en poos weer terapeuties aan het werk. Ben nu weer 13 uur volledig aan het werk werk normaal 26 uur in de schoonmaak ben de laatste tijd erg snel moe en een brandig gevoel in men schouderbladen mijn vraag is kan dat iets te maken hebben met een longembolie en kun je van longembolieen blijvende schade in de longen overhouden de een zegt van wel de andere zegt van niet het werken valt me erg zwaar veel rusten smidags als ik vrij ben werk in de huishouding in een bejaarden huis
hoop op een antwoord groetjes carla
Hoi Ella,
weer even een update; ben opnieuw bij de longarts geweest omdat de pijn weer toenam. De oxycontin is verhoogd naar 2x per dag 20 mg. Hoef pas eind augustus terug. Ook ben ik inmiddels bij de neuroloog geweest. Moet de 17e juli een MRI laten maken van de hersenen om uit te sluiten dat het – zelfs – een CVA is geweest. Naar mijn idee heeft het nog steeds te maken met de bijwerkingen van de tramal 100, maar ja, beter uitsluiten dan bevestigen.. Overigens had ik mijn hoop voor wat betreft de zgn. zenuwpijn, gevestigd op de hulp van de neuroloog. Hij gaf echter aan dat het verschillende zenuwbanen betreft en hij er verder niets mee kan. Dit is dus schijnbaar iets voor de poli pijnbestrijding.
De neuroloog vroeg overigens nog wie mij momenteel behandeld voor mijn trombosebeen?? Eigenlijk wordt momenteel alleen mijn bloed gecontroleerd door de trombosedienst. Krijg momenteel 4 dagen 4 sintrom en de vijfde dag 5 sintrom. Weer in afwachting van de volgende priksessie. De longarts heeft indertijd de geplande afspraak bij de internist afgebeld. Woensdag as. heb ik nog een afspraak bij de internist kunnen krijgen onder de noemer (volgens de secretaresse interne); “foutje van de zaak, dus snelle afspraak”..
Ook nu maar weer afwachten. Ook ben ik nog bij de orthopeed geweest voor mijn nog steeds pijnlijke knie, want deze doet ook nog steeds mee.. Ook hiervoor moet ik de 17e as. een MRI laten maken. Ik stelde voor maar meteen een MRI van mijn hele ik te laten maken…
De laatste week ben ik weer erg moe en heb weer meer pijn. Ik begin het nu echt beu te worden. Vanaf woensdag as. ben ik al 11 weken thuis. Wellicht ben ik erg ongeduldig, maar ja wat wil je.. Mijn hoofd wil vooruit, mijn lichaam geeft aan dat het niet kan. Ik wacht nog steeds op de ommekeer. Vorige week kreeg ik de afspraak voor de as. MRI’s. Ik belde met de secretaresses neurologie en orthopedie. Op 12 augustus as. kan ik pas voor de uitslag naar de neuroloog en de 13e bij de orthopeed. Tja, wat moet je dan nog zeggen.
Heb jij ervaring met zenuwpijnen na longembolixc3xabn? En heb jij enig idee of en bij wie ik het verder zou kunnen zoeken? Dit laatste vraag ik omdat ik de indruk krijg dat de poli pijnbestrijding ook niet meer doet dan wat haar naam al doet vermoeden. Misschien onterecht, maar ik krijg nog steeds niet echt het gevoel dat zij dit verder gaan oppakken.
Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd of andere lezers van jouw site hier ervaring mee hebben??
groetjes Sandra
ps fijne vakantie
Hoi Ella,
We weten al iets meer.Ben eindelijk te weten gekomen in welk ziekenhuis hij geweest is,is al een begin.De arts dat hem behandeld heeft heeft iets gezien op zijn longen.Hij wilde mijn vader verder sturen voor verdere onderzoeken maar mijn vader heeft dit geweigerd.De arts zei hem dat als hij niks laat verder nakijken dat hij dan maar een paar maand meer te leven heeft.Zo komt mijn vader dus aan zijn paar maanden.Binnen 2 weken moet hij terug op controle.
Mag een arts dit zo maar zeggen van die paar maanden of is dit een teken dat ze iets niet goed gezien hebben?
groetjes
Cindy
Carla en Sandra,
Ik denk dat het fijn is als er mensen met ervaringen op jullie vraag reageren, want in het ziekenhuis zie ik natuurlijk de acute gevallen, maar hoe het verder thuis gaat horen wij dan eigenlijk nooit dus ik hoop op reacties van andere mensen die een longembolie hebben gehad
Cindy,
Fijn dat je er achter bent gekomen waar je vader nu onder behandeling is. Eigenlijk denk ik dat de arts dus op de foto echt een flinke tumor heeft gezien en zeker van zijn zaak is, anders zou hij dit niet zeggen.
Sterkte hiermee!
Groetjes Ella
Hoi Ella,
Moest hij longkanker hebben kan dat dan dat hij nu inneens niet meer hoest?De laatste dagen hoest hij bijna niet meer en hier voor was het verschrikkelijk als hij buiten in zijn hof stond,hoorde ik het tot bij ons en er is dan nog een drukke baan tussen onze huizen.
Groetjes cindy
Hoi Sandra,
Ik heb 1 jaar geleden in het ziekenhuis gelegen met dubbele longembolixc3xaben, longontsteking en pleuritis.
Nu kan ik nog steeds niet werken wegens hevige pijnen aan de linkerkant (onder borst en ribbenboog).Ik heb al diverse malen ct-scans gehad om uit te sluiten dat er met de longen zelf niets aan de hand is.
De artsen weten niet wat de pijn veroorzaakt, en het zou littekenweefsel, spieren of zenuwen kunnen zijn.
In huis kan ik ook echt niets doen, zelfs een tafeltje afnemen gaat naderhand vreselijk zeer doen.
Ik krijg ook oxycontin met naproxen.Maar daar word ik weer ontzettend misselijk van.
Dit was ff in het kort mijn verhaal.Sterke.
Groetjes Monique.
Hoi Monique,
bedankt voor je reactie.
Ik vind het erg vervelend voor je dat je al zo lang nog zoveel pijn hebt. Merk je enige vooruitgang of zijn de pijnklachten even hevig als in het begin?
Het vervelende is uiteraard de bijna ondraaglijke pijn, het niet vooruit kunnen maar wel willen, maar ook die angst dat het weer terugkomt.
Ik heb dit weekend geprobeerd te minderen met de oxycontin. Het enige voordeel is dat ik mij minder beroerd voel, enorme nadeel is de pijn zoals voorheen. Woensdag moet ik weer terug naar de pijnpoli. Ben jij ook bij een dergelijk ‘pijnteam’ in ziekenhuis onder behandeling geweest?
Ik heb weinig troostende woorden, maar ik weet hoe je je voelt. Ik merk steeds meer in mijn omgeving dat begrip vinden steeds lastiger wordt. Het duurt iedereen ‘gewoon’ te lang (en dan ben ik ‘nog maar’ 11 weken thuis).
Ik wens je in ieder geval veel sterkte. Ik hoop dat het snel beter met je gaat en de oorzaak van de pijnklachten gevonden wordt, zodat je weer vooruit kunt en je eigen ding kunt doen.
groetjes Sandra
Hoi Sandra
Mijn pijnklachten zijn nog even hevig als in het begin.
Het kan wel per week, dag zelfs per uur verschillen.
Als ik eigenlijk helemaal niets doe, dan heb ik het minste pijn, en hoef ik zelfs geen oxycontin te nemen.
Zodra ik mijn armen en bovenlichaam ga bewegen, neemt de pijn toe.
De longarts heeft deze medicijnen aan mij gegeven, hij was van plan als de pijn hiermee niet weg zou gaan, me naar een pijnpoli te sturen.Maar omdat ik er redelijk goed op reageer is dat niet nodig.
Omdat er al zoveel onderzocht is in mijn lichaam, denk ik niet dat er ooit een oorzaak gevonden gaat worden voor alle pijn die ik heb.
Ik denk ook dat ik voorlopig moet accepteren dat dit bij mij hoort, hoe moeilijk het ook elke dag weer is.
Een vraagje, heb je Hyves?
Dan kunnen we misschien elkaar daar wat meer op de hoogte houden?
Hou vol hxc3xa8 en groetjes,
Monique.
Hoi Monique,
bedankt voor je bericht. Ik ben inmiddels op de pijnpoli teruggeweest en heb in plaats van oxycontin morfinepleisters gekregen. Ik was er niet echt gelukkig mee. Dit had meer te maken met het gevoel dat ik hierbij had. Mijn moeder heeft namelijk ook al een hele poos dezelfde morfinepleisters, wel in een andere dosering, maar toch… en zij is ernstig ziek. Ik heb de arts van de pijnpoli gevraagd of het slechts bij pijnbestrijding blijft of dat ze nog van plan zijn een onderzoek naar de pijn te doen. Hij legde mij uit dat het risico groot is dat – als ze de betreffende zenuwen ‘prikken’ dus blokkeren – ik een klaplong krijg. Nou ja, en wie staat hier op te wachten?? ikke in ieder geval niet. Vind het wel genoeg zo.
Voor wat betreft Hyves: ik heb eergisteren na jouw berichtje een gebruikersnaam aangemaakt. Ik moet zeggen dat ik er nog niet helemaal uit ben hoe het nou precies werkt en vooral voor wie ik welke berichten zichtbaar krijg. Maar je kunt het proberen, mijn naam is sandra en roger uit tegelen. Je ziet een foto van onze twee meisjes. Ik hoop dat het lukt.
groetjes, Sandra
Hoi Ella,
zoals je wellicht al gezien hebt heb ik een reactie van Monique gehad.
Ik wil je in ieder geval nog even bijpraten.
De pijnklachten zijn niet echt veranderd. De bijwerkingen van iedere nieuwe dosering tot nu toe (dus verdubbeling) hebben er toe geleid dat ik weer ben overgestapt op het volgende probeersel. Ik ben vanaf vorige week gestart met fentanylpleisters. Ik merk er nog niet zoveel van, dus toch maar eerst een kans geven en afwachten. Je begrijpt dat ik niet zo sta te juichen op weer een verhoogde dosering met wellicht kans op meer bijwerkingen. Ik moest nogal aan het idee wennen dat ik morfinepleisters kreeg. Mijn moeder is ernstig ziek en er zijn weinig positieve vooruitzichten. Zij heeft dezelfde morfinepleisters maar wel in een hogere dosering. Ik zie bij haar dat ze steeds meer pijn krijgt ten gevolge van haar ziektebeeld en de dosering morfine bijna in hetzelfde tempo verhoogd wordt. Maar ja, we hebben niet hetzelfde dus ik hoop dat het ook een andere uitwerking of toekomstbeeld met zich mee zal brengen. We zien het verder wel.
Ik vroeg aan de arts van de pijnpoli of het bij pijnbestrijding bleef of dat ik nog een onderzoek naar de pijn kon verwachten. Hij gaf aan dat als ze de zenuwbanen zouden ‘prikken?’ – dus blokkeren – de kans op een klaplong groot zou zijn. Dit is uiteraard niet datgene waar je op staat te wachten. Bij het volgende bezoek op de pijnpoli zal het opnieuw besproken worden, nu eerst afwachten wat de morfinepleister verder doet.
Inmiddels heb ik een mri-scan van mijn hersenen en knie – goeie combinatie heh – achter de rug. Hier krijg ik 12 en 13 augustus as. de uitslagen van. Ik ben dus erg benieuwd. Verder zien we wel.
groetjes en fijne vakantie,
Sandra
Ik ben stewardess en kreeg drie weken geleden een longembolie. Heb nu natuurlijk nog bloedverdunners, Maar heeft iemand een idee wanneer ik weer aan t werk zou kunnen gaan? alvast bedankt.
Hallo Sandra,
Er blijft je weinig gespaard zo zeg. Hoop voor je dat er eens positieve berichten komen en dat je je wat beter gaat voelen. Het zij je gegunt zeg!
Sterkte met de uitslag en hoor natuurlijk graag van je.
Beste Maria.
Het beste is aan je behandelend arts te vragen hoelang het duurt voordat je weer mag vliegen. Deze weet hoe groot je longembolie was enz.
Sterkte!
Groetjes Ella
hallo ella,
mijn zus heeft een longembolie, maar is zo moe dat ze de hele dag op bed blijft liggen.
is dat goed, of moet ze juist wat bewegen.
met vr. groet loeska snel
Hallo Loeska,
Op zich is rust in het begin zeker niet erg hoor..gewoon goed naar je lichaam luisteren en in het begin niet te veel doen en als het uiteindelijk weer wat beter gaat alles een beetje weer oppakken.
Sterkte!
Groetjes Ella
Hoi Ella,
ik wil je graag op de hoogte brengen van de laatste berichten.
De gemaakte MRI van de hersenen heeft gelukkig niets opgeleverd. De MRI van de knie liet ook niet mxc3xa9xc3xa9r zien dat wat tijdens de kijkoperatie in april al geconstateerd was. (beschadigde binnenmeniscus) De orthopeed wil mij voorlopig niet meer lastig vallen met een nieuwe operatie. (op zich een goed plan.) Ik heb wel meer last van mijn been, maar ja. Hij stelde voor mij door te sturen naar een revalidatiearts. Dit vind ik een prima plan. Proberen weer wat energie terug te krijgen en hopen dat het met de knie ook nog iets verbeterd.
Vandaag moest ik naar de pijnpoli, ik was inmiddels gestart met durogesicpleisters 25ug. Aangezien dit ook niet het gewenste resultaat geeft, is vanaf vandaag Lyrica voorgeschreven. Een medicijn voor zenuwpijn. Ik ben inmiddels bijgepraat over de bijwerkingen en word er eerlijk gezegd niet vrolijk van. Volgens de verkregen informatie duurt het ongeveer 3 weken voordat de ergste bijwerkingen verdwenen zijn. 3 weken is erg lang als je je ellendig voelt. Ik hoop dat het allemaal meevalt. Ken jij dit medicijn?
Ik besef dat ik het moet proberen en zal uiteraard mijn best doen en vooral hopen dat de bijwerkingen draaglijk zijn en mijn niet te ver terugzetten. Ik heb nu 16 weken lang geknokt om zover te komen als ik nu ben. Ik hoop er maar het beste van. Verder wordt in ieder geval bekeken of dit medicijn iets voor mij kan betekenen. Zo niet, word ik via het ziekenhuis doorgestuurd naar een academisch ziekenhuis (Maastricht of Nijmegen) voor een second opinion.
Over twee weken heb ik nog een afspraak bij de longarts. Dus ook dit maar weer afwachten. Je hoort nog van me.
groetjes Sandra
Hallo Sandra,
Zo je hebt toch heel wat te stellen zo, maar wel fijn dat ze je wel serieus nemen en wat voor je willen betekenen. Je hoort ook wel eens wat anders.
Het medicijn Lyrica heb ik wel eens van gehoord. Een patient van mij slikte het ook, maar durf eerlijk te bekennen dat ik me er niet verder in hebt verdiept of het bij deze patient hielp.
Hoop dat het zn werk gaat doen bij je.
Sterkte en hoor graag weer van je!!
Groetjes Ella
Beste Ella, Wat een schitterende site. Op 3 augustus 2008 overkwam mij wat men een ruiterembolie noemt en ik ben dankbaar dat ik dit nog kan schrijven. Kortom ik ben er nog. Maar nu vertrouw ik mijn eigen lijf niet meer, ben angstig om weer dingen te doen. Ik ben 56 jaar en sportte veel, fietsen ed. Hoe pak je de draad weer op? Artsen zeggen: luisteren naar je lijf maar daardoor voel ik alles en dat maakt weer onzeker. Wie heeft ervaring?
groet Azem
Hallo Azem,
Kan me voorstellen dat je dankbaar bent dat je dit bericht kan schrijven want voor sommige mensen loopt het een stuk minder goed af. Hoop dat er mensen reageren met ervaring wat te doen.
Sterkte!
Groetjes Ella
haalo met sandra ik ben vandaag bij de cardioloog geweest en na een paar onderzoekendenkt de cardioloog dat het me longen zijn zijn longfotos gemaakt en ben erg bang ben heel snel vermoeid kan de dagelijkse dingen niet meer doen me gewicht neemt extreem toe hou vocht vast ik weet jullie zijn geen dokters maar misschien een andwoord op me vragen wie kan me helpen
hallo! leuke sit!
dooooooeeeeei
Hallo allemaal,
Mijn moeder is 5 juni j.l geopereerd en heeft een knieprothese gekregen.
Na 1 week ziekenhuis mocht ze naar huis.
Ze had veel pijn en moest eerst met twee en later met een kruk en toen zonder krukken weer revalideren.
Na 40 dagen fragmin te hebben gespoten dachten wij dat het steeds beter met haar ging en ze ging ook best vooruit.
Na een week of twee met de trombosespuiten te zijn gestopt werd ze erg vermoeid en dit werd steeds erger.
Na enkele huisarts bezoeken en verschillende diagnoses waaronder vertraging van de schildklier,luchtweginfectie,stres en defibrileren van het hart is ze 11 augustus totaal onverwacht overleden.
Hoe kan dit zo’n vitale goedlachse en mooi moeder en oma na een nieuwe knie is ze ons door medische tekortkomingen ontnomen op 69 jarige leeftijd.
Mijn vader is 14 jaar geleden al overleden ze was alles nog wat ik had en is me nu door onoplettendheid van de verschillende artsen ontnomen.
Het is toch bekend dat een knie operatie veel risico’s met zich meebrengt had nu niemand dit kunnen bedenken.
Op de ehbo toen het al bijna te laat was daar wisten ze wel wat ze mankeerde!!
Wat een blunder en wat een verlies.
Ik ben momenteel in diepe rouw en vind het fijn deze site te hebben gevonden waarin lotgenoten hun verhaal doen.
Ik ga nu de keiharde strijd met de artsen enz.aan zodat ze toegeven wat en waar ze fouten hebben gemaakt ze heeft goed aangegeven dat ze zo moe was en niet meer kon.
Hadden ze maar geluisterd!!
Groetjes ilse
Hallo Ilse,
Ten eerste wil ik je condoleren met het verlies en kan je frustratie goed inkomen. Eigenlijk een onschuldige operatie heeft een einde aan het leven van je moeder gemaakt. En nu sta je alleen..zonder ouders.
Wil je alle sterkte wensen!
Groetjes Ella
Hoi Ella,
Graag zou ik in contact komen met mensen die zoiets gelijks hebben meegemaakt ik hoopte mijn verdriet met iemand te kunnen delen.
Verder wil ik iedereen waarschuwen dat ook al heb je trombose spuiten gehad er nog goed opgelet moet worden!
Want zoals bij ons mam komt het vaker voor dat mensen na zo’n soortgelijke operatie
toch nog door trombose ed.overlijd.
Dus blijf je klachten hebben en vermoeid laat iedereen aub trombose of evt.embolie uit laten sluiten dmv de goede onderzoeken in het ziekenhuis.
Ik hoop gewoon dat zoiets niet vaker gebeurt mijn moeder krijg ik er niet mee terug maar het is een waarschuwing voor iedereen.
Je lijf geeft goed aan als er iets niet goed is luister hierna en laat je niet zomaar door artsen weg sturen of met kalmerings tabletten,dit lost niks op.
Zorg dat de artsen goed naar je luisteren!!
Groetjes en bedankt weer dat ik hier mijn verhaal mag doen.
ilse
Hallo Ilse,
Ik hoop dat je via mijn site in contact komt met lotgenoten, die voelen wat jij ook voelt en waar je je ervaringen mee kan delen. Misschien kan je nog eens op forums kijken op het internet om zo misschien dezelfde verhalen tegen te komen als jij hebt.
Wil je veel sterkte wensen en natuurlijk succes met je “zoektocht”
Groetjes Ella
Hallo,
14 jaar geleden op 31 jarige leeftijd kreeg ik een trombose been na een verblijf van 4 weken ziekenhuis kon ik naar huis.
Een half jaar later werdt ik weer opgenomen met een dubbelzijdig longembolie en weer 4 weken opgenomen.
Tot januari 2008 meerdere malen trombose gehad, maar werdt met spoed in januari opgenomen met dezelfde problemen.
Onlangs hebben ze een perfusiescan gemaakt waarop wordt geconstateerd dat de dubbele longembolie van 13 jaar geleden nog het zelfde eruit ziet dan nu.
Dus niet opgelost en zitten vast waardoor mijn uithoudingsvermogen nihil is geworden.
Nu mijn vraag weet iemand ook wat ze hier aan kunnen doen om die stolsels er weg te krijgen.
En kan het verder geen kwaad.
Zit aan de marcoumar en kom er ook nooit meer vanaf.
groetjes Janneke
Hallo Janneke,
Ik heb zelf Pulmonale Hypertensie. Er zijn lotgenoten die ook longembolien hebben. Soms kan dit operatief weggehaald worden. Zou hier echt eens met je longarts over praten. In Nieuwegein in het ST. Antonius ziekenhuis zijn ze erg kundig met deze techniek!
Succes Alida
Hallo Alida,
Heb het zelf nooit meegemaakt een o.k. bij longembolie maar zal eens kijken of ik er verder info over kan vinden.
Dank je wel voor de info.
Groetjes Ella
Helaas is mijn vader 2,5 week geleden overleden. Vandaag hebben we van onze huisarts het nieuws gekregen dat een Ruiterembolie hem fataal is geworden. Hij heeft geen schijn van kans gehad. Op weg naar het ziekenhuis is hij helaas overleden.
hallo alle lezers hier,
heerlijk zoxc2xb4n site ik hoop dat mensen mij kunnen helpen.
4 weken geleden opgenomen met een longembolie rechter lonkwab, mocht na 5 dagen weer naar huis, met marcomar.
Moest dus naar de trombose dienst. Na drie weken had ik een inr van 1.4 maar mocht gewoon wegblijven een week.
xc2xb4s avonds benauwd, seh ,opname weer een week in het zxc2xb4huis, ingesteld worden.
Waarsch. tweede longembolie.
Ben ontslsagen toen was mijn inr 4.8 daarna 3.8 en gister was ie 2.5 ik schrik er weer van hoe snel het weer keldert.
wie heeft hier nog meer ervaringen mee met zoxc2xb4n onstabiele inr- straks beland ik weer in het ziekenhuis met een te lage inr.
is het normaal dat geschommel
ben trouwens erg moe en kortademmig,pijn op de rug m.n. bij inademen.
ik hoop dat ik wat reakties krijg bvd
clasien
Hallo Clasien,
Hoop op vele reacties voor jou.
Sterkte
Henk,
Ik wil je condoleren met het verlies van je vader. Wil je veel sterkte wensen..
Groetjes Ella
Vorige week maandag werd ik opgeroepen bij de 1e hulp nav mijn CT Scan. Longembolie… Nu ben ik na een dag weer naar huis gegaan omdat ik mezelf durf te spuiten met Fragmin. Mijn waardes zijn nog niet goed, zit onder de blauw plekken en ben ontzettend moe. Vandaag belde de trombosedienst dat ik 8 tabletten moest slikken. En nu ben ik moe, ontzettend moe. Weten jullie ook wat ik wel/niet mag doen? Als ik naar mijn lichaam luister, dan doe ik niet zo veel. Ben ook kortademig en mijn schouders doen ook ontzettend pijn. Dus Clasien je bent niet de enige!! Sterkte!!
Hallo Ilonka,
Ik zou zeker goed naar je lichaam luisteren en voorlopig alles even op een laag pitje zetten, om straks weer van alles te kunnen. Dat is denk ik nu wel het beste.
Sterkte!
Groetjes Ella
hoi ella
bij mijn vriend is ook longembolie geconstateerd. hij is afgelopen dinsdag opgenomen en donderdag weer naar huis gegaan. hij wil weer van alles doen maar luistert slecht naar zijn lichaam! hij is duizelig maar gaat wel de hond uitlaten in een behoorlijke ronde. bijna halverwege het uitlaten met de hond zijn de buurman en hij maar terug gegaan over het ijs. ik wordt daar erg kwaad om. is dit verstandig van hem, of kan hij beter na 1 dag in het ziekenhuis rustig aan doen en is mijn overbezordheid een beetje te extreem erg…
liefs marieke
Hallo Marieke,
Het is wel beter voor hem om even wat rustiger aan te doen. Dat is ook beter voor zijn herstel, anders zal hij denk ik nog wel een terugslag krijgen.
Sterkte!
Groetjes Ella
hele mooie site en zeer leerzaam, ben net ontslagen uit ziekenhuis van dubbele longembolie en een trombose been, dus ben nu aan het kijken en zoeken wat ik precies heb opgelopen en hoe ik er beter mee om moet gaan.
ik merk dat ik wel heel erg moe ben en nog niet veel kan.
maar complimenten hoor mooie site en mooie muziek
groetjes Ingeborg
11 maanden geleden longembolieen gehad. Langzaam en moeizaam hersteld. 8 maanden in de ziektewet, 4 maanden thuisgeweest. Ik voelde me in december weer prima!! 2 januari begonnen in een nieuwe baan. na 7 dagen werken binnen 20 dagen helaas weer thuis. Geheel uitgeput. conditie weggelopen als zout uit een zak waar een gaatje ingeprikt is. Is dit de erfenis van de longembolie? 10 dg terug bij de internist geweest, alles ok, longen weer normaal doorbloed.
Hallo Ingeborg,
Ik hoop dat je snel zal herstellen. Helaas het verhaal van Janie, de reactie na je klinkt niet hoopvol dan.
Sterkte!
Hallo Janie,
Dat je wel tijd nodig hebt om weer te herstellen en conditie te krijgen is bekend, maar dit duurt wel heel lang. Je internist kon verder ook niet vertellen waar het aan lag neem ik aan?
Wil je veel sterkte wensen!
Groetjes Ella
Hallo,Ella, bedankt voor je rectie. Toen ik voor controle bij de internist kwam was er nog niks aan de hand! 4 dagen na dit consult begon de ellende, ik herstel nu weer redelijk. Bloed geprikt door de huisarts; alles prima…..Hij houdt het op nasleep van de embolie.
Hallo,
Fijn, zo’n site met lotgenoten en informatie.
Ruim een jaar geleden werd ik zomaar getroffen door massale longembolie (of ruiterembolie). Ik heb het ternauwernood gered en ben ook door het oog van de naald gekropen. Was ik een kwartier later in het ziekenhuis beland, dan had ik dit niet meer kunnen navertellen (vertelden de artsen mij). Het vreemde is dat ik nergens trombose lijk te hebben. Toch moet dit de oorzaak zijn geweest. Ik heb vorig jaar allerlei onderzoeken gehad (aan hart en longen). Met mijn hart is er gelukkig niets aan de hand. Er zijn nog restafwijkingen in mijn longen te zien, maar het lichaam moet dit “opruimen”. De longarts zegt dat ik pas eind van dit jaar (dus twee jaar nadat dit mij is overkomen) helemaal hersteld zal zijn. De diepveneuze trombosearts zei onlangs dat ik kon stoppen met de bloedverdunners. Omdat ik dit nogal griezelig vind en bang ben dat ik opnieuw een longembolie krijg, laat zij mij – om mij er aan te laten wennen – de bloedverdunners nog drie maanden innemen.
Wie heeft ook massale longembolie gehad en mocht op een gegeven moment stoppen met de bloedverdunners?
Groetjes,
Sonja
Hallo lotgenoten
Ben heel onverwacht (na een onnozel middenvoetsbeenbreukje dat 4 weken in het gips heeft gezeten) ineens met beentrombose en zware longembolie geconfronteerd in beide longtakken.
11 dagen ziekenhuis geweest en nu met een redelijke onstabiele IRN al weer 7 weken thuis. Ben nogal sporterig ingesteld dus ik was blij met de wekelijkse verbateringen. Fietsen, wandelen en zelfs wat looppassen (begin van duurloop) Nu komt het:
MIjn waarde is al 10 dagen na een overstap van acenocoumarol naar Marcoumar ongeveer 1.6 en nu eindelijk wat hoger (1.9), ik heb wat geklust in huis maar ineens voelde ik prikkels en komende en gaande steken in mijn kuit en bovenbeen. Ging me ongerust maken. En ineens stond ik eergisteren op en kwam superhijgend bij het toilet aan. Vanaf gisteren is het dus weer heel slecht met me, ben ook naar het ziekenhuis geweest maar na 2 uur onderzoek vond men toch geen echte reden me vast te houden ondanks de hijgklachten, de steken in mijn been en de algehele teruggang.
Ik kan het zelf helemaal niet plaatsen maar maak me wel ongerust. Hoe kunnen al opgeruimede stolsels in been in longen na nu totaal 8 weken ineens voor hernieuwde narigheid en slecht gevoel zorgen. Wie kent zo’n immense teruggang?
Heel graag reacties.
Dank en ook dank voor deze website
Gerrit van der Heide
Hallo Ella
Een vraag rechtstreeks aan jou: Is het mogelijk met reactiegevers/schrijvers in contact te komen. Daar waar een verhaal heel erg lijkt op je eigen verhaal is de neiging groot om direct met zo iemand te mailen.
Kan dat?
Groeten
Gerrit van der Heide
Sinds een week weet ik dat ik longemboliexc3xabn heb gehad en dat er nog een oude zit. Ik krijg nu bloedverdunners maar heb te horen gekregen dat het zeer onwaarschijnlijk is dat het oude stolsel verdwijnt. Heeft iemand de ervaring gehad dat oude stolsels toch verdwenen?
groeten,
Loekie
Nee Loekie
Daar heb ik geen ervaring mee. Heb sinds 15 december 2008 een longembolie en moet eerst maar eens ervaren dat deze verdwijnen. Geeft de arts een verklaring waarom de oude niet opgeruimd wordt? Het ligt toch in de aard van het lichaam om dat wel op te ruimen?
En hoe kom je opnieuw aan een longembolie als ik vragen mag?
Gerrit van der Heide
gjvanderheide@wanadoo.nl
Hallo Gerrit,
ALs de schrijver van het verhaal, reactie een emailadres heeft achter gelaten, kan ik deze wel zien. Weet niet naar welk emailadres je op zoek bent. Laat het mij even weten, dan zal ik kijken voor je.
Groetjes Ella
Dag Gerrit,
Het begon bij mij waarschijnlijk als gevolg van longkanker waaraan ik geopereerd ben. Omdat mijn conditie nadat die eerst steeds beter werd opeens heel slecht werd ben ik weer door de onderzoeksmolen gegaan. Daarbij bleek dat er een oud stolsel in mijn long zat en ze konden zien dat er meer geweest waren. MIj werd verteld dat ik nu bloedverdunners krijg om nieuwe te voorkomen maar dat oude stolsels vaak niet te behandelen zijn, maar dat ze het wel willen proberen. Vandaar mijn vraag of er mensen zijn die ervaring hebben met de ontdekking van oude stolsels en of die wel of niet verdwenen zijn.
groeten,
Loekie
Hallo,
Ik ben op zoek naar reacties van mensen die net als ik heftige blijvende pijnklachten hebben ten gevolge van een longembolie.Ik heb 2 jaar geleden de eerste gekregen.Na 7 maanden was ik redelijk herstelt en ben snel weer aan het werk gegaan.precies 1 jaar later kreeg ik een dubbele longembolie met een longontsteking.Ik ben nu 14 maanden verder en heb nog steeds erge pijn.alle onderzoeken die er te doen zijn zijn gedaan maar er iets verder niets ernstigs gevonden alleen overgebleven littekenweefsel wat mogelijk de pijn veroorzaakt.Ik ben snel moe ,kortademig,erge steken in mijn zij na inspanning of stress.De pijn is vreselijk .Wie heeft soortgelijke ervaringen of wie heeft er ervaring met pijnbestrijding ten gevolge van een longembolie ?Ik weet niet meer wat ik nog kan doen.
Hallo,
wat fijn, een forum met alleen maar herkenbare klachten en situaties.
7 week geleden is bij mij longembolie geconstateerd. Links en rechts zat/zit ik behoorlijk vol. Ik ben nog erg jong (22) en was zeer verrast dat dit mij overkwam. Volgens de artsen gevolg van roken en anticonceptie. Acuut mee gestopt uiteraard. Na onderzoek hebben ze bij mij niet kunnen achterhalen waar bij mij de stolsels zijn begonnen. Schijnbaar heb ik zooo lang met de klachten rondgelopen, dat de restjes al uit mijn lichaam zijn verwijderd.
Nog steeds ben ik erg snel benauwd, snel uitgeput, snel moe, en vaak pijn op mijn borst, links en rechts. De afgelopen dagen neemt deze pijn toe, even in de gaten houden dus.
Ik had niet gedacht dat longembolie zo’n enorme impact heeft op je lichaam. Ik ben gek genoeg het vertrouwen een beetje kwijt geraakt in mijn lichaam… Voor velen denk ik herkenbaar?!
In Mei krijg ik weer een scan om te kijken of de propjes uit mijn longen zijn. Ik ga er stiekem wel vanuit….
Deze site ga ik nu plaatsen onder mijn favorieten!
Groetjes, Charlotte
Dag Charlotte
Zou wel willen reageren op je.
Heb zelf ook al een aantal keren op deze site geschreven. Heb ruim 2 maanden een dubbele longembolie en na een redelijk herstel thuis, toch weer hele rare klachten die me soms bang maken omdat ze dreigend aanvoelen. Maar dan zijn de scores in het ziekenhuis na een onderzoek helemaal niet zo slecht en kan ik na 2 uur weer naar huis. Toch ben ik nog steeds niet gerust. Die inzinking vond ik te hevig en heb nog klachten.
Kun je je e-mailadres niet achterlaten bij je bericht? Of mij mailen met je verhaal, dan ga ik er graag op in want ‘herkenning’ is best belangrijk in de fases waarin zowel jij als ik zitten.
Groeten
Gerrit
gjvanderheide@wanadoo.nl
Hoi
Eind februari werd bij mij een dubbelzijdige longembolie geconstateerd,ontstaan door 3 weken de anti conseptie pil te slikken..
Je kan op het internet van alles vinden over de klachten en de behandeling van emblolien maar bijna nergens vind je wat over de naweeen ervan.
Ook de artsen hoor je daar bijna niet over.
Vandaag langs de huisart geweest,want ik maakte me toch steeds druk om de pijn,om de benauwdheid,de kortademigheid,het niet aan 1 stuk door kunnen praten zonder naar lucht te happen,het niet op mn zij te kunnen liggen en ga zo maar door..Na contact gehad te hebben met de longarts belde de huisarts vanmiddag terug met de mededeling dat dit inderdaad de “normale” klachten zijn na een longembolie.
Toch blij met deze uitslag ,want nu hoef ik me niet meer steeds om elk pijntje ongerust te maken.
En nu vind ik vandaag ineens dit..had wel het stuk over de longemboile gelezen maar ik had nooit door gescrold naar beneden..
Herkenning en toch verbazing dat dit zoveel mensen treft..en dat er ook mensen aan overlijden.
Ik heb geluk gehad dat ik er op tijd bij was, en dat mijn huiarts er zo goed op gereageerd hebt..
Zo zie je maar hoe snel je wat kan hebben
Het komt wel goed met mij,maar ben bang dat ik nog een lange weg te gaan heb..;(
Sterkte iedereen !
Hallo Elly,
Fijn dat je toch even naar beneden hebt gesrollt om zo toch vele reacties van lotgenoten te lezen. Je hoort vaak dat de nasleep best lang kan zijn.
Wens je er veel sterkte mee.
Groetjes Ella
11 weken geleden heb ik een dubbele longembolie in de hoofdvaten van mijn longen gekregen. Nu ben ik nog steeds niet aan het werk omdat ik nog niet veel kan. Met inspanning krijg ik gelijk erg last van pijn in mijn (boven)rug, schouders en borst. Voel me ook nog vaak erg benauwd en moe. Nooit gedacht dat deze ziekte zo’n impact op mijn lichaam zou hebben. In het ziekenhuis vroeg ik aan de arts wanneer ik weer aan het werk zou kunnen, haar reactie was: luister naar je lichaam. Best moeilijk zo’n antwoord! Van mijn(lieve)huisarts kreeg ik na overleg met een longarts, te horen dat mijn bloedproppen erg groot waren en het daarom een lange tijd kan duren voordat de proppen zouden weggaan. Het is zo heerlijk om te lezen dat het best “normaal” is om langdurige pijnklachten te blijven houden omdat meer mensen dit hebben. Vorige week moest ik weer naar de eerste hulp omdat mijn INR waarde ineens erg laag was geworden(1.6) ipv tussen de 2.5-3.5. De pijnklachten waren ook weer erger geworden. Heb de hele dag op de eerste hulp gezeten en kreeg allemaal onderzoeken. Ook weer een longfoto en een longscan. Gelukkig bleek uit de scan dat ik niet weer een nieuwe embolie erbij had gekregen. Toch schik je weer heel erg van zo’n dag op de eerste hulp!
Weet iemand uit ervaring of fysiotherapie helpt tegen de (spierpijn)klachten?
Groetjes Jennifer
Ik wilde even vragen, ik heb in april 2008 dubbele longembolie gehad. In dec is alles onderzocht of er geen pulmonale hypertensie was. Alles was goed en geen afwijking gevonden. Er zijn wel restafwijking in de linkerlong die verdwijnen niet meer zei de longarts. Dus u wordt nooit meer de oude. Dat is een hele ervaring en moet hier een weg invinden, van dit wel en dat niet doen. Mijn vraag is nu kan er nog pulmonale hypertensie ontstaan en of is dat gevaar voorbij of moet je er toch nog allert op zijn? Bedankt voor het reageren.
Hallo allemaal!
Fijn om jullie ervaringen allemaal te lezen….!!
Ik heb zelf eind november een trombose been gehad met als gevolg dat artsen allemaal andere diagnoses stelden en mij dus naar huis hebben gestuurd een dubbele longembolie opgelopen….ja erg fijn sommige artsen!!
Ik heb 8 dagen in het ziekenhuis gelegen en ze kregen mijn INR waardes niet goed dus mocht ik naar huis als ik zelf zou spuiten. Ik stond te springen om naar huis te gaan (mijn kleintje was toen nog maar 6,5 maand).
Mijn ervaring is dat je zelf goed naar je lichaam moet luisteren en op je eigen lichaam moet vertrouwen als je denk het is niet goed ga naar een arts!! En als een arts niet duidelijk ga naar een andere arts bij mij zijn er zo ontzettend veel fouten gemaakt….
De internist die ik eerst had wilde me maar 3 maanden medicijen geven terwijl er overal 6 maanden wordt aangehouden….
Ben toen naar een andere internist geweest en deze heeft mij inderdaad verteld dat ik zeker 6 maanden medicijnen moest slikken en dat zijn collega inderdaad een aantal fouten had gemaakt…….
Ik moet nu in juni terug voor een aantal onderzoeken om te kijken of ik blijvende schade heb en om te kijken of er iets in mijn bloed te zien is waardoor ik een trombose been heb gekregen.
Ben altijd erg sportief geweest en heb nooit gerookt!
Dit zegt dus ook niks!!
Zijn er nog meer mensen die op een jonge leeftijd dit hebben meegemaakt?
Wat voor gevoel hebben jullie als je bij de trombose dienst komt?
Worden jullie hier goed in de gaten gehouden???
Groetjes
Hallo allemaal!
Fijn om jullie ervaringen allemaal te lezen….!!
Ik heb zelf eind november een trombose been gehad met als gevolg dat artsen allemaal andere diagnoses stelden en mij dus naar huis hebben gestuurd een dubbele longembolie opgelopen….ja erg fijn sommige artsen!!
Ik heb 8 dagen in het ziekenhuis gelegen en ze kregen mijn INR waardes niet goed dus mocht ik naar huis als ik zelf zou spuiten. Ik stond te springen om naar huis te gaan (mijn kleintje was toen nog maar 6,5 maand).
Mijn ervaring is dat je zelf goed naar je lichaam moet luisteren en op je eigen lichaam moet vertrouwen als je denk het is niet goed ga naar een arts!! En als een arts niet duidelijk ga naar een andere arts bij mij zijn er zo ontzettend veel fouten gemaakt….
De internist die ik eerst had wilde me maar 3 maanden medicijen geven terwijl er overal 6 maanden wordt aangehouden….
Ben toen naar een andere internist geweest en deze heeft mij inderdaad verteld dat ik zeker 6 maanden medicijnen moest slikken en dat zijn collega inderdaad een aantal fouten had gemaakt…….
Ik moet nu in juni terug voor een aantal onderzoeken om te kijken of ik blijvende schade heb en om te kijken of er iets in mijn bloed te zien is waardoor ik een trombose been heb gekregen.
Ben altijd erg sportief geweest en heb nooit gerookt!
Dit zegt dus ook niks!!
Zijn er nog meer mensen die op een jonge leeftijd dit hebben meegemaakt?
Wat voor gevoel hebben jullie als je bij de trombose dienst komt?
Worden jullie hier goed in de gaten gehouden???
Groetjes
Ik ben ook erg blij met deze site. Zelf heb ik in februari een longembolie gehad. Ik moet nog erg wennen aan het feit dat het herstel langzaam gaat. Ik werk nu nog maar 3 dagen van 2,5 uur! Het is toch prettig om te lezen dat het echt maanden duurt voordat je echt herstelt bent. Ligt het toch niet aan mij. Vandaag ben ik bij de longarts geweest. Hij was tevreden maar adviseert mij nog niet intensief te gaan sporten (voor de longembolie liep ik ca. 2 x per week hard) omdat dit vocht aan het lichaam onttrekt en hierdoor het bloed weer dikker wordt. Wat zijn jullie ervaringen hiermee? Hoe lang duurde het voordat je weer kon gaan sporten?
Groetjes,
Sonja
goedeavond mensen,
ik heb 4 weken geleden dubbele longembolie gehad, ik was dus naar de huisarts gegaan met pijn in me hele rechterzij ze zegt je heb maagpijn ik zo dat kan niet want me mag zit niet in me zij maar goed magnesium tabletten meegegeven en bloedgeprikt, de volgende dag kon ik terugkomen ze dachten aan blindedarmontsteking, ik naar de eerste hulp 7 uur gezeten maar werd naar huis gestuurd met een beginnende longontsteking, volgende dag weer terug maar nog niks gevonden, hele weekend is het goed gegaan, en zondag avond begon de pijn weer, en was niet meer weg gegaan, sochtends gelijk gebeld kon terug naar de ehbo, nou is er een scan gemaakt van me longen en de doorbloeding was niet goed en toen kreeg ik dus te horen dubbele longembolie met heel veel stolsels waaronder de ader die naar me hart ging, na 5 dagen ziekenhuis, wou ik naar huis maar moest nog wel zelf spuiten, nu heb ik dus de antistolling en hoef niet meer te spuiten, maar me huisarts was er niet blij mee, me vader was dus behoorlijk kwaad op de huisarts, want zo als gewoonlijk geloofde ze me niet,en ze zei tegen mijn vader van ik zal haar wel wat meer serieus nemen, nou ik ben dus verhuisd naar een andere praktijk en huisarts ik moet haar niet meer,
het gaat nu redelijk met mij verga van de pijn heb een grieperig gevoel, heel erg moe zijn.
liefs
angela
Hallo,
Bijna 3jaar geleden heb ik een longemboli gehad,was toen 24jaar,2kindjes dien toen 4 jaar en 1jaar waren.Iedere 3mnd doe ik een bloedcontrole,en staat mijn bloeddikte altijd goed.Mijn leven is helemaal verandert,leef nu iedere dag met angsten om nog iets te krijgen,neem al bijna 3 jaar medicatie omdat ik paniekaanvallen krijg,iedere seconde van de dag denk ik aan dood gaan,leef iedere dag in schrik,hen een perfect gezinnetje met 2 dochters en wil mij weer gelukkig voelen,zonder de angsten,kan iemand mij raad geven??
Grtjs petra
Hoi Ella,
Complimenten voor deze site!Een paar weken na mijn dubbele longembolie kwam de KNO Arts er achter dat mijn linker stemband stil ligt en niks meer doet. Heb jij al eens vaker gehoord, dat je een(verlamde) stemband kan krijgen van een longembolie? De KNO arts had het zelf nog nooit meegemaakt 😦 Ik krijg nu logopedie en hoop dat het allemaal weer goed komt.
Tip: Ik was erg bang om weer te gaan bewegen na mijn longembolie en wist door de rugpijn, schouderpijn en benauwdheid ook niet hoe ver ik kon gaan. Loop nu bij de fysio en krijg een soort van (long)revalidatie met ademhalingsoefeningen en gewone oefeningen. Ik ben er erg blij mee!
Groeten Jennifer
In juni 2008 ben ik naar de huisarts gegaan,omdat ik zo’n last van een been had.Omdat ik in 1993 longembolien heb gehad,was ik extra oplettend. Maar nu had ik spataders,zei de huisarts en geen trombose.
In aug ’08 was ik ziek en benauwd.Op de spoedeisende hulp zei men:longontsteking. Een perfusiescan was niet nodig.Kom ik 2 weken later bij de longarts: hoest nog steeds bloed op,erg benauwd en pijn. Had ik dus mooi een trombosebeen en een dubbele longembolie met meerdere stolsel. Ik vertrouw de dokters niet meer, ik twijfel aan alles wat ze zeggen en wat ze aan gegevens achter houden. In mijn medisch dossier stond dat ik ook een longinfarct heb gehad,maar dat hebben ze mij niet verteld. Ik ben nu mijn eigen dokter. Nu 9 maanden later ben ik nog steeds benauwd bij alle inspanning,druk op de borst,moet levenslang sintrom slikken, steunkous dragen, moe,geen energie.Haaruitval en zware bloedingen tijdens de menstruatie door de medicijnen. Ook is er Factor V Leiden geconstateerd.
Er is zo weinig steun en begrip.Mensen hebben geen idee wat een longembolie is.
Van collega’s hoef ik niet op steun te wachten. Je ziet er goed uit,dus klaar. Maar ik voel me niet klaar en beter.Longembolien en de nasleep hebben een enorme impact op mijn leven.
Iedereen veel sterkte en beterschap gewenst.
Hallo Jennifer.
Ik heb dat ook nog nooit gehoord een stemband die wordt stil gelegd bij een longembolie. Misschien puur toeval.
Sterkte en succes bij de logo
Beste Joke,
Kan me voorstellen dat je het vertrouwen kwijt bent in artsen. Het had achteraf gezien wel fataal af kunnen lopen.
Hoop dat je via mijn site wel het begrip van vele mensen kan vinden die des te meer begrijpen wat je voelt.
Sterkte!
Groetjes Ella
Hallo allemaal,
Wat is het fijn om al die reacties te lezen. Mijn vriend,30jaar, ligt sinds gisteravond in het ziekenhuis met longembolie. Ook bij hem liep het niet helemaal lekker met het stellen van de diagnose. Gistermiddag is hij naar de huisarts geweest, die hem wegstuurde met pijnstillers/ontstekingsremmers voor gekneusde ribben. Heel vreemd aangezien hij zich nergens gestoten of vertild of wat dan ook had. In ieder geval ’s avonds werd de pijn alleen maar erger en erger dus toch maar naar het ziekenhuis. Gelukkig hier een goede arts tegengekomen die hem voor foto’s en verder bloedonderzoek stuurde en meteen zei dat dit met de longen te maken had. Ondertussen met mijn schoonzus gesmst en gebeld, zij is longarts in het buitenland. Ze stelde eigenlijk toen al de diagnose longembolie (enkel op basis van de klachten). Maar goed, ze konden het niet uitsluiten dus nachtje ziekenhuis en vandaag de scan gehad. En ja hoor ook hij heeft longembolie. Het was toch wel een grote schok voor ons. Zeker aangezien we over 6 weken gaan trouwen!!!! Hopelijk is hij dan weer een beetje de oude! In ieder geval geeft het ons wel rust dat we alle vragen aan mijn schoonzusje kunnen stellen. Dus altijd een second opinion achter de hand! Maar goed nu maar eerst de komende dagen goed doorkomen en dan zien we wel weer verder!
Groetjes Veerle
Hallo,
Allereerst complimenten voor de uitleg en alle verhalen.
Ik heb een vraagje. Ik heb al een paar dagen bij het inademen pijn tussen mijn schouderbladen. De pijn is erger geworden en straalt uit naar de zijkant, de maag en de nek. Nu hebben ze vanmiddag een longfoto gemaakt en bloed geprikt. Hier was niets geks op te zien. Ik ben naar huis gestuurd met paracetamol en dicloflenac, maar de pijn en de kortademigheid en ook soms het beklemmende gevoel op mijn borst blijft nog steeds. Kunnen ze echt aan een longfoto zien of alles okay is. Ik vraag dit omdat ik bij de meeste verhalen iets lees over een scan.
Kunnen ze op een scan meer zien dan op een longfoto?
Hoop snel van je te horen.
Alvast bedankt voor je reactie.
groetjes
martina
Hallo Martina,
In principe kunnen ze op een foto erg veel al zien en bij twijfel doen ze er vaak nog een scan achteraan. Als ze ook bloed bij je hebben geprikt kunnen ze dat met elkaar combineren en zien of er wat aan de hand is. Bij een longembolie is ook 1 waarde in je bloed verhoogt en doen ze er een scan achteraan. Neem aan dat dit niet verhoogt was. Als je pijn blijft houden, dan nogmaals contact opnemen met je huisarts om te vragen wat te doen, want diclofenac is ook best een sterke pijnstiller, dus de pijn zou wel af moeten nemen.
Sterkte en hoop dat het ondertussen wat beter gaat!
Groetjes Ella
hallo allemaal
mijn dochter is in juli op genomen met een trombose in haar linker arm en een longembolie.zij was toen nog maar vijftien jaar.Vanaf toen kreeg zij innohep 14000 inspuitingen als bloedverdunning dagelijks toe gediend.Begin oktober doet zij opnieuw een trombose en longembolie op.Nu zijn ze om geschakeld naar marcoumar,maar het bloed is niet op pijl te krijgen.Zij is in tussen zestien geworden en heeft best wel andere dingen te doen als zich hier mee bezig te houden.Momenteel zijn het examens ,maar ze kan haar moeilijk concentreren.Ook is zij nogal veel duizelig.Er werd ons gezegd van over te gaan op natuurdeskundige,met mensen te werken die hun met yin-yang bezig houden.Heeft hier iemand ervaring mee?
Hallo Marina,
de klachten die jij omschrijft heb ik ook precies zo gehad. nadat ik 3 jaar lang zo nu en dan bij de huisarts kwam met dezelfde klachten ben ik pas doorgestuurd naar een longarts. dit door de pijn waardoor ik niets meer kon (zitten, staan, liggen of lopen was niet meer mogelijk). pas na een ct-scan hebben ze gezien dat het om een longembolie ging. vanuit bloedonderzoek, longfoto’s en hartritmefilmpjes was niets te zien. hebben ze zelfs 2 keer bij me gedaan. de dyclofenac maskeert de klachten alleen maar. dus voer druk uit bij je huisarts voor een verwijzing naar een longarts. na 3 uur durend onderzoek werd ik meteen opgenomen in het ziekenhuis. intussen ben ik een dik half jaar verder en zal ik misschien nog opereerd worden. heb nog een restje in mn longen zitten, maar een propje is waarschijnlijk losgeschoten en zit nu in mijn hart. maar het gaat de goede kant op en dat telt.
ik heb wel een vraag aan iedereen hier die het heeft (gehad): wat was bij jou de oorzaak? bij mij na alle waarschijnlijkheid de pil. ik ben 27, rook niet, geen overgewicht en ook geen aanleg.
iedereen hier heel veel sterkte en succes gewenst.
groetjes Frauke
hallo allemaal,
Ben net thuisgekomen van het ziekenhuis waar mijn vrouw (Annette) al sinds een week ligt met een aantal klachten.
In het begin van dit jaar was ze een aantal dagen haar stem kwijt en sinds de zomervakantie had ze veel spierpijn.
We dachten dat de vakantie met warm weer wat verlichting zou geven maar helaas werd het alleen maar erger. De conclussie na een pet-scan was reuma en daar werd ze ook voor behandeld.
Weken later was het nog niets veranderd en kreeg ze zelfs last van moeilijke ademhaling en hoge bloeddruk.
Via de huisarts kwam ze in het ziekenhuis te liggen waar men ontdekte dat ze een longembolie had.
Ik zie hier zoveel verhalen misschien zou iemand kunnen vertellen of dit bekend voorkomt, of dat de embolie het gevolg is van de reuma.
Of heeft het niets met elkaar te maken.
Wel is ze op advies van de arts onmiddelijk gestopt met het slikken van de pil.
Veel succes verder met de site.
Groeten Jan
Hallo Jan,
Uit de ervaringen van de afdeling zou ik wel kunnen stellen dat het 2 opzichzelf staande ziektes zijn en niet met elkaar te maken heeft. Ik heb de combi eigenlijk nog nooit echt meegemaakt in ieder geval.
De pil is een risicofactor, maar het blijkt klein te zijn, maar het zou natuurlijk kunnen.
Sterkte met je vrouw en ook natuurlijk alle goeds voor jezelf! Zwaar genoeg zo allemaal!
Groetjes Ella
Wat een interesante sites kom je tegen op internet als je gaat Googlen. Zoals ook deze. Ik heb verleden week te horen gekregen dat ik wederom een longembolie heb, de 2e keer in 5 jaar. Ben er doodziek van (figuurlijk), lichamelijk gaat het alweer een heel stuk beter. Mocht gelijk naar huis en ik was er ook ‘op tijd ‘bij en ik zit nu waarschijnlijkvoor altijd vast aan Marcoumar. Daar kan ik goed mee leven want dan krijg ik het tenminste niet voor de 3e keer hoop ik…? Mijn vraag gaat over mijn vakantie over 3 weken…ga op wintersport en weet dat ik rustig aan moet doen met skieen en drinken, aar voor het eerst gaan we vliegen (toeval bestaat niet) Het is maar 1,5 uur vliegen en met een spuit Fraxodi naast de marcoumar moet dat toch geen probleem zijn….?? Wie heeft hier een goede tip / mening over? Het alternatief is 10 uur rijden (of thuisblijven, ik weet het…). Ik lees het graag, dank alvast en allemaal sterkte, gr Rob
Hallo Rob,
Denk dat je niet aan het laatste zit te denken om thuis te blijven. Liever rustig aan doen in de sneeuw dan thuis blijven. Als ik jou was zou ik ff contact opnemen met je specialist wat verstandig is..of je gewoon kan vliegen. Is het beste dan de gok nemen van wel te vliegen. Artsen kunnen je daar snel genoeg antwoord op geven!
Alvast veel plezier in de sneeuw!:-)
Groetjes Ella
Hoi,
Ben op 1 oktober opgenomen in het ziekenhuis met trombose in mijn linkerbeen en meerdere longembolixc3xabn in beide longen. Heb 5 dagen in het ziekenhuis gelegen en heb toen nog een maand thuis gezeten. Ben daarna voorzichtig mijn uren (ik sta voor de klas ) opgebouwd. Eerst een paar uurtjes etc. Toen moest ik van de bedrijfarts ook beginnen met het opbouwen van mijn uren in de middag en dat in de maand december ( op een basisschool de drukste tijd van het jaar! ) Is mijn toen ook niet goed bevallen. Heb 2 dagen ondersteuning in de klas. De rest niet. Ik sta nu dus gewoon weer fulltime voor de klas en ik red het gewoon niet. Het liefste wil ik de ochtenden werken en de middagen gewoon nog vrij. Ik ben zo moe, heb veel hoofdpijn, pijn op borst en geen energie. Is het normaal dat ik mij zo voel? En is het rexc3xabl als ik toch weer minder ga werken? Ik moet het toch ooit weer opbouwen? Heeft iemand advies?
Groetjes
Je hoort vaak dat het opbouwen van het normale leven na een longembolie soms erg moeizaam gaat en het een flinke impact heeft op het leven. En dat is blijkbaar nu ook het geval.
De tijd moet je er zeker voor nemen om je oude niveau weer te halen.
Succes!
Groetjes Ella
Hallo, Ik ben een vrouw van 32 en ik heb een vraagje. Ik ben dinsdag 26 januari jl. opgenomen in het ziekenhuis met een longembolie. ben behandeld met fraxiparine en tabletten. ben nu sinds maandag 1 februari jl. weer thuis. mijn vraag is hoe lang kan ik verwachten dat ik kortademig bij inspanning en vermoeid blijft en hoe groot is de kans op complicaties? Vind het allemaal maar eng! Ik heb een dochter van vier en een ontzettend lieve man en wil eigenlijk niet meer krijgen. Ik heb nog wel de tabletten. alvast bedankt Cindy
Hallo Ella,
Op 30 januari werd bij mij een dubbele longembolie geconstateerd. Heb al wel gemerkt dat het een hele tijd gaat duren voordat ik me weer fit voel. Mijn vraag: Kan de fysiotherapie misschien wat betekenen voor mijn herstel?? En gaan alle stolsels in de longen oplossen na gebruik van acenocoumarol?
Groet Marion
Hallo Marion,
Met fysio kom je een eind of fitness onder begeleiding om zo je conditie langzaam weer op te bouwen.
Acenocoumarol zorgt ervoor dat je bloed de juiste “dikte”heeft dat het niet meer kan gaan klonteren. Vandaar dat je regelmatig bloed moet laten prikken om te kijken hoe dik of dun het bloed is.
Sterkte!
Groetjes Ella
Wat is het belang van bedrust bij longembolixc3xabn? Het ene ziekenhuis moet je wel bedrust bij longembolixc3xabn en het andere niet. Waarom?
Groet,
Ingrid
Hallo Ingrid,
Er zal worden gekeken naar de grote van de embolie en de plek. Bedrust schrijven ze dan we eens voor als de plek van de embolie te riskant is. Deze kan natuurlijk altijd losschieten. In sommige ziekenhuizen wordt dan 1 dag bedrust voorgeschreven, zodat je al met medicijnen bent begonnen, zodat het risico klein is dat er daarna wat gebeurd.
Hoop dat je een tevreden antwoord hebt gehad.
Groetjes Ella
Mijn vader is in maart 2010 overleden aan een ruiterembolis. In het obductierapport staat “centrale longembolus beiderzijds met uitgebreide infarceringen van het middenkwab en beide onderkwabben met ook mogelijk necrose van de linker onderkwab. Wat is necrose van de onderkwab en is dit iets dat ontstaat vlak voor moment van overlijden, of neemt dit een langere periode in beslag. Mijn vader was nl al langere tijd benauwd en werd steeds benauwder, maar werd door de dokter elke keer met een andere “puffer” naar huis gestuurd omdat hij COPD zou hebben. De beste man rookte niet, heeft nooit gerookt, werkte niet in stoffige ruimtes, hoestte niet, gaf geen slijm op etc. Was alleen te zwaar en benauwd. Heeft iemand hier meer info over?
Gr Jannie
Jannie,
necrose betekent dat weefsel afsterft. Ikzelf heb in september vorig jaar ook een longembolie gehad, ben niet onmiddellijk naar het ziekenhuis geweest, met als gevolg dat ook bij mij een stuk long is afgestorven.
grtjs Fien
Hallo allemaal,
heel interessante site!
Ikzelf, meisje van 20, heb ook ervaring met longembolie, en de hele lange lijdensweg die eraan vooraf ging. Het begon allemaal toen ik begin september 2009 met een vriendin op reis ging naar Italixc3xab. Samen met haar ouders maakten we een 12 uur durende autorit, waarbij haar vader nogal nauwkeurig de tijd in de gaten hield. We reden aan xc3xa9xc3xa9n stuk door, om slechts enkele keren een plaspauze van 5min te houden. Een rit heen, en een rit terug. Niet zo’n slim idee, zo bleek achteraf. Toen ik een week na terugkomst rugpijn kreeg stelde ik mij hier nog geen vragen bij. Wij zijn in ons gezin nooit echt rap geweest om naar de dokter te gaan. “Het gaat wel over” dacht ik dus. Maar dat gebeurde niet, het werd steeds erger, tot de vierde dag, de eerste dag van het schooljaar… Ik nam de trap naar de 2e verdieping en viel daar flauw. De leerkracht was niet echt hulpvaardig en vroeg me toen ik terug bijkwam zelfs of ik van plan was daar nog lang te blijven liggen. Uiteindelijk ben ik die dag 17 keer flauwgevallen en heb ik constant gehyperventileerd. Omdat ik nog steeds op school was, en wist dat mijn moeder nooit van plan zou zijn me te komen halen, heb ik zelfs nog de trein naar huis genomen. Toen ik in het station terug in elkaar stuikte, was er niemand die ook maar omkeek. Wat voelde ik me machteloos! Had ik de kracht gehad, ik had mijn rugzak naar een passant gegooid. Mijn moeder kwam me uiteindelijk afhalen aan het station en we zijn onmiddellijk naar een dokter van wacht gegaan. Hij zij dat er iets geblokkeerd zat in mijn rug, kraakte mijn rug en stuurde me naar huis. Op zijn oprit viel ik echter terug flauw, ditmaal voor langere tijd. Hij heeft me naar binnengesleept, me laten bijkomen, antidepressiva voorgeschreven en me gezegd dat ik in bed moest kruipen. De volgende dag zou alles immers veel beter gaan. Was het maar waar. De volgende dag hyperventileerde ik nog steeds en kreeg ik immense steken. Er was niemand thuis, dus ik wist me geen raad. Uit pure doodsangst belde ik een vriend op, en vroeg hem om tegen me te blijven praten. Ik durfde geen ambulance te bellen omdat ik dacht dat het alsnog zou overgaan zoals de dokter de vorige dag had beloofd, en alle commotie uiteindelijk voor niets zou zijn geweest. Toen mijn moeder thuiskwam vertelde ik het haar. De volgende dag zouden we naar onze huisarts gaan zei ze. Hij heeft me uiteindelijk zelfs niet onderzocht. Bloeddruk meten en daar stopte het. Een inzinking luidde zijn diagnose. Opnieuw een dag van flauwvallen, hyperventileren en messteken. Toen ik ’s nachts echt niet meer kon van de pijn heb ik mijn moeder wakker gemaakt. Ik dacht op dat moment echt dat ik zou sterven, en eigenlijk was ik goed op weg. Een halve dag langer en ik had het niet gehaald. In het ziekenhuis kregen we eindelijk de juiste diagnose te horen. Meerdere longembolen, met een longinfarct in de linkerlong. Ik heb een dag en een nacht op de afdeling hartbewaking doorgebracht en een week in het ziekenhuis gelegen. Er traden ook complicaties op. Zo kreeg ik er een longontsteking bovenop, en verzamelde er zich vocht rond het stuk afgestorven long. Ik heb 3 maanden school gemist. Geen pretje voor een hogeschoolstudente. Ze hebben mijn bloed onderzocht, en bleek dat ik een stoornis in mijn bloed heb waardoor het sneller klontert. Alle risicofactoren samen: de lange autorit (stilzitten zorgt voor stagnatie van het bloed), de bloedziekte, en het nemen van de pil op dat moment zorgden ervoor dat mijn leven op slag veranderde. Nu mag ik nooit nog de pil nemen, moet ik als ik op reis ga (of 2dagen in bed lig) inspuitingen krijgen, en als ik ooit nog iets in die aard meemaak, levenslang bloedverdunners nemen. Ik heb sindsdien nog gehyperventileerd en moet nu ademhalingsoefeningen aanleren bij een kinesist.
Het was het meest angstaanjagende wat ik ooit heb meegemaakt. Ik heb voor mijn leven gevreesd en gedacht dat ik mijn vrienden nooit meer zou terugzien, het heeft geen haar gescheeld. Ik geniet nu van elke dag, probeer zoveel mogelijk herinneringen te maken, en koester het leven meer dan ooit voorheen. Met deze getuigenis hoop ik dat mensen zich bewust worden van de risico’s, gewoon harder gaan genieten van het leven, en zeker geen sukkelweg opgaan als ik. Uiteindelijk is het beter om onmiddellijk naar het ziekenhuis te gaan! Ik ben ongelofelijk stom geweest en dat besef ik maar al te goed.
Groetjes en sterkte aan al wie iets gelijkaardigs heeft meegemaakt. Fien.
Hallo,
Ook ik heb een dubbele longembolie 3 jaar geleden gehad. En zoals vele eerst een verkeerde diagnose gehad. Het zou een verkrampte tussenribspier zijn. Na een week werd door mijn eigen huisarts de juiste diagnose gesteld ( die was op vakantie geweest). Ik moest een foto laten maken van mijn longen en daarop konden ze al zien dat er iets mis was. Dus dan gelijk een scan, en de diagnose was een dubbele longembolie. Omdat deze al een week oud was, is er in mijn rechter long ruim eenderde afgestorven en links iets minder dan eenderde. Ik ben dus bij een beetje inspanning al kortademig en blijf nog altijd heel erg moe. Gelukkig kan ik wel werken. Mijn collega’s hebben alle begrip en ondersteunen mij waar nodig.
Nu zou ik volgend jaar graag naar Indonesie willen. Heeft er iemand ervaring met lange vliegreizen na een longembolie?
hoi bij mij is een longembolie bijna fataal afgelopen want ze hebben me 59 min moeten reanimeren.Dit was op 10 maart(gelukkig had ik een goede spoedarts die er alles voor dded om me te redden,nu ik heb vooraf niks gevoeld ,ale toen ik in de winkel was voelde ik me niet goed, ik ben zelfs nog naar huis geredenen toen ik uitgestapt ben is het gebeurt.ik heb een longembool gehad en deze is naar mijn hersenen doorgeschoten….ik ben nog steedsaant revalideren.ik heb last van spasmen en dat bellemert mijn revalidatie…Is er nog iemand met zo een ervaring?
hoi hoi
ik heb een longembolie tijdens/net na mijn bevalling gehad!! het benauwd zijn en spugen en afwezig raken “hoorde” bij de naweeen werd ons verteld.. na 3 dagen doodgaan werd ik opgenomen, met kind en twee weken in het zhuis gelegen. nu zwanger van mijn derde kindje (24 weken) en toch wel erg zenuwachtig voor wat komen gaat.
gr danielle
Hoi Allemaal,
Ik heb 5 maanden na mijn bevallling [keizersnede] ook een dubbelzijdige longembolie gehad. Ik was toen 32 jaar oud. Ik ben ook meerder keren bij de huisarts geweest, met erge benauwdheidsklachten en was heel erg moe.
Ik ben ook astmatisch, dus daar werd het vaak opgeschoven. Toen ben ik op een gegeven moment zo benauwd geworden, en had druk op mijn borst, ook verkrampten mijn armen, benen en gezicht. heel eng, maar nog niks vergeleken met de benauwdheid. ik ben naar een ziekenhuis [in Duitsland waar we toen waren]gegaan, daar zeiden ze hyperventilatie, toen per ambulance naar een ander ziekenhuis, weer hyperventilatie, maar zei de arts als ik het weer zo benauwd kreeg moets ik 112 bellen.
Toen kon ik naar huis, dus heb ik nog 3 uur in de auto terug gereden. Eenmaal weer thuis zei ik tegen mijn vriend, rij gelijk maar door naar het Ziekenhuis. Ik vertrouwde het niet en voelde me niet goed. Nu waren ze er gelukkig wel snel achter dat het om een dubbelzijdige longembolie ging. Ik heb een week aan zuurstof gelegen, kreeg bloedverdunners en heb een half jaar mijn bloedverdunners gebruikt.
Ik heb na die tijd [3,5 jaar] erg veel last gehad van hyperventilatie en paniekaanvallen. Een tweede zwangerschap durf ik niet meer aan, terwijl ik daar heel erg naar verlangde. Vliegen heb ik ook nog niet weer gedaan en als we met de auto ver gaan rijden, stoppen we om de 2 / 2,5 uur.
Nu gaat het gelukkig weer goed met me, maar het heeft wel heel veel impact gehad.
Groetjes Ina.
Hallo allemaal, Jonge vrouw 32 jaar. 30 uur na een keizersnee kreeg ik een longembolie.9 Mei 2008 Helse stekende pijn die per seconde heftiger werd en ademen werd ook steeds moeilijker en pijnlijk. Al snel longfoto longscan gehad en bloedgas geprikt ect.Ons blauwe wolkje werd een donder wolk. Veel mensen weten niet eens wat het inhoud kreeg vervelende pijnlijke reacties, zoals oh wat erg moet je toch niet aan denken dat je man alleen achter zou blijven met 2 kindjes !
We hadden al een dochter van 3.5 jaar.
Ik heb een half jaar accenocoumarol gehad en regelmatig controle bij internist.
Ik ben er 9 maanden mee zoet geweest, kon wel onze zoon 9 maanden volledig borstvoeding geven alleen hij moest 6 maanden vitamine k krijgen. Voor zijn bloedstolling. Na die 9 maanden ben ik 2 halve dagen op kantoor gaan werken vrijwillig…heerlijk. heb het werk langzaam op gepakt. Ik ben ook bij een psycholoog gekomen puur om verdriet te verwerken.Heeft mij heel goed gedaan. Op eigen verzoek overgens !
Wat mij vooral opvalt is dat als je iets hebt van benauwdheid of pijn, je eigenlijk gelijk doorgestuurd wordt naar spoedeisende hulp.
Je hebt een stempel als ware in je dossier en ze nemen geen enkel risico met je.
Ik ben ook een hele periode bang geweest als ik maar even een pijn scheut voelde in mijn zij, of bij benauwdheid die gevoelig was. Je maakt jezelf zo gek dan….bah!
Ik kan alleen maar zeggen voor de mensen die het op korte termijn hebben gehad…VERWERK HET GOED en vooral NEEM ER DE TIJD VOOR. Wees niet stoer en huil maar eens een flink. Ik wens een ieder heel veel beterschap toe. Voor mensen op lange termijn, ik hoop echt van harte dat iedereen weer goed door kan gaan met zijn of haar leven. Sterkte allemaal.
me moeder heb het ook een longemberie en ze heb er meere en in alle bij de longe:S
maar het is heel zwaar en ze moet rust hebben maar hoe de thuis zituwati is is het lastige ?
maar me meoder is sterk en nu hoor ze het daarlijk als de medicatie geholpen heb want donderdag had ze der 6 bloedverdunners en gisteren ook ik hoop het zoo
dat alles goed kom
groetjes
hallo lotgenoten,
Zo heb ik ook een longembolie gehad.Was van de trap gevallen en heb 2 weken op een gebroken middenvoets beentje gelopen.Had al aan gekaard dat die gebroken was naar mijn idee maar nee hoor.Enkelbanden verekt of gescheurd en met been omhoog.2 weken later kreeg mijn voet een hele rare grijze blauwe kleur.
Dus toch maar gebeld met dokter en die heeft me wel door gestuurd.Bleek idd gebroken te zijn.
Dus toch nog gips er om heen de eerste week gips was een hel te strak en te pijnlijk meer dan dat ik zonder gips liep.ziekenhuis gebeld en nieuw gips gekregen was me wel beter verdeed.Loop gips maar er toch niet mee kunnen lopen.maar goed waren maar 2 weken toch???
Heb wel die 2 weken moeten prikken voor trombose en dat heb ik keurig gedaan.
Toen het gips er af mocht bleef ik last houden van mijn linker kuit pfff.Soms niet uit te houden dus maar de fysio in geschakeld.4x fysio gehad en op de laatste dinsdag voelde mijn been anders geen pijn.MMM lekker gevoel.Maar die zelfde avond kreeg ik pijn achter op mijn rug met ademhalen.en werd steeds erger.Heb veel paracetamols geslikt.Dacht is morgen vast wel over.Maar heb toch op woensdag de huisarts gebeld dat er iets niet klopte hij heeft geluisterd en geklopt op mijn rug.
En ik werd gelijk door gestuurd naar het ziekenhuis met spoed.Na 5 uren onderzoeken kreeg ik te horen dat ik een beginnende longonstekeing had en een longembolie.Er bleken bij mij 5 bloedstolseltjes te zitten zowel 3 links en 2 rechts.Gelijk 36 uren bedrust en niet meer lopen.Kreeg gelijk bloedverdunners en spuiten voor trombose.
Op vrijdag morgen kreeg ik een echo voor mijn been om te kijken of er nog wat in zat.MIjn trombose was weg.hoogwaarschijnlijk heeft de fysio die los gemasseerd.
Dus mijn been was dus schoon en ik mocht weer uit bed en naar huis.Dus na 2 dagen ziekenhuis gelukkig weer thuis.
Nu elke keer bloedprikken en kijken of mijn inr nummer goed is.Ik zit nu al 5 weken op 2.3 of 2.4.Ga nu samen met de fysio iets doen tegen de spierpijn.Zijn veel manieren om het los te maken zegt ze.We beginnen heel voor zichtig.overal 15x iets ergens van doen en dan 1 minuut fietsen en 1 min op cross trainer.We doen dit eerst tot ik weer terug ben geweest naar het ziekenhuis.Ik moet 19 en 20 juli naar het ziekenhuis.Probeer zo veel mogelijk in beweging te blijven en te doen want ja mijn voet heeft ook de kracht weer nodig.Ik weet nog niet tot hoe ver ik kan gaan.Wel heb ik heel veel last van spanningen en stress en angst.heb daar nu ook pilletjes voor gekregen.Dus al met al ben ik nog maar net 5 weken weer thuis uit het ziekenhuis.maar wie kan zeggen hoe ik positief moet denken en hoe ik mezelf niet zo bang moet maken en dit toch maar ff moet accepteren.Ik wil tips om weer wat vrolijker te zijn en tekunnen worden.
Heb vrij veel huil buien.En hoe lang gaat dit allemaal duren.heb nu een boek besteld van louisa l hay geloof dat daar ook veel dingen in staan waar je veel aan kunt hebben.Maar ga naar een fysio toe en leg uit dat je longembolie hebt gehad.Zij maken een heel klein aanpasselijke schema voor je zodat je weer langzaam kunt werken aan je conditie.Het steld eerst niet veel voor.Maar mij helpt het wel ff lekker bezig zijn en een voldoening krijgen van yes dat hebben we toch maar ff weer gedaan.
Geachte fam. Noorlander,
Mijn oprechte medelijden met het verlies van uw dochter. Een correctie. Op 11 mei 2005 heb ik uw dochter om 9 uur op de Spoed afdeling van Delta PC beoordeeld als zijnde dienstdoende Aios psychiatrie. Ondanks mijn toenmalige 4 mnd ervaring in het vak heb ik meteen door gehad dat uw dochter in ernstig medische nood was en tegen het advies van mijn supervizoren in heb ik de longarts van Spijkenisse ziekenhuis dringend verzocht om een spoed beoordeling . Ik heb op eigen huidje de ambulance gebeld en uw dochter ingestuurd. Iederee dacht dat ik gek was. Het heeft me bijna mijn opleiding gekost. Zelfs na het overlijden van uw dochter hebben de 2 artsen supervizoren mij verteld dat ik slecht heb gedaan om de pte in het Ruwaard van Putten te laten opnemen.
De herinnering aan uw dochter draag ik inmiddels met mij in mijn carierxe8 als psychiater mee en het heeft mij bevestigd dat ik goed aan doe om mijn eigen oordeel zelf te vormen en niet de diagnose van andere collega ’s klakkeloos over te nemen, en waar ik zelf niet uitkom om niet te schromen om het advies van andere disciplines in te winnen al vinden anderen het niet nodig.
Indien uw vragen hebt over mijn korte contact met uw dochter op 11 mei 2005 u mag mij via de moderator van deze site bereiken.
Vriendelijke groeten, mw. drs. M. O. Psychiater
Wat een enorm eerlijke reactie, ik hoop dat de familie het leest.
Hallo, ben vorige week dinsdag weer opgenomen in t ziekenhuis.. Een Grote longembolie.. Dit is al de 2 e x.. Dus mag voor altijd syntrom gebruiken en zit nu nog aan de fraxodi… Maar mijn vraag is eigenlijk.. Als je aan de bloedverdunners zit, kun je dan een nieuwe longembolie krijgen?
Er is altijd een kans aanwezig, maar met bloedverdunners is dat heel erg klein. Netjes de bloedverdunners blijven slikken dus!
Complimenten voor Uw duidelijke uitleg, na 15 maanden problemen met mijn benen waar ze geen duidelijke oorzaak voor vonden terechtgekomen op ic gedurende 1 week en vonden oorzaak nog steeds niet maar lag wel aan de beademing. Uiteindelijk doppler gehad en aan beide onderbenen verschillende diepe veneuze tromboses, direct scanner en men constateert
verschillende bloedslierten in beide longen wat het gevolg was van massale longembolies. 4 maanden verder en mag nog steeds niet werken (zelfs niet van controlerende geneesheer)
Gebruik Xarelto 20 mg . Ik probeer voor de rest zo normaal mogelijk te leven maar merk toch dat ik na een dag “inspanning” de volgende dag moet rusten. De artsen hier in België zeggen dat het normaal is maar ik vind het lang duren. Ben 60+.
Bedankt voor Uw reacties.
Mijn man ligt momenteel in Ierland in het zhuis,hij had in beide longen een embolie en een ingeklapte long.
Nu krijgt hij warfarine,dit middel is hier niet geregistreerd de vervanger is marcoumar.
Bij dit medicijn mag hij nooit meer varen(hij is zeeman van beroep)
Dus daar maakt hij zich heel druk om ook voor de toekomst hij is 50 jaar
Is er een antistollingsmiddel waardoor hij zijn beroep kan blijven uitoefenen
Het beste is denk ik in Nederland naar jullie eigen huisarts te gaan (neem aan dat jullie in Nederland wonen??)
en overleggen welk medicatie hij anders zou kunnen nemen.
Sterkte..
Hi, ik ben in februari opgenomen geweest met een dubbele longembolie. Herstel gaat op zich voorspoedig, ben gestopt met roken en sta nu 2 x per week in de sportschool.
Het enige waar ik last van heb is dat langdurig praten heel veel inspanning kost en ook een soort van pijn op de borst veroorzaakt. Zijn er meer mensen die hier last van hebben en weten of dit een normaal verschijnsel is? Mijn longarts heeft er niet echt een duidelijke reden voor en zegt alleen maar dat ik geduld moet hebben.
Hoi Erwin, wat goed dat je met roken bent gestopt!
Zelf heb ik op 30 mei dubbele longembolien gehad en ben toen ook gelijk met roken gestopt. Sporten doe ik echter (nog) niet hoewel dat wel goed zou zijn. Ik ben nog erg moe. Wat jij aangeeft over dat langdurig praten veel inspanning kost herken ik ook. Merkte het laatst op een verjaardag, veel mensen, waaronder ik, praatten door elkaar heen en aan het eind vd avond was ik kapot. Geduld is een schone zaak hoor ik ook de hele tijd. Bij mij is het nog geen 3 maanden geleden maar de angst voor een recedief is groot. Zeker omdat ik eind augustus stop met de anti stolling. Doordat mijn longembolieën uitgelokt waren (na operatie en bedrust) gaat de longarts er vanuit dat het een eenmalig iets was. Volgende week afspraak bij longarts met longfoto’s.
Dag ella,
Bij mij is ongeveer 5 weken geleden een dubbele longembolie geconstateerd na een spatader operatie. Intussen heb ik een tweede scan gehad en mijn longen zijn helemaal schoon. Fijn natuurlijk, maar ik heb nig steeds erge pijn, tussen mijn schouderbladen. Mij werd gezegd dat dat wel vaker voorkomt, maar henb jij misschien meer informatie voor me? Ook ben ik nog steeds heel snel moe en ik weet niet gied hoe ik hiermee om moet gaan. Stel ik me aan? Of ga ik juist over mijn grenzen heen als ik de pijn negeer? Ik heb ook een kinderwens, maar weet niet of ik daar nu nog beter even mee kan wachten…ik pieker me suf. Benieuwd naar je reactie.
Groeten, karin
Beste Karin,
Omdat je het over je kinderwens hebt, neem ik aan dat je nog jong bent en dan hoor je vaak wel dat longembolie en daarna bij het herstel veel pijn is. Bij oudere mensen zijn de longen uitgerekt en veroorzaakt dat minder pijn. Bij jongeren zijn die nog goed in takt en veroorzaakt dat meer pijn, maar helaas ook bij het herstel duurt deze pijn wat langer. Uiteindelijk zal dit overgaan net als de vermoeidheid. Rustig aan conditie opbouwen en weer vertrouwen krijgen in je lichaam. Over je kinderwens is een onderdeel dat goed is met je huisarts of specialist te bespreken, maar ik zou denken dat dit geen belemmering moet zijn.
Sterkte en hoop dat je snel herstelt van dit proces.
Groeten, Ella
Ella,,bedankt voor je snelle reactie, je doet iets heel waardevols met deze site.
Bloedstolsels is bij ons een familie aangelegenheid .
Ik had een stille wens dat het mijn deur voorbij zou gaan ,na een burn out en een traject om weer de rust terug te krijgen .ben ik bij toeval bij de Wim hof methode terecht gekomen.
Luisteren naar je lichaam ,iets wat wij in de opvoeding niet mee hebben gekregen .
De koude training voor het lichaam vindt ik heel bijzonder.
Doe het nu een ruim een jaar .
Had een slapend been dat verdween ,na een drukke periode op het werk kwam het been terug liet de trainingen wat slap bakken .ipv dagelijks nog 2x per week.
22 december kreeg ik het benauwd en wisseld stekende pijn in de rechterlong .
Bij de huisarts gekomen was de pijn gezakt ,en dan leg dat maar eens uit.
Hij zei ook duidelijk tegen mij dat op basis van de klachten kon hij me niet doorsturen.
De pijn grens is vrij hoog,werkt ook niet altijd in je voordeel.
Maar na duidelijke uitleg van de familie geschiedenis ,de pijn die voor mij nieuw was.
Maar overeenkwam met die van mijn vader 16 jaar terug.
Kon ik direct naar t ziekenhuis .
Daar was het vrij snel duidelijk dat mijn bloed lang niet goed was.
Krijg nu xarelto en paracetamol ,voel me goed .
Weinig pijn ,verwacht ook geen grote schade .
Ben de huisarts ,het lab en de medewerkers van de poli acute opname in den helder dankbaar .
Alleen al dat ze allemaal adequaat hebben gereageerd en luisterden.(zelfs in hun vrije tijd )
Zodra de propjes zijn opgelost ,ga ik weer fanatiek met de Wim hof methode verder.
Dat de bloedverdunner een blijvertje is komt door de erfelijke belasting .
Dat is dan maar zo.